Ur. 16 października 1942 r. w Krakowie.
Absolwent Wydziału Prawa UJ (1963).
W l. 1965-1972 asesor, sędzia Sądu Powiatowego w Katowicach; w l. 1972-1979 radca prawny, od 1979 r. adwokat.
W marcu 1968 r. uczestnik wieców studenckich w Katowicach, pobity przez funkcjonariuszy MO; oskarżony o kontestację interwencji państw Układu Warszawskiego w Czechosłowacji w sierpniu 1968 r., obrońca we własnej sprawie podczas postępowania prowadzonego przed Sądem Wojewódzkim w Katowicach i następnie przed Sądem Najwyższym; uniewinniony z powodu braku dostatecznych dowodów winy.
W l. 1980-1981 ekspert prawny, uczestnik negocjacji między protestującymi a Komisją Rządową w czasie strajków rolników w Ustrzykach Górnych oraz w trakcie strajku okupacyjnego członków nowosądeckiej i małopolskiej "S" w Ratuszu w Nowym Sączu.
Po 13 grudnia 1981 r. współpracownik Porozumienia Prasowego "Solidarność Zwycięży" i "Solidarności Walczącej"; udostępniał dom dla ukrywających się działaczy podziemia (m.in. J. Senia, P. Bielawskiego i J. Mroczka), oraz na siedzibę redakcji i drukarni podziemnych pism (m.in. "Naszego Głosu", "Kurierka B", "Paragrafu", "Miesięcznika Małopolskiego"); jego dom służył również jako magazyn materiałów poligraficznych, lokal kontaktowy oraz jako siedziba redakcji i miejsce druku młodzieżowego pisma podziemnego "Nasz Głos" (z udziałem I. Tarnawskiej, P. Tarnawskiego, T. Wiejachy, A. Dresler).
W l. 80. XX w. doradca prawny podziemnych struktur "S", obrońca działaczy "S" w procesach politycznych, m.in.: B. Wielgosza z Gorlic, Z. Bogacza z KWK Piast, J. Florczyka z Bielska-Białej, W. Pyzio z Andrychowa, D. Podrzyckiego z Huty Katowice. W 1985 r. w imieniu A. Michałek-Budzicz (KPN) pozwał WUSW w Krakowie o naruszenie dóbr osobistych przez porwanie jej przez funkcjonariuszy SB sprzed budynku sądowego (sprawa z powództwa cywilnego wygrana w 1987 r. jako pierwsza z tego typu procesów w historii sądownictwa PRL). W 1986 r. zaangażowany w sprawę tzw. terrorystów krakowskich (sprawa umorzona na mocy amnestii), drukarzy Wydawnictwa Myśli Nieinternowanej (sprawa umorzona na mocy amnestii); w 1988 obrońca K. Sulki (Sąd Rejonowy w Katowicach); w październiku 1988 r. obrońca P. Chojnackiego (WiP) i P. Markiewicza (KPN) aresztowanych po wiecu ws. bojkotu Studium Wojskowego UJ. Kurier do Wrocławia i Warszawy, łącznik z Solidarnością Walczącą.
Od 1986 r. współpracownik podziemnego pisma "Paragraf", autor artykułów.
W 1989 r. członek KO, wiceprzewodniczący Okręgowej Komisji Wyborczej Kraków-Śródmieście.
W l. 2000-2005 Konsul RP w Paryżu.
W l. 1969-1975 członek kadry polskich alpinistów, od 1972 r. ratownik ochotnik Grupy Tatrzańskiej GOPR, w 1988 r. jeden z założycieli TOPR.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2015) oraz medalem "Dziękujemy za Wolność" (2014).
Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31