Ur. 20 lutego 1929 r. w Skawinie, pow. krakowski; zm. 3 września 2002 r. w Skawinie; pochowany na cmentarzu parafialnym w Skawinie.

Pracownik Przedsiębiorstwa Budowy Elektrowni i Przemysłu Energoprzem w Krakowie i Elektrowni w Skawinie; od 2001 r. na rencie.

Podczas okupacji hitlerowskiej wywieziony na roboty do Niemiec; w 1945 r. wrócił do Polski; członek młodzieżowej Organizacji AK Polski Podziemnej; członek Zrzeszenia WiN; aresztowany w 1949 r. i skazany na 12 lat więzienia; osadzony w Strzelcach Opolskich i we Wronkach; zwolniony w 1955 r.

Po zwolnieniu szykanowany wraz z całą rodziną przez UB i SB; w l. 60-tych XX w. w mieszkaniu przy ówczesnej ul. Spokojnej 4 w Skawinie urządził "okno wolności", w którym przygotowywał okolicznościowe wystawy poświęcone m.in. Katyniowi i rocznicom nieakceptowanym przez ówczesne władze, m.in. 3 maja, 17 września i 11 listopada; w 1966 r. zorganizował w Elektrowni w Skawinie strajk, domagając się zgody na utworzenie wolnych związków zawodowych; w marcu 1968 r. przekonał pracowników Elektrowni, by nie uczestniczyli w tłumieniu protestów studentów w Krakowie; w 1970 r. zorganizował wraz z żoną - Janiną protest w Hucie Aluminium w Skawinie, na znak solidarności w robotnikami Wybrzeża; w 1976 r. zebrał pieniądze dla rodzin represjonowanych w Radomiu.

Członek Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela; współzałożyciel Konfederacji Polski Niepodległej (1979); w 1979 r. sygnował Kartę Praw Robotniczych, domagając się swobody zrzeszania w Wolnych Związkach Zawodowych; w maju 1980 r. brał udział w głodówce w Podkowie Leśnej, m.in. domagając się uwolnienia M. Chojeckiego; członek Chrześcijańskiej Wspólnoty Ludzi Pracy.

W dn. 26 sierpnia 1980 r. w kościele "Arka Pana" w Nowej Hucie rozpoczął głodówkę (wraz z J. Franczykiem, F. Grabczykiem, Z. Łenykiem, A. Macedońskim i S. Torem) będącą wyrazem poparcia dla 21 postulatów gdańskich; organizator "S" w Elektrowni w Skawinie; od 1981 r. uczestniczył w Marszach Szlakiem I Kompanii Kadrowej.

W dn. 13 grudnia 1981 r. zatrzymany i pobity wraz z synem - Ryszardem; przewieziony w samej bieliźnie do aresztu przy ul. Siemiradzkiego w Krakowie; w trakcie przewożenia do ZK zaaranżowano ich egzekucję; internowany w Nowym Wiśniczu i w Załężu; uczestnik głodówek m.in. w obronie internowanego Witolda Siei oraz w Załężu; zwolniony 23 lipca 1982 r.

Po zwolnieniu z internowania działał w podziemiu - uczestniczył w manifestacjach, głodówkach (m.in. w Nowym Bieżanowie w 1985 r.), drukował ulotki.

Na początku czerwca 2008 r. z inicjatywy krakowskiego stowarzyszenia Pro Patria Pro Memoria powołano honorowy komitet budowy pomnika M. Majdzika, w którego skład weszli m.in.: ks. T. Isakowicz-Zaleski, prof. J. Cisek, prof. R. Terlecki, Z. Ziobro, B. Sonik, M. Lasota oraz R. Majdzik.

Pośmiertnie otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Skawina (2011); pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31