Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Wagner Zdzisław

Ur. 16 października 1948 r. w Kamienicy Polskiej, pow. częstochowski.

Absolwent Średniego Studium Zawodowego w Krakowie, kierunek mechanika (1978).

Zatrudniony w Kopalni Rudy Żelaza Osiny (1964-1974); w l. 1968-1970 służba wojskowa; w l. 1974-1983 pracownik Zakładu Surowcowego (Wielkie Piece) w Hucie im. Lenina w Krakowie (obecnie ArcelorMittal Poland); po 1989 r. własna działalność gospodarcza.

W NSZZ "Solidarność" od września 1980 r.; zaangażowany w tworzenie struktur związku na Wydziale Wielkie Piece; zastępca przewodniczącego, a od 18 września 1980 r. do 3 września 1981 r. przewodniczący Komitetu Założycielskiego NSZZ "S" na Wydziale Wielkie Piece; członek Plenum KRH (od września 1980 r.) oraz prezydium KRH (od 3 września 1981 r.); współautor (wraz ze S. Jurczakiem, M. Kanią i M. Dzielskim) programu społeczno-ekonomicznego KRH, opartego na ruchu spółdzielczym; zaangażowany w prace sekcji KRH: organizacyjnej, socjalno-bytowej (uczestnik rozmów z ministrem handlu wewnętrznego i usług w Warszawie w listopadzie 1981 r.) oraz sportu i rekreacji (reprezentant związku w KS Hutnik Kraków).

Członek Regionalnej Komisji Wyborczej (od 6 maja 1981 r.), przygotowującej wybory władz regionalnych NSZZ "Solidarność"; delegat na I WZD Regionu Małopolskiego NSZZ "Solidarność" w lipcu 1981 r. w Tarnowie.

W maju i wrześniu 1981 r. nakłaniany do podjęcia współpracy z SB; na składane propozycje zdecydowanie odmówił.

Uczestnik strajku po wprowadzeniu stanu wojennego w HiL (13-16 grudnia 1981 r.); członek Regionalnego Komitetu Strajkowego, odpowiedzialny za zaopatrzenie strajkujących w żywność.

Po rozbiciu strajku (16 grudnia 1981 r.) odpowiedzialny za wyprowadzenie części studentów poza teren kombinatu; w kolejnych dniach w ukryciu (m.in. w mieszkaniach przy ulicach Wygoda i Retoryka i na os. Słonecznym); poszukiwany przez MO; w dn. 21 grudnia 1981 r. zgłosił się na wezwanie na KW MO przy ul. Mogilskiej w Krakowie; od tego czasu obserwowany przez MO i SB; po powrocie do pracy w hucie przeniesiony na niższe stanowisko.

W l. 1982-1983 uczestnik manifestacji w Nowej Hucie i w Krakowie, dwukrotnie zatrzymany i przewieziony na KW MO przy ul. Mogilskiej i KM MO w Proszowicach, ukarany grzywnami; uczestnik akcji malowania napisów antyrządowych na terenie huty; zaangażowany w kolportaż prasy podziemnej (m.in. wraz z W. Marchewczykiem i E. Sarapatą); zbierał i przekazywał informacje dla pism podziemnych; w 1982 r. włączył się w akcję wymiany płodów rolnych przywożonych przez rolników do parafii w Mistrzejowicach.

W 1982 r. ponownie bezskutecznie namawiany do podjęcia współpracy z SB, która próbowała wykorzystywać m.in. chorobę jego córki; organizator m.in. zbiórki pieniędzy na pomoc dla rodziny aresztowanego J. Sowy.

W marcu 1983 r. po kolejnej akcji malowania napisów na terenie Wielkich Pieców oraz w związku z pomocą dla J. Sowy zwolniony z pracy.

Od 1983 r., dzięki pomocy kierownika J. Nowaka, zatrudniony w PRMiUE "Remak" z Opola, wykonującym prace zewnętrzne m.in. w HiL jako mistrz energetyki i kierownik robót; w l. 1985-1986 pracował w Czechosłowacji, a w l. 1988-1989 w RFN, delegowany w ramach robót eksportowych macierzystego zakładu pracy.

Działacz sportowy, m.in. założyciel MZKS Kamienica Polska, wieloletni członek zarządu (od 1998 r.), wiceprezes oraz prezes zarządu, a następnie przewodniczący Komisji Rewizyjnej KS Grębałowianka Kraków; sędzia piłkarski (1978-1981); członek Zarządu i równocześnie wiceprzewodniczący Wydziału Gier Małopolskiego Związku Piłki Nożnej (2008-2012).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31