Ur. 24 października 1944 r w Balatoföldvàr na Węgrzech.
Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie (1965). Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Architektury Wnętrz (1971).
W l. 1970-1072 projektant w Spółdzielni Meblomet w Mszanie Dolnej; w l. 1971-1972 pełnił funkcję asystenta w ASP w Krakowie, przez kolejny rok był projektantem w Spółdzielni Elektrometal w Wieliczce; od 1973 r. pracuje we własnej pracowni artystycznej. W l. 1957-1965 w ZHP (zastępowy, przyboczny, ćwik); w l. 1968-1971 w ZSP.
Po wystąpieniach studenckich w 1968 r. relegowany z ASP, przywrócony na studia po interwencji kolegów.
We wrześniu 1980 r. współzałożyciel Komitetu Porozumiewawczego Stowarzyszeń Twórczych i Naukowych, członek i działacz Komitetu Kultury Niezależnej oraz Komitetu Pomocy przy Kurii Metropolitalnej w Krakowie. Zajmował się dystrybucją pomocy stypendialnej oraz koordynował pomoc materialną i medyczną wśród plastyków.
Od 1981 r. współwydawca "Głosu Plastyków", dodatku do "Dziennika Polskiego" (próba wznowienia pisma publikowanego w XX-leciu międzywojennym). W grudniu 1981 r. uczestnik Kongresu Kultury Polskiej w Warszawie. Po wprowadzeniu stanu wojennego przesłuchiwany przez SB i poddawany rewizjom w siedzibie ZPAP przy ul. Łobzowskiej oraz mieszkaniu i pracowni w Krakowie. 4 stycznia 1982 r. przesłuchiwany przez SB (powodem był list napisany 14 grudnia 1981 r. do Komitetu Wojewódzkiego PZPR i wojewody z żądaniem zwolnienia internowanych kolegów), przeszukano jego dom i pracownię.
Od 1982 r. uczestniczył w ruchu kultury niezależnej, był m.in. jednym z współorganizatorów wystaw niezależnych; w latach 1984-1989 członek Obywatelskiego Komitetu Ratowania Krakowa; w l. 1989-1990 członek Krakowskiego KO "S".
W l. 1971-1990 członek Związku Polskich Artystów Plastyków, a także członek władz sekcji architektury wnętrz (do 1980 jej przewodniczący). Od 10 grudnia 1980 r. do 1 marca 1983 r. pełnił funkcję prezesa zarządu Okręgu Krakowskiego ZPAP. Współorganizator i przewodniczący pierwszego zjazdu reaktywującego ZPAP w 1989 r.
W l. 1990-1992 członek Komisji Kultury Rady Miasta Krakowa spoza RM (Klub Radnych Centro-Prawica) oraz w l. 1994-1998 (Klub Radnych Samorządny Kraków). Następie, w l. 1996-1998 pełnił funkcję członka komisji przy prezydencie Krakowa ds. pracowni artystycznych oraz komisji ds. galerii artystycznych.
Wraz z żoną autor około stu projektów obiektów użyteczności publicznej, takich jak muzea, szpitale, banki, sklepy, domy wczasowe, mieszkania, a także elementów wyposażenia, scenografii filmowej. Autor projektu kolorystyki i aranżacji wnętrz szpitala Rehabilitacyjno-Leczniczego Instytutu Pediatrii UJ w Krakowie – Prokocimiu (1979-1988). Od 1990 r. projektant graficzny wielu wydawnictw i publikacji m.in. kwartalnika "CASUS".
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, nadanym przez Rząd RP na Uchodźstwie w Londynie (1989), Złotym Krzyżem Zasługi (2000) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2016). Uhonorowany Złotą Odznaką ZPAP (1990), Krzyżem św. Franciszka oo. Kapucynów w Krakowie (1995) i Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1997).
Marcin Byrski
Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31
