Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Handzlik Stanisław

Ur. 21 stycznia 1943 r. w Marcyporębie, pow. wadowicki.

Ukończył LO dla Pracujących w Krakowie (1963).

W l. 1960-1966 operator sprzętu ciężkiego w Kombinacie Budownictwa Mieszkaniowego Nowa Huta; w l. 1966-1991 technolog walcownik na Wydziale Walcownia Zgniatacz w Hucie im. Lenina (obecnie ArcelorMittal Poland); w 1982 r. zwolniony z pracy, w l. 1984-1989 r. utrzymywał się z prac dorywczych; w 1990 r. redaktor naczelny "Głosu Nowej Huty"; w l. 1990-2003 pracownik Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie; od 2003 r. na emeryturze.

W NSZZ "S" od września 1980 r.; współtwórca "S" na Wydziale Zgniatacz w HiL; lider związku na zmianie, przewodniczący KZ na Wydziale WZ; w marcu 1981 r. kandydował na przewodniczącego KRH; od 17 marca 1981 r. wiceprzewodniczący KRH, odpowiedzialny za informację i kulturę; w 1981 współredaktor (z J. Ciesielskim, M. Mirowskim, C. Szewczukiem, J. Piekarskim, M. Obarą) niezależnego pisma "Biuletyn Informacyjny Hutników" (od sierpnia 1981 r. pt. "Obserwator Robotniczy KRH BIH"); autor audycji "S" w radiowęźle zakładowym; organizator uroczystości poświęcenia sztandaru KRH (listopad 1981 r.); delegat na I WZD RM w lipcu 1981 r. w Tarnowie.

Współzałożyciel i działacz KOWzP (od 5 marca 1981 r.); sygnatariusz Deklaracji ideowej Klubów Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość (22 listopada 1981), mających stanowić polityczną emanację ruchu społecznego "S"; przedstawiciel HiL w Sieci (po pewnym czasie zastąpiony przez E. E. Nowaka).

Inicjator strajku w HiL po wprowadzeniu stanu wojennego; wiceprzewodniczący RKS "S" Regionu Małopolska; po pacyfikacji strajku ukrywał się wraz z J. Ciesielskim; zwolniony z pracy z zakazem ponownego zatrudnienia; współorganizator struktur podziemnych "S"; od stycznia 1982 r. wiceprzewodniczący RKW Małopolska; koordynator prac wydawniczych i kolportażu (we współpracy z W. Hardkiem, J. Ciesielskim, J. Paculą, J. Marchewczykiem) podziemnych pism RKW oraz współorganizator emisji audycji Radia "S" Małopolska; od stycznia 1982 r. odpowiedzialny za region południowy Ogólnopolskiego Komitetu Oporu NSZZ "Solidarność"; aresztowany 24 czerwca 1982 r. wraz z K. Nosalskim; skazany przez Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego 3 sierpnia 1982 r. na 4 lata więzienia i 2 lata pozbawienia praw publicznych; osadzony w Krakowie i w ZK we Wrocławiu i w Strzelinie; zwolniony 7 sierpnia 1984 r.

Członek Małopolskiego Komitetu Walki o Praworządność (1984); współzałożyciel Inicjatywy Obywatelskiej w Obronie Praw Człowieka Przeciw Przemocy (1984); wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany; aresztowany 3 maja 1985 r. i skazany na trzy miesiące aresztu za udział w manifestacjach 1 i 3 maja; ponownie aresztowany 4 października 1985 r. za udział w akcji bojkotu wyborów, zwolniony z końcem listopada 1985 r.

Od 23 października 1986 r. członek i zastępca przewodniczącego jawnej KRH (M. Gil, J. Ciesielski, E. Nowak); członek Komisji Interwencji i Praworządności "S" Regionu Małopolska (1987-1988).

W dn. 26 kwietnia - 4/5 maja 1988 r. uczestnik strajku w HiL, członek Komitetu Strajkowego; po pacyfikacji strajku ukrywał się, koordynując protest w formie strajku absencyjnego.

W maju 1988 r. współtwórca Komitetu Organizacyjnego "S" w HiL; współpracownik "Przeglądu Wiadomości Strajkowych" (poprzednika "Nowohuckiego Biuletynu Solidarności"); członek RKS Małopolska (30 września 1988 r.); w 1989 r. w Krakowskim KO "S"; po okrągłym stole tworzył (z T. Piotrowskim) Biuro Krajowej Sekcji Hutnictwa "S" z siedzibą w HiL.

W 1990 r. delegat na II WZD RM i uczestnik II KZD; w 1990 r. zrezygnował z funkcji i członkostwa w NSZZ "S".

Od początku w UD (następnie UW) w l. 1990-1997 - członek Rady Krajowej; od 1997 r. w SKL, od 2002 r. w PO.

W l. 1991-1993 poseł na Sejm RP z listy UD; w l. 1990-2006 radny Miasta Krakowa z list: Krakowskiego KO "S" (1990), Komitetu Wyborczego Twoje Miasto (1994), AWS (1998) i PO (2002); w l. 1994-2002 przewodniczący RMK; w l. 2006-2010 i od 2011 r. radny Sejmiku Województwa Małopolskiego z listy PO.

Współtwórca Krakowskiej Fundacji Komunikacji Społecznej (1989); członek Fundacji Teatru Ludowego w Nowej Hucie.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1990), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005) oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2010).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31