Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Piksa Władysław

Ur. 1 lutego 1939 r. w Czerńcu, pow. nowosądecki.

Ukończył Zasadniczą Szkołę Rolniczą w Marcinkowicach.

Od 1957 r. prowadził gospodarstwo rolne w Czerńcu. W l. 1976-1980 radny GRN Łącko. W 1980 r. założyciel niezależnych struktur "Solidarności Wiejskiej" w woj. nowosądeckim; od października 1980 r. w Komitecie Założycielskim Koła NSZZ Rolników "Solidarność Wiejska" w Czerńcu k. Łącka, przewodniczący Koła, następnie przewodniczący Zarządu Gminnego w Łącku, od lutego 1981 r. przewodniczący Wojewódzkiego Komitetu Założycielskiego NSZZ Rolników "Solidarność Wiejska" w Nowym Sączu; uczestnik I Ogólnopolskiego Zjazdu NSZZ Rolników Solidarność Wiejska w Warszawie (14 grudnia 1980 r.). Na znak protestu zapuścił długą brodę, którą miał przyciąć dopiero po "skończeniu Komuny".

Uczestnik rozmów z Komisją Rządową w Domu Robotniczym ZNTK w Nowym Sączu po strajku w nowosądeckim Ratuszu (11-19 stycznia 1981), uczestnik strajków w Ustrzykach Dolnych i Rzeszowie (styczeń/luty 1981 r.), zakończonych 18/19 lutego 1981 r. podpisaniem porozumień rzeszowsko-ustrzyckich (wjechał do Nowego Sącza w kolumnie 56 traktorów, domagając się rejestracji Związku).

Delegat na zjazd zjednoczeniowy niezależnych organizacji rolników w Poznaniu w dn. 8-9 marca 1981 r., członek Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego NSZZ Rolników Indywidualnych "S"; uczestnik zjazdu OKZ RI "S" w Wierzchosławicach w dn. 17-18 września 1981 r.; członek Prezydium odpowiedzialny za współpracę z KKP NSZZ "S".

Organizator zbiórki żywności dla strajkujących studentów w Krakowie (listopad-grudzień 1981); prowadził rozmowy z wojewodą nowosądeckim A. Rączką na temat realizacji postulatów rolniczych w grudniu 1981 r.

Internowany 13 grudnia 1981 r.; przewieziony na KW MO w Nowym Sączu, następnie do ZK w Załężu; zwolniony 10 marca 1982 r.

Uczestnik ogólnopolskiego zlotu struktur podziemnych NSZZ RI "S" i NSZZ "S" pod pretekstem rekolekcji w Klasztorze Karmelitów w Czernej, k. Krzeszowic (sierpień 1982 r.); w 1982 r. współinicjator (wraz z J. Sikoniem, A. Gancarczykiem i G. Fryc) ufundowania sztandaru NSZZ RI "Solidarność" woj. nowosądeckiego.

W l. 1982-1989 szef podziemnych struktur NSZZ RI "S" w woj. nowosądeckim; członek podziemnej Rady Krajowej NSZZ RI "S", współpracował z J. Sikoniem, A. Gancarczykiem, G. Fryc, S. Bodzionym, A. Szkaradkiem, W. Muchą, J. Dudą, J. Majerskim, J. Gomółką, T. Nitką, P. Masłowskim, H. Najduchem, G. Święs; zbierał składki i organizował pomoc żywnościową dla internowanych i ich rodzin.

W l. 1982-1989 kolportował ulotki, prasę i wydawnictwa podziemne w woj. nowosądeckim ("Wiadomości Nowosądeckie", "Hutnik", "Tygodnika Mazowsze").

Kilkanaście razy przesłuchiwany przez SB; w jego domu i zabudowaniach gospodarczych wielokrotnie przeprowadzano rewizje; instruował rolników na temat zachowania podczas przesłuchań; uczestnik mszy św. za ojczyznę w kościele oo. Jezuitów w Nowym Sączu.

W maju 1988 r. prowadził zbiórkę żywności i pieniędzy dla strajkujących w HiL; inicjator wojewódzkiego zjazdu ujawniających się struktur NSZZ RI "S" w Nowym Sączu (w kościele oo. Jezuitów w Nowym Sączu) w lutym 1989 r.

Od 15 kwietnia 1989 r. członek KO "S" województwa nowosądeckiego, organizator spotkań i wieców przedwyborczych oraz akcji plakatowania.

Przewodniczący NSZZ RI "S" w woj. nowosądeckim (1989-1993), honorowy przewodniczący Rady Gminnej NSZZ RI "S" w Łącku i Rady Wojewódzkiej NSZZ RI "S" w Nowym Sączu od 2001 r.

Współzałożyciel Fundacji Sądeckiej (początkowo pod nazwą Sądecka Fundacja Rozwoju Wsi i Rolnictwa, 1992); współtwórca Funduszu Stypendialnego im. Braci Potoczków (1992) oraz Stowarzyszenia Kasa Wzajemnej Pomocy (1997).

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2016); uhonorowany medalem "Zasłużony dla NSZZ Solidarność Regionu Małopolska" (2000) i odznaką Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej (2003).

Agnieszka Masłowska


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31