Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Łenyk Zygmunt Stanisław

Ur. 13 lutego 1950 r. w Chrzanowie.

Absolwent psychologii na UJ (1974).

W l. 1968-1973 w ZSP, w l. 1970-1979 członek PZPR, ze struktur której został usunięty za działalność przeciwko ZSRR, ustrojowi socjalistycznemu oraz partii. W l. 1972-1976 pełnił funkcję kierownika Zarządu Okręgu Polskiego Związku Niewidomych w Krakowie. W l. 1976-1986 psycholog kliniczny w Szpitalu Psychiatrycznym im. J. Babińskiego w Krakowie; pracował jako masażysta w Przychodni Specjalistycznej dla Nauczycieli w Krakowie (1988-1991). W l. 1994-1996 r. doradca prezesa Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych; od 1995 r. właściciel i dyrektor Szkoły Języków Poliglota w Krakowie.

Po śmierci S. Pyjasa uczestnik "Czarnego Marszu" (1977 r.); w 1978 r. uczestnik spotkania z J. Kuroniem, zorganizowanego przez SKS. Od 1979 r. członek ROPCiO, współorganizator i współpracownik działalności pisma "Opinia Krakowska". Zaangażowany w kolportowanie wydawnictw niezależnych w 1979 r.

W l. 1979-1994 w KPN, w l. 1980-1992 członek Rady Politycznej, a także informator mediów zagranicznych na temat sytuacji w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem represji oraz manifestacji. Szef Obszaru II KPN w latach 1984-1986, w l. 1985-1988 szef Centralnego Kierownictwa Akcji Bieżącej KPN.

Organizator obchodów rocznicowych upamiętniających ofiary mordu katyńskiego. Członek redakcji pisma Porozumienia Młodych Niepodległość i Demokracja "Komunikat". W dn. 26-30 sierpnia 1980 r. współorganizator oraz uczestnik strajku głodowego w kościele Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie-Bieńczycach (jako wyrazu poparcia dla strajkujących na Wybrzeżu).

Inicjator utworzenia NSZZ "Solidarność" na terenie Szpitala Psychiatrycznego w Krakowie (wrzesień 1980) r. W marcu 1981 r. członek-założyciel Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, następnie od 9 października 1980 r. w prezydium. Uczestnik marszu w obronie więźniów politycznych (25 maja 1981 r.).

W nocy 12/13 grudnia 1981 r. internowany w ZK w Nowym Wiśniczu i następnie w Załężu k. Rzeszowa. Zwolniony 15 marca 1982 r.

W tym samym roku członek redakcji pisma podziemnego "Niepodległość". Rzecznik Inicjatywy Obywatelskiej w Obronie Praw Człowieka Przeciw Przemocy. Zaangażowany w zbiórkę składek na pomoc prawną dla uwięzionych; uczestniczył w licznych akcjach ulotkowych i plakatowych. Wielokrotnie poddawany represjom, m.in. rewizjom, zatrzymywany i przesłuchiwany. 8 marca 1985 r. wraz z członkami Rady Politycznej KPN zatrzymany i objęty dozorem milicyjnym. W 1987 r. skazany przez Kolegium ds. Wykroczeń na karę grzywny za kolportaż ulotek. Zatrzymany m.in. podczas pielgrzymki Jana Pawła II 13 czerwca 1987 r. i w Juszczynie 28 lutego 1988 r. W kwietniu i maju 1988 rzecznik strajkujących w Hucie im. Lenina.

Podczas przygotowań do wyborów w 1989 r. organizator ulotek i plakatów, aktywnie uczestniczył w kampanii wyborczej.

W l. 1991-1993 poseł na Sejm RP z listy KPN, członek Komisji Polityki Społecznej.

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017), Srebrnym Medalem za zasługi dla obronności kraju (2008) oraz medalem "Za zasługi dla Małopolskiej Solidarności (2010 r.) oraz "Dziękujemy za Wolność" (2014).

Marcin Byrski


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31