Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Sawa Józef

Ur. 19 maja 1926 r. w Podłężu, pow. wielicki; zm. 18 sierpnia 1987 r. w Krakowie; pochowany na Cmentarzu Grębałowskim w Krakowie.

Absolwent Technikum Zawodowego w Krakowie(1977).

W trakcie II wojny światowej robotnik przymusowy w Niemczech (1941-1945); w kolejnych latach zatrudniony m.in. w KWK Rozbark-Dymitrow w Bytomiu, w Grupie Operacyjnej Ochrony Przemysłu Mieroszów-Wałbrzych, w Zjednoczeniu Przemysłu Lotniczego w Mieroszowie, w Zakładach Budowy Maszyn i Aparatury im. Ludwika Zieleniewskiego w Krakowie, w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Krakowie, oraz w Dzielnicowej Radzie Narodowej w Nowej Hucie; w l. 1953-1954 pracownik Huty Bobrek w Bytomiu; w l. 1954-1982 zatrudniony na Wydziale Walcowni Zgniatacz Huty im. Lenina (obecnie ArcelorMittal Poland Kraków); od kwietnia 1982 r. na emeryturze.

W dn. 27-28 kwietnia 1960 r. uczestnik demonstracji w obronie krzyża w Nowej Hucie, pobity w trakcie zajść; 23 czerwca 1960 r. skazany na 1,5 roku więzienia, po odbyciu większości kary warunkowo zwolniony.

W dn. 20-22 sierpnia 1980 r. organizator strajku na Wydziale Walcownia Zgniatacz HiL, członek Komitetu Strajkowego, z którego został usunięty wraz z innymi niewygodnymi dla SB osobami w wyniku gry operacyjnej, która doprowadziła do powołania nowego Komitetu Strajkowego; zaangażowany w kolportaż materiałów (ulotek i pism) z Wybrzeża wśród załogi HiL.

W NSZZ "Solidarność" od września 1980 r.; członek Komitetu Robotniczego Hutników; wiceprzewodniczący (od lutego 1981 r.), a następnie od kwietnia 1981 r. przewodniczący Komisji Wydziałowej "Solidarność" na Wydziale Walcownia Wstępna Huty; inicjator umieszczenia krzyży w pomieszczeniach związkowych (maj 1981 r.) oraz ufundowania sztandaru dla Komisji Wydziałowej "Solidarności" (po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał sztandar w swoim mieszkaniu).

Odpowiedzialny za funkcjonowanie Wydziału Walcowni Zgniatacz (od marca 1981 r.) w ramach tzw. Centrum Strajkowego C-2; inicjator m.in. zmian personalnych w HiL, polegających na usunięciu niepopularnych kierowników, poprawy zaopatrzenia w stołówce i zmiany cen posiłków dla hutników; organizator spotkania z A. Michnikiem na terenie Wydziału (6 maja 1981 r.); zaangażowany w uroczystość poświęcenia sztandaru KRH (21 listopada 1981 r.)

13 grudnia 1981 r. internowany w ZK w Nowym Wiśniczu, a następnie w szpitalu przy AŚ w Krakowie i w ZK w Załężu k. Rzeszowa; zwolniony ze względu na wiek i stan zdrowia (9 marca 1982 r.); sygnatariusz "Apelu do społeczeństwa" Inicjatywy Obywatelskiej w Obronie Praw Człowieka Przeciw Przemocy (1984); zaangażowany w kolportaż książek wśród pracowników Zgniatacza i HiL oraz w utrzymywanie kontaktów z przedstawicielami francuskich związków zawodowych.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1981).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31