Hobrzyk Zbigniew (do 1993 r.), ur. 22 lutego 1951 r. w Krakowie.

Absolwent Technikum Mechanicznego nr 2 w Krakowie (1972); ukończył m.in. Studium Dziennikarskie przy Collegium Bobolanum w Warszawie (1995) oraz Studium Pomocy Psychologicznej organizowane przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne.

Asystent projektanta w Biurze Projektów Przemysłu Skórzanego "Biproskór" w Krakowie (1972-1981); od 15 stycznia 1981 r. do wprowadzenia stanu wojennego zatrudniony w MKZ Małopolska (i następnie w ZRM); technik-laborant w Zakładzie Pszczelnictwa AR w Krakowie, a następnie pracownik prywatnej pasieki (1983); samodzielny konstruktor w Zakładzie Urządzeń Przemysłowych "Polon" w Krakowie (1983-1984); projektant w Wytwórni Urządzeń Komunalnych "Presko" w Krakowie (1984); bosman przystani klubowej w SKS "Nadwiślan" w Krakowie (1985); specjalista utrzymania ruchu w Spółdzielni Pracy "Manifest Lipcowy" w Krakowie (1985-1986); konstruktor w ZKS "Elbud" w Krakowie (1987-1988); w kolejnych latach pracował w Niemczech, a następnie w "Arka Press" jako pracownik biurowo-organizacyjny; współpracownik "Radia Mariackiego" (1994-1997); od 2008 r. zatrudniony na stanowisku pomocniczym w firmie produkcyjno-handlowej PIWI.

Pod koniec l. 70. XX w. utrzymywał kontakty ze środowiskiem SKS i KPN; korzystał z wydawnictw niezależnych, dostarczanych przez A. Starmacha.

W NSZZ "S" od września 1980 r.; inicjator zakładania wolnych związków zawodowych w "Biproskórze"; współorganizator spotkania założycielskiego "S"; zastępca przewodniczącego komitetu założycielskiego "S" (przewodniczący Z. Jaworski); w październiku 1980 r. zarejestrował KZ w MKZ Kraków; wiceprzewodniczący KZ "S"; w styczniu 1981 r. zrezygnował z pracy w "Biproskórze" i przeszedł do pracy w MKZ Małopolska; w regionie odpowiedzialny za system ABC (niezależny system łączności i informacji wewnątrzzwiązkowej - przyp. red.), zastępca szefa systemu - B. Śliwińskiego, a od marca 1981 r. szef systemu.

Członek KOWzP (marzec 1981 r.); uczestnik "Białego Marszu" (17 maja 1981 r.), marszu w obronie więźniów politycznych (25 maja 1981 r.), marszu głodujących (7 sierpnia 1981 r.) oraz manifestacji w obronie uwięzionych (29 listopada 1981 r.).

Po wprowadzeniu stanu wojennego współinicjator zbierania informacji na temat strajków w Małopolsce, wraz z D. Stec, M. Żłobińską, A. Gramatyką i T. Studnickim; współinicjator tworzenia tajnych struktur "S" na Wydziale Prawa UJ; zaangażowany w przygotowanie pierwszego podziemnego wydania "Aktualności" (15 grudnia 1981 r.), wydrukowanych przez A. Grudzińskiego; do 28 grudnia 1981 r. pozostawał w ukryciu.

Zatrzymany w dn. 28 grudnia 1981 r.; internowany 29 grudnia 1981 r., przewieziony do ZK w Załężu; podczas przyjmowania do ZK odmówił zgody na pobranie odcisków palców, za co został osadzony karnie w pojedynczej celi; w dn. 1 stycznia 1982 r. uczestniczył w proteście przeciwko złemu traktowaniu internowanych; w dn. 5 lutego 1982 r. dyrekcja ZK złożyła zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez niego oraz T. Górczyka, polegającego na pisaniu i rozpowszechnianiu tekstów antypaństwowych i antysocjalistycznych, zarekwirowanych w celi w dn. 4 lutego 1982 r.; śledztwo zostało wszczęte przez Garnizonową Prokuraturę Wojskową w Rzeszowie w dn. 1 marca 1982 r.; dochodzenie zostało ostatecznie umorzone; organizator wykładów samokształceniowych w ramach wszechnicy w ZK (od maja 1982 r.); brał udział w głodówkach: w styczniu 1982 r. jako protestu przeciwko przenoszeniu internowanych i pobiciu części z nich oraz w 14-dniowej (od 13 czerwca 1982 r.) po pacyfikacji manifestacji w Krakowie; w dn. 8 lipca 1982 r. przeniesiony do Ośrodka Odosobnienia w Uhercach; w dn. 19 lipca 1982 r. miał zostać zwolniony, jednak po przeciwstawieniu się próbie odebrania mu pamiątkowego krzyża, pozostał w ośrodku; zwolniony 24 lipca 1982 r.

Po wyjściu na wolność pozostawał bez pracy; zatrudniony w Zakładzie Pszczelnictwa AR w Krakowie dzięki pomocy ks. K. Jancarza; w kolejnych latach wielokrotnie prześladowany, zwalniany lub zmuszany do odejścia z pracy.

W l. 1982-1989 r. współinicjator i współorganizator powstania grupy duszpasterstwa ludzi pracy przy Parafii pw. św. Józefa w Krakowie-Podgórzu pod nazwą: Zespół Apostolstwa Świeckich (zwanego popularnie "Kamieniołomem"); moderator zespołu; współorganizator przy parafii św. Józefa zajęć Chrześcijańskiego Uniwersytetu Robotniczego.

Zaangażowany w kolportaż pisma "13 grudnia"; uczestnik spotkań Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego (1983-1987); uczestnik pieszej pielgrzymki ludzi pracy na Jasną Górę (1983); w 1988 r. uczestnik Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka i Obywatela w Krakowie-Mistrzejowicach.

Członek Partii Republikańskiej (1991); organizator Krakowskiego Klubu "Kamieniołom" przy św. Józefa (2011).

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31