Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Pietruszka Stanisław

Ur. 6 czerwca 1948 r. w Gdańsku.

Ukończył Technikum Rolnicze w Owidzu oraz rozpoczął kurs nauczycielski w Wymyślinie.

W l. 1969-1971 referent w Wydziale Łowiectwa, Leśnictwa i Zadrzewień Powiatowej Rady Narodowej w Grudziądzu; od 1971 r. agronom w Gromadzkiej Radzie Narodowej w Zegartowicach; od 1973 r. agronom i instruktor sadownictwa w Urzędzie Gminy w Raciechowicach; w l. 1980-1985 instruktor sadownictwa w Krakowskim Ośrodku Postępu Rolniczego w Karniowicach; od 1971 r. prowadził własne gospodarstwo sadownicze.

W NSZZ "Solidarność" od 1980 r. w Krakowskim Ośrodku Postępu Rolniczego w Karniowicach; zaangażowany w tworzenie struktur NSZZ RI "S", do którego również przystąpił; członek Zarządu Wiejskiego NSZZ RI "S" w Gruszowie oraz członek Zarządu Gminnego NSZZ "S" w Raciechowicach.

Po wprowadzeniu stanu wojennego kilkakrotnie zatrzymywany (m.in. na 24 i 48 godz.), przesłuchiwany i zastraszany przez tzw. Zarząd Komisaryczny, MO i SB. Kilkakrotnie przeprowadzano w jego domu i w obejściu rewizje, m.in. przed wyborami do rad narodowych i do Sejmu.

Działalność w stanie wojennym rozpoczął od organizowania wraz z K. Rabsztynem zbiórki żywności dla internowanych i ich rodzin. Organizował składki pieniężne i przekazywał je K. Rabsztynowi na potrzeby działalności podziemnej "Solidarności". Uczestniczył (do 1989 r.) w cyklicznych spotkaniach konspiracyjnych w klasztorze oo. Cystersów w Mogile, organizowanych pod przykrywką "Dni skupienia rolników", których celem było omawianie i planowanie działalności konspiracyjnej; z inicjatywy ks. K. Puchały współorganizował również zbiórkę żywności, którą przekazywano następnie do kurii w Krakowie.

Współpracownik "Solidarności Walczącej" (P. Hlebowicz, M. Stachniuk), zbierał i przekazywał informacje i materiały na potrzeby redakcji wydawnictw podziemnych, m.in. "Kurierka B", "Solidarności Rolników", "Solidarności Zwycięży" i "Solidarności Walczącej".

Przechowywał i rozprowadzał bibułę oraz współorganizował spotkania patriotyczne. Gromadził papier do celów drukarskich, który przekazywał drukarni "Wilno" im. gen. L. Okulickiego – "Niedźwiadka" w Zagórzanach. W jego domu odbywały się spotkania członków "Solidarności Walczącej" i Porozumienia Prasowego "Solidarność Zwycięży" z Krakowa, Bochni, Tarnowa i Wrocławia. Zaangażowany w zachęcanie młodzieży do działalności w podziemnych strukturach "Solidarności".

Członek i koordynator terenowych struktur Ogólnopolskiego Komitetu Oporu Rolników na terenie Raciechowic, Gruszowa i przyległych okolic (wyznaczony przez P. Hlebowicza).

W 1985 r. zmuszony do odejścia z pracy z OPR w Karniowicach (dyrektor dał mu do zrozumienia, że musi zaprzestać działalności podziemnej); odmówiono mu zatrudnienia w Poczcie Polskiej w Raciechowicach po braku zgody na podpisanie zobowiązania do informowaniu przełożonych o rozmowach telefonicznych, mogących szkodzić ustrojowi PRL; czasowo zatrudniony dzięki pomocy ks. K. Puchały w cegielni w Gruszowie, a następnie w bibliotece szkolnej w Gruszowie.

Po 1989 r. był kilkakrotnie delegatem na Zjazd Wojewódzki NSZZ RI "Solidarność".

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31