Ur. 7 kwietnia 1924 r. w Brzostku, pow. dębicki; zm. 29 grudnia 2014 r.; pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Profesor prawa, znawca prawa cywilnego, gospodarczego prywatnego i handlowego. Twórca i wieloletni kierownik katedry Prawa Gospodarczego Prywatnego WPiA UJ. Ceniony adwokat i arbiter Sądu Arbitrażowego Krajowej Izby Gospodarczej w Warszawie, dyrektor naczelny Instytutu Prawa Spółek i Inwestycji Zagranicznych.

Uczęszczał do gimnazjum w Brzeżanach, następnie we Lwowie i w Rzeszowie. Po II wojnie światowej zapisał się na studia prawnicze na UJ, które ukończył w 1949 r. Studiował również na Uniwersytecie Ekonomicznym, który ukończył w 1950 r.

Po studiach, jako jeden z najbardziej wyróżniających się studentów, został zatrudniony jako asystent, zarówno na Uniwersytecie, jak i na Akademii. Początki swojej kariery naukowej wiązał z zagadnieniami prawa cywilnego. W 1951 r. został doktorem nauk prawnych, w 1958 r. otrzymał stanowisko docenta. Autor wielu publikacji, artykułów naukowych i rozpraw. Na podstawie pracy "Funkcje Sądu Najwyższego", uzyskał w 1967 r. tytuł profesora nadzwyczajnego.

W latach 60. XX w. zajął się naukowo tematyką ustroju organów ochrony prawnej. W latach 70. XX w. przedstawił propozycję doktrynalną, wydzielenia nowej, kompleksowej gałęzi prawa, zajmującej się prawną regulacją działalności gospodarczej. W wyniku tej inicjatywy, 1 września 1972 r. utworzono nową jednostkę organizacyjną w Instytucie Prawa Cywilnego – Zakład Prawa Gospodarczego, przekształcony później w oddzielną Katedrę Prawa Gospodarczego Cywilnego. Od tego momentu, przez następne 21 lat, aż do przejścia na emeryturę był kierownikiem tego zakładu, tworząc jednocześnie środowisko specjalistów, liczące się nie tylko w kraju, ale i na arenie międzynarodowej. W 1983 r. w wyniku prac zespołu, ukazał się pierwszy, a w latach kolejnych następne tomy podręcznika akademickiego "Prawo gospodarcze".

Dużą wagę przywiązywał do dydaktyki, twórca podręczników prawnych, a przez 22 lata pełnił funkcję kuratora jednego z najstarszych kół naukowych w Polsce – Towarzystwa Biblioteki Słuchaczów Prawa. Wypromował wielu profesorów i doktorów.

Miał też ogromne zasługi na polu prezentowania i propagowania polskiego prawa gospodarczego za granicą. Wielokrotnie przebywał jako visiting profesor na uniwersytetach niemieckich i austriackich. Uczestniczył w wielu konferencjach międzynarodowych. Jest autorem kilkudziesięciu monografii i artykułów w językach obcych.

W czerwcu 1981 r. został powołany przez II Ogólnopolskie Forum Prawników w skład Społecznej Rady Legislacyjnej "S". Kierował powołanym z inicjatywy COIU "S", działającym przy UJ Zespołem Prawa Gospodarczego, który opracował ekspertyzę w sprawie nowego ustawodawstwa związanego z reformą gospodarczą w Polsce. W efekcie podjętych wówczas prac powstał nowatorski dokument postulujący "uwłaszczenie" przedsiębiorstw poprzez udzielenie im prawa własności w stosunku do zarządzanego przez nie mienia państwowego.

Dwukrotnie sprawował stanowisko prezydenta Rotary Club Kraków (1991-1992 i 1992-1993).

Marcin Byrski

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31