Z d. Tyszyk. Ur. 2 czerwca 1924 r. we Lwowie (obecnie Ukraina); zm. 27 września 2008 r. w Hamburgu (Niemcy); pochowana na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

Absolwentka Studium Ekonomii Przemysłu w Katowicach (1958).

Żołnierz Armii Berlinga, do której wstąpiła ratując się przed zesłaniem na Sybir; w 1945 r. pracownik biura personalnego Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie, współpracowała równocześnie z Delegaturą Sił Zbrojnych na Kraj; w 1947 r. skazana na 8 lat więzienia "za przygotowywanie zamachu stanu i szpiegostwo"; więziona w Warszawie-Mokotowie i więzieniu w Fordonie (od 22 grudnia 1947 r. do czerwca 1955 r.); zwolniona przedterminowo ze względu na stan zdrowia.

Działaczka NSZZ "Solidarność" i KPN.

W l. 1984-1989 r. organizatorka mszy św. za ojczyznę w kościele w Krakowie-Prokocimiu (19 dnia każdego miesiąca); współzałożycielka (wraz z mężem Henrykiem) Apostolstwa Świeckich im. ks. J. Popiełuszki przy parafii Matki Boskiej Dobrej Rady w Krakowie-Prokocimiu; w l. 1982-1989 współorganizatorka corocznych spotkań opłatkowych opozycji w Krakowie-Prokocimiu.

W latach 80. XX w. zaangażowana w pomoc więźniom politycznym, m.in. poprzez obecność jako obserwator na kolegiach i na rozprawach sądowych przy procesach ludzi podziemia oraz ścisłą współpracę z kapelanem więziennym i proboszczem parafii św. Józefa w krakowskim Podgórzu – ks. F. Kołaczem.

W 1989 r. kandydowała do Senatu z listy KPN w województwie krakowskim.

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31