Ur. 7 marca 1941 r. w Krakowie.

W 1963 r. ukończył studia na Wydziale Prawa UJ.

W l. 1963-1966 aplikant Sądu Wojewódzkiego w Krakowie. Egzamin sędziowski z wynikiem bardzo dobrym. W l. 1966-1969 odbył aplikację adwokacką w Izbie Adwokackiej w Krakowie, zakończoną egzaminem adwokackim (pierwsza lokata); w l. 1964-1976, jednocześnie z aplikacją sądową i adwokacką, asystent, starszy asystent i następnie adiunkt w Katedrze Prawa Cywilnego na Wydziale Prawa UJ, kierowanej przez prof. S. Grzybowskiego; doktorat z prawa cywilnego (1969).

W l. 1974-1975 przebywał na stypendium w Katedrze Prawa Cywilnego i Międzynarodowego Prywatnego na Uniwersytecie we Freiburgu Bryzgowijskim (Niemcy); habilitacja (1976); w l. 1976-1978 stypendysta Fundacji Humboldta na Uniwersytecie we Freiburgu Bryzgowijskim oraz w Instytucie Maxa Plancka.

Od 1980 r. członek Okręgowej Rady Adwokackiej w Krakowie; w l. 1983-1989 Wicedziekan Okręgowej Rady Adwokackiej w Krakowie; w l. 1999-2003 Wiceprezes Naczelnej Rady Adwokackiej. Współorganizator i wykładowca w "Polnische Rechtsschule", Wiceprezes Deutsch-Polnische Juristen Vereinigung. Członek kapituły konkursu Scientiae Legis Excellentia. W l. 2004-2007 Kierownik Katedry Prawa Cywilnego na Wydziale Prawa i Administracji UJ. Były członek Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów. Od 2014 r. członek Komitetu Naukowo-Doradczego Advisory Board & Central European Yearbook of Arbitration. Arbiter Sądu Arbitrażowego przy Krajowej Izbie Gospodarczej. W 1969 r. uzyskał wpis na listę adwokatów w Izbie Adwokackiej w Krakowie. Od 1978 r. czynnie wykonuje zawód adwokata.

Występował na licznych krajowych i międzynarodowych konferencjach poświęconych prawu cywilnemu, procedurze cywilnej i międzynarodowemu obrotowi prawnemu w sprawach cywilnych. Z powodzeniem reprezentował przed polskimi sądami poszkodowanych w tzw. sprawach zabużańskich; był jednym z pierwszych adwokatów w Polsce, którzy podjęli się prowadzenia postępowań grupowych. 5 września 1980 r. stanął na czele Komisji Problemowej Okręgowej Rady Adwokackiej, mającej na celu wypracowanie programu działań i włączenia się ORA w proces przemian społeczno-politycznych w Polsce; współpracownik MKZ Kraków i następnie MKZ Małopolska.

W listopadzie 1981 r. był jednym z obrońców w głośnym procesie M. Zembrzuskiego, pracownik ZR Częstochowa oskarżonego za narysowanie karykatury L. Breżniewa. Uczestniczył aktywnie w pracach Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych. Wchodził w skład Społecznej Rady Legislacyjnej "S", gdzie prezentował stanowisko, że najszerszy i demokratyczny samorząd sędziów stanowić powinien bazę autentycznie niezawisłego sądownictwa.

Po wprowadzeniu stanu wojennego współpracownik Arcybiskupiego Komitetu Więzionym i Internowanym, świadczący pomoc prawną dla szykanowanych działaczy NSZZ "S".

Odznaczony trzykrotnie odznaką: "Zasłużony dla Adwokatury". W 2012 r. uhonorowany Złotym Paragrafem "Dziennika Gazety Prawnej" dla najlepszego polskiego adwokata za pionierską pracę w wytaczaniu pozwów zbiorowych. Dwukrotny laureat rankingu "Profesjonaliści Forbesa" (2012, 2014), którego celem było uhonorowanie przedstawicieli zawodów zaufania publicznego, w tym adwokatów.

Marcin Byrski

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31