Ur. 29 maja 1907 r. w Krakowie; zm. 10 sierpnia 1999 r. w Krakowie; pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Absolwent prawa na UJ; doktor praw; adwokat (1934).

Aplikacja adwokacka (1929-1934); od 1934 r. własna kancelaria adwokacka w Krakowie (działalność zawieszona w trakcie II wojny światowej przez Niemców, wznowiona po zakończeniu okupacji); syndyk Gminy Miejskiej Kraków (do 1950 r.); adwokat w krakowskich Zespołach Adwokackich nr 4 (1952-1968) i nr 1 (1968-1989).

Członek Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej, prezes (1927-1932); w okresie II wojny światowej działał w konspiracji, należał do Związku Odbudowy Rzeczypospolitej, pełniąc funkcję Komendanta Okręgu Krakowskiego; w 1942 r. na skutek dekonspiracji przeniósł się do Warszawy, gdzie ukrywał się pod przybranym nazwiskiem i nadal działał w konspiracji pod pseudonimami "Łaski", "Nowina", "Olesza", "Sulima", "Zaleski"; pracował w Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK jako kierownik Referatu Prasowego; uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca Placówki Radiowo-Informacyjnej "Anna" przy ul. Marszałkowskiej 62.

Obrońca w głośnych procesach politycznych, m.in. w procesie załogi obozu w Auschwitz toczącym się przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w Krakowie, w procesie uczestników manifestacji z okazji 3 maja 1946 r. w Krakowie, działaczy WiN, oraz w pokazowym procesie Kurii Arcybiskupiej w Krakowie.

Od 5 września 1980 r. członek Komisji Problemowej przy ORA w Krakowie, zajmującej się wsparciem dla rodzącego się niezależnego ruchu związkowego; współpracownik i doradca prawny MKZ Kraków i następnie MKZ Małopolska.

Uczestnik prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych "Solidarności"; członek zespołu do opracowania społecznych nowelizacji prawa karnego (od 17 stycznia 1981 r.).

Po wprowadzeniu stanu wojennego współpracownik powołanego przez kard. F. Macharskiego Arcybiskupiego Komitetu Pomocy Więźniom i Internowanym; obrońca w wielu procesach politycznych działaczy "Solidarności", m.in. K. Bzdyla, S. Handzlika, K. Pakońskiego, T. Piekarza, przywódców strajku w MPK Kraków i krakowskim "Telpodzie" oraz kolporterów "Biuletynu Małopolskiego". Członek i wiceprzewodniczący Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy AK. Członek Okręgowej Rady Adwokackiej (1959-1979); od 1982 r. zastępca przewodniczącego Wyższego Sądu Dyscyplinarnego; współpracownik Ośrodka Badawczego Adwokatury przy Naczelnej Radzie Adwokackiej.

Odznaczony Orderem Odrodzenia Polski z gwiazdą (2015). Uhonorowany medalem

"Dziękujemy za Wolność" (2014) oraz Złotą Odznaką Adwokatury i medalami 70-Lecia Adwokatury Polskiej i "Pro Lege et Libertate".

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31