Ur. 2 sierpnia 1927 r. w Warszawie.
Absolwent UJ w Krakowie, kierunek Etnografia; uczęszczał na studia dyplomatyczne w Szkole Nauk Politycznych przy Wydziale Prawa UJ; doktorat (UAM w Poznaniu, 1964).
Od 1942 r. członek NOW (Narodowej Organizacji Wojskowej), ps. "Orcio", po scaleniu z AK w 2 pp legionów AK (pseudonim "Mamut"). Z chwilą rozwiązania AK, do maja 1946 r. z ramienia Narodowego Zjednoczenia Wojskowego szef organizacji Młodzież Wielkiej Polski w Sandomierzu (ps. "Eders", "001"). W czasie nauki na UJ dwukrotnie aresztowany (1947 i 1949); od 1947 r. rozpracowywany przez Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Krakowie; aresztowany w 1962 r. i skazany 30 stycznia 1963 r. na rok więzienia pod zarzutem organizowania konspiracyjnych struktur w harcerstwie.
Pracownik Muzeum Etnograficznego w Krakowie (1952-1987), kierownik działu etnografii pozaeuropejskiej; wykładowca na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, w Wyższej Szkole HumanistycznoPrzyrodniczej Studium Generale Sandomiriense oraz na Uniwersytecie Śląskim (1987-1992); wykładowca jako wolontariusz nieuznawanego na Litwie Uniwersytetu Polskiego w Wilnie.
Autor licznych prac z zakresu etnografii, uczestnik licznych zagranicznych wypraw naukowych oraz organizator i kurator wielu wystaw etnograficznych w Polsce i za granicą.
W lipcu 1980 r., przed wybuchem strajków na Wybrzeżu, organizował Komitet Porozumiewawczy Rad Zakładowych Muzeów Krakowskich, mający duży wpływ na muzea w Zakopanem, w Warszawie i we Wrocławiu. Po powstaniu NSZZ "Solidarność" Komitet Porozumiewawczy wszedł w skład związku "Solidarność".
Po wprowadzeniu stanu wojennego działał konspiracyjnie w Muzeum Etnograficznym w Krakowie; w 1983 r. inicjator powstania Ugrupowania Niepodległościowego "Zamek" (wraz z J. Tallatem), które nawiązało i utrzymywało kontakty z Rządem RP na uchodźstwie (do 1990 r.). Ostatni kurier do Prezydenta Kaczorowskiego. Współpracownik a następnie członek Stronnictwa Wierności Rzeczypospolitej (W. Ziembiński). Współpracownik "Solidarności Walczącej", Autonomicznego Wydziału Wschodniego "Solidarności Walczącej" (J. Chmielowska i P. Hlebowicz), oraz Porozumienia Prasowego "Solidarność Zwycięży", jeden z liderów Niepodległościowego Sojuszu Małopolskiego w Krakowie.
W 1992 r. współtwórca i pierwszy prezes Społecznego Komitetu Pomocy Polakom w Azji Środkowej. Komitet działał na rzecz repatriacji Polaków z Kazachstanu, Syberii i Kaukazu do Polski.
Członek Komisji Etnograficznej Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego i Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego.
Od 1947 r. członek Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego.
Przez Rząd RP na Uchodźstwie uhonorowany Krzyżem Kampanii Wrześniowej, Krzyżem AK i Złotym Krzyżem Zasługi. Odmówił przyjęcia od prezydenta L. Wałęsy Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski, jak i stopnia oficerskiego (od prezydenta A. Kwaśniewskiego). W 2007 r. nominowany przez Prezydenta Kaczyńskiego na stopień porucznika.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015) oraz Krzyżem Orderu Krzyża Niepodległości (2016).
Uhonorowany pamiątkowymi odznaczeniami kombatanckimi: Honorową Odznaką Żołnierza AK Korpusu "Jodła", odznaką Armii Krajowej przyznawaną za udział w "Akcji Burza", odznaką Weterana Walk o Wolność,
"Krzyżem Walki o Niepodległość" (nadawanym przez Stowarzyszenie Polskich Kombatantów w Kraju "Antyk") oraz Krzyżem Więźnia Politycznego przyznawanym przez Stowarzyszenie Polskich Byłych Więźniów Politycznych".
Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31
