Ur. 11 września 1931 r. w Rzeżuśni, pow. miechowski; zm. 31 stycznia 2008 r. w Krakowie; pochowany na cmentarzu w Batowicach.

Ukończył Krakowską Szkołę Pożarniczą.

W l. 1945-1950 pracował jako rolnik; w l. 1950-1951 kierowca w PKS Kraków; kierowca na wydziale W96 w kombinacie Nowa Huta (obecnie ArcelorMittal Poland) w l. 1954-1958; w l. 1958-1970 starszy ogniomistrz w Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie; w l. 19701982 kierowca w MPK Kraków; od 1983 r. na rencie; od 1989 r. na emeryturze.

Łącznik oddziału WiN w okolicach Miechowa; w 1956 r. zorganizował strajk o podłożu ekonomicznym w Zakładzie Transportu Bezszynowego w Nowej Hucie, w którego następstwie musiał się zwolnić z pracy; w 1968 r. pomagał w ucieczce studentom zatrzymywanym podczas protestów; w 1976 r. inicjator skutecznych działań (m.in. autor petycji, którą poparło 1500 pracowników), które oprowadziły do usunięcia skorumpowanego dyrektora MPK w Krakowie-Czyżynach; współorganizator powołania tajnej organizacji Polska Partia Jedności Narodowej; członek Instytutu Katyńskiego (wraz z A. Macedońskim); aresztowany 13 kwietnia 1979 r. za przygotowanie ulotek w rocznicę zbrodni katyńskiej; współzałożyciel KPN Obszar Południe (1979).

W NSZZ "S" od 1980 r.; przewodniczący komitetu strajkowego w zajezdni MPK w Krakowie-Czyżynach (sierpień 1980 r.); przewodniczący KZ "S" w Zajezdni MPK w Czyżynach; współtwórca regionalnych struktur "S" - członek MKZ Kraków (15 września 1980 r.); od lipca 1981 r. członek CKAB KPN; w dn. 11 listopada 1980 r. odpowiadał za zabezpieczenie krakowskich uroczystości w rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości; zrezygnował z członkostwa w Zarządzie MKZ 21 listopada 1980 r. po konflikcie z przewodniczącym MKZ S. Zawadą (zarzucającym mu przynależność do KPN); członek Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania w Krakowie (1981).

Delegat na I WZD RM w Tarnowie w lipcu 1981 r.

W dn. 13 grudnia 1981 r. zatrzymany, po włamaniu się do jego mieszkania; internowany w Ośrodku Odosobnienia w Nowym Wiśniczu, a następnie w ZK w Załężu; uczestnik protestów, m.in. w dn. 3 stycznia 1982 r. L. Batko i K. Ogorzałkiem zabarykadował się w celi i przedstawił 10 postulatów dotyczących poprawy sytuacji internowanych; uczestnik buntu w dn. 19 stycznia 1982 r.; w nocy 11/12 kwietnia 1982 r. zbiegł ze szpitala w Rzeszowie, gdzie trafił kilka dni wcześniej ze względu na problemy ze zdrowiem; formalnie zwolniony 13 lipca 1982 r.; ukrywał się m.in. we wsi Czaple Duże oraz w Krakowie; w trakcie ukrywania się rozwiązano z nim umowę o pracę w MPK Kraków; w październiku 1982 r. wszczęto postępowanie o posiadanie przez niego niebezpiecznych materiałów (ostatecznie ustalono, że granat był uszkodzony, a pistolet był zabawką dla dzieci); ujawnił się 27 października 1983 r., korzystając z amnestii; po ujawnieniu się pozostawał bez pracy do przejścia na rentę; w l. 1976-1987 w jego domu dokonywano wielokrotnie przeszukań.

Działacz podziemnych struktur "S" 19821987; uczestnik manifestacji w Nowej Hucie; zatrzymywany i wzywany na rozmowy ostrzegawcze; członek Wydziału Robotniczego KPN (1985); w l. 1987-1991 na emigracji w USA.

Członek ROP (1996).

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31