Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Sierotwińska-Rewicka Maria

Ur. 12 czerwca 1937 r. w Krakowie; zm. 13 października 2011 r. w Chrzanowie; pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Absolwentka Wydziału Filologii Polskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie (1956) oraz Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie (1959).

W l. 1960-1962 zatrudniona w WSP w Krakowie, filia w Katowicach, nauczycielka w Technikum Ekonomicznym w Nowej Hucie (1962-1968), w LO Sióstr Prezentek w Krakowie (1968-1972) i w XIII LO im. Bohaterów Westerplatte w Krakowie (1972-1981); pracownik ZRM (1980-1981); w l. 1993-1996 nauczycielka w XIII LO w Krakowie; od 1995 r. na emeryturze; w l. 1996-2001 nauczycielka w Prywatnym Liceum Aktorskim w Krakowie.

W 1950 r. wyrzucona ze szkoły za profanację portretów przywódców partyjnych; w 1956 r. uczestniczka demonstracji po inwazji wojsk sowieckich na Węgry; od 1977 r. współpracowniczka KOR i KSS KOR; w l. 1977-1980 kolporterka wydawnictw niezależnych.

W NSZZ "S" od września 1980 r.; inicjatorka powołania we wrześniu 1980 r. MKZ Kraków; członek MKZ od 15 września 1980 r.; członek KZ "S" w XIII LO; pracownik Sekcji Informacji ZR Małopolska; współzałożycielka w listopadzie 1980 r. pisma "Solidarność. Biuletyn Informacyjny" (późniejszy "Goniec Małopolski"); od 4 marca 1981 r. członek KOWzP w Krakowie.

13 grudnia 1981 r. internowana w Kiel- cach-Piaskach, Gołdapi i Darłówku; 11 lipca 1982 r. zwolniona; po wyjściu na wolność na emigracji w USA, gdzie m.in. działała w Kongresie Polonii Amerykańskiej; organizowała uroczystości patriotyczne i akcje charytatywne na rzecz dzieci w Polsce.

W l. 1983-1989 członek Ruchu Społeczno-Politycznego Pomost, którego celem było obalenie ustroju jałtańskiego - w dniu otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles przedstawiciele grupy umieścili pod słynnym napisem Hollywood olbrzymi transparent "Renounce Yalta. Solidarity"; stały współpracownik RWE, Polskiej Fali Radiowej w Los Angeles, "Nowego Dziennika" i "Gwiazdy Polarnej".

Aktorka i piosenkarka Polsko-Amerykańskiego Teatru im. H. Modrzejewskiej.

W 1992 r. wróciła do Polski; w 1994 r. współorganizatorka strajku nauczycieli w krakowskich szkołach średnich.

Członek Stowarzyszenia Internowani (od 2000 r.) i Stowarzyszenia Wolnego Słowa (od 2005).

Działała w Unii Demokratycznej, a następnie Unii Wolności, której była rzecznikiem w Krakowie w 2002 r.

Jest autorką dwóch książek: "Rzeka Bernarda Ładysza" (Kraków 2006) oraz "Internowana - pamiętnik podwójnie pisany" (Kraków 2006), przygotowanej wraz z córką B. Rewicką-Ładysz.

Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (2001) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31