Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Wojciechowski Teofil

Ur. 28 lutego 1939 r. w Rososzycy, pow. ostrowski.

Ukończył studia historyczne na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (1970); doktorat (ATK, 1975); habilitacja (UKSW, 2005).

Autor kilkunastu większych opracowań i licznych artykułów naukowych z dziejów Kościoła i małych ojczyzn oraz historii i kultury materialnej górnictwa solnego w okresie staropolskim.

W l. 1972-1977 był asystentem a następnie adiunktem na ATK. W l. 1977-1990 pracował w Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce.

Współzałożyciel NSZZ "S" w Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce; przewodniczący KZ NSZZ "Solidarność" w Muzeum Żup Krakowskich; w jego bocheńskim domu u zbiegu ulic Trudnej i Poniatowskiego mieścił się punkt kontaktowy i miejsce spotkań działaczy solidarnościowych w l. 1985-1989.

Współorganizator strajku w Kopalni Soli w Bochni (14 grudnia 1981 r.); zatrzymany przez SB po zakończeniu strajku; umieszczony w ZK w Załężu k. Rzeszowa a następnie w Tarnowie; na pierwszej rozprawie Sąd Wojewódzki w Tarnowie przeniósł jego sprawę z trybu doraźnego do zwykłego, a następnie uniewinnił go (13 stycznia 1982 r.); po rewizji prokuratorskiej Sąd Najwyższy 27 marca 1982 r. uchylił w całości wyrok i nakazał ponowne rozpatrzenie sprawy przez Sąd Wojewódzki w Tarnowie; skazany 18 stycznia 1983 r. na karę grzywny "za podburzanie strajkujących górników". Działacz struktur podziemnych "Solidarności" w Bochni; w l. 1985-1989 redaktor "Kurierka B". Członek Tarnowskiego Komitetu Praworządności, zajmującego się pomocą represjonowanym, działalnością informacyjną oraz współpracą ze środowiskami prawniczymi (od 9 lutego 1989 r.).

W 1989 r. członek Bocheńskiego KO "S", wiceprzewodniczący (od kwietnia 1989 r.); w 1990 r. wybrany na pierwszego burmistrza miasta Bochnia; kandydat w wyborach do Senatu z ramienia NSZZ "Solidarność" (1991).

W l. 1990-1998 radny i burmistrz miasta Bochni; w l. 1998-2002 radny powiatu bocheńskiego.

W 1999 r. z rekomendacji AWS powołany w skład Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej, wiceprzewodniczący (1999-2006); w l. 2007-2011 powołany przez Senat RP na drugą kadencję (kandydat senatorów PiS).

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011). Otrzymał medal "Zasłużony dla NSZZ Solidarność Regionu Małopolskiego" (2000) oraz tytuł i statuetkę "Zasłużony dla Małopolskiej Solidarności" (2015). Uhonorowany medalem "Dziękujemy za Wolność" (2015) oraz statuetką miasta Bochni "Boleslaus Dux Fundator" (2013).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31