Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Dyka Zbigniew

Ur. 5 października 1928 r. w Warszawie.

Absolwent Wydziału Prawa UJ (1952); egzamin adwokacki (1961).

Adwokat; wykładowca z zakresu prawa karnego i retoryki dla aplikantów adwokackich i prokuratorskich; od 1993 r. na emeryturze.

W okresie II wojny światowej w oddziałach Harcerstwa Polskiego w Jaśle (od 1942 r.), odpowiedzialny za działania wywiadowcze; zatrzymany i więziony przez 6 tygodni w 1944 r. przez Niemców w Sanoku i w Jaśle.

W trakcie studiów szykanowany za krytyczny stosunek do systemu politycznego; po ukończeniu studiów odmówiono mu przyjęcia na aplikację adwokacką; przez pięć lat pracował m.in. jako pomocnik woźnicy oraz w Krakowskich Zakładach Betoniarskich i Żelbetowych w Łęgu; 31 grudnia 1957 r. złożył ślubowanie w adwokaturze krakowskiej.

Doradca i ekspert Komitetu Założycielskiego NSZZ Rolników "Solidarność"; uczestnik rozmów dotyczących rejestracji Solidarności Wiejskiej w trakcje trwania strajku w Rzeszowie, zakończonych podpisaniem porozumienia w dn. 18 lutego 1981 r.; uczestnik Zjazdu Krajowego w dn. 8-9 marca 1981 r. w Poznaniu, na którym powołano NSZZ RI "S" (przewodniczący J. Kułaj; z Małopolski w Zarządzie znaleźli się J. Antoł, S. Chrobak, J. Frycze i K. Bielańska); doradca Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego NSZZ RI "S"; w marcu 1981 r. doradca rolników strajkujących w Bydgoszczy; uczestnik i negocjator w zakończonych sukcesem rozmowach ze stroną rządową w Bydgoszczy na temat zgody na powołanie związku zawodowego rolników (17 kwietnia 1981 r.); w dn. 12 maja 1981 r. referował przed Sądem Wojewódzkim w Warszawie kwestię rejestracji NSZZ RI "S" (reprezentował związek wraz z mec. J. Ostafilem oraz mec. S. Szczuką); ekspert I KZD NSZZ "S" w Gdańsku w 1981 r.; mediator i doradca strajkujących rolników w Siedlcach (od 5 listopada 1981 r.); uczestnik prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych "S".

W okresie stanu wojennego pełnomocnik osób internowanych w Załężu i w ZabrzuZaborzu; udzielał porad dla osób represjonowanych i ich rodzin; bronił przed sądem m.in. A. Walentynowicz i ks. A. Chojnackiego; w 1984 r. uczestnik spotkania na Jasnej Górze, poświęconego planom powołania Duszpasterstwa Rolników; po tym wydarzeniu w jego mieszkaniu SB przeprowadziła rewizję, a on sam został przesłuchany przez SB w KW MO przy ul. Mogilskiej w Krakowie; zawieszony na rok w prawach wykonywania zawodu.

W 1989 r. zaangażowany w prace Krakowskiego KO "S"; członek ZChN.

W l. 1991-1993 poseł I kadencji z listy Wyborczej Akcji Katolickiej; minister sprawiedliwości i prokurator generalny w rządach J. Olszewskiego i H. Suchockiej (23 grudnia 1991 r. - 17 marca 1993 r.) Od l. 60. XX w. zaangażowany w prace samorządu adwokackiego: członek, wiceprezes i rzecznik dyscyplinarny Naczelnej Rady Adwokackiej (1989-1991); członek i rzecznik dyscyplinarny Okręgowej Izby Adwokackiej w Krakowie (1983-1986).

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004), medalem "Pro lege et libertate" (2011), Wielką Odznaką Adwokatury "Zasłużonym" (2010), odznaką "Adwokatura Zasłużonym" (1992), Złotą Odznaką Adwokatury (1983) oraz medalem "Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości" (2012).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31