Ur. 19 czerwca 1926 r. w Krakowie; zm. 28 września 2003 r. w Krakowie; pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Ukończył Wydział Prawa UJ (1947); doktorat (1950); habilitacja (1968); profesor nadzwyczajny (1977); profesor nauk prawnych (1989).
W l. 1969-1981 profesor Uniwersytetu Śląskiego; w l. 1982-1996 profesor UJ; na emeryturze od 1996 r.; autor ponad 200 publikacji naukowych; autor licznych opracowań dotyczących w głównej mierze prawa pracy, m.in. "Stosunek prawa pracy do prawa administracyjnego" (1977), "Prawo pracy. Zarys systemu" (cz. 1-3, 1986), "Podstawy rozwoju prawa pracy" (1988), "Klauzule generalne w prawie pracy" (1988), "Podstawy rozwoju prawa pracy" (1988), "Ubezpieczenia społeczne pracowników" (1993), "Ombudsman – możliwości i granice działania Rzecznika Praw Obywatelskich Rzeczypospolitej Polskiej" (1994), "Prawo pracy" (1996), "Ład społeczny w Polsce i Niemczech na tle jednoczącej się Europy" (1999), "Czas prawa i bezprawia" (1999), "Komentarz do kodeksu pracy" (2000) i "Labirynt praw i obyczajów. Zapiski z końca XX wieku" (2001).
Uczestnik prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności; od kwietnia 1981 r. przewodniczący Zespołu ds. nowelizacji prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, który przygotował społeczny projekt Kodeksu pracy i ustawy o naprawieniu szkód wynikłych z wypadków przy pracy i chorób zawodowych; członek Społecznej Rady Legislacyjnej "S"; członek Komisji ds. reformy prawa cywilnego.
Od września 1981 r. członek i zastępca przewodniczącego komisji rządowo-społecznej, mającej na celu przygotowanie ustawy nowelizującej Kodeks pracy.
W dn. 28 września 1986 r. jako członek niejawnego Komitetu Helsińskiego wraz z prof. J. Rosnerem, adw. A. Rozmarynowiczem, adw. W. Siła-Nowickim, prof. K. Skubiszewskim, prof. A. Stelmachowskim i emerytowaną sędzią SN Z. Wasilkowską, złożył wniosek do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności art. 60. ustawy o związkach zawodowych z Konstytucją PRL i konwencjami międzynarodowymi.
Ekspert "Solidarności", uczestnik obrad Okrągłego Stołu, członek Zespołu ds. pluralizmu związkowego, podzespołów: ds. reformy prawa i sądów i ds. górnictwa, oraz grup roboczych ds. nowelizacji ustawy o związkach zawodowych i ds. założeń do projektu ustawy o uprawnieniach niektórych pracowników do ponownego nawiązania stosunku pracy.
Z ramienia Konferencji Episkopatu Polski zasiadał w Radzie Społeczno-Gospodarczej przy Sejmie PRL IX kadencji (1988-1989).
Senator wybrany z listy KO "S" (19891991); kandydat Unii Pracy w wyborach prezydenckich w Polsce (1995).
Rzecznik Praw Obywatelskich (1992-1996); minister pracy i polityki socjalnej w rządzie SLD-PSL (styczeń-październik 1997 r.); od 2001 r. przewodniczący resortowej komisji do spraw kodyfikacji Kodeksu pracy; w l. 20022003 przewodniczący Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Pracy.
Członek-korespondent PAN (w l. 19961998 Prezydium PAN), przewodniczący Komitetu Nauk Prawnych oraz Komitetu Problemów Prawa Pracy i Polityki Społecznej PAN, członek Komitetu Helsińskiego, członek korespondent Instytutu Prawa Pracy w Bochum (Niemcy) i Russian Association for Labour and Social Security; przewodniczący polskiej sekcji La Société Internationale de Droit du Travail et de la Sécurité Sociale w Genewie, wiceprezydent Europejskiego Instytutu Ombudsmana (1994-1996).
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1976) i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1996). Pośmiertnie uhonorowany medalami "Dziękujemy za Wolność" (2014) i "Zasłużony dla Tolerancji" (2003).
fot. Archiwum Rzeczpospolitej
Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31
