Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.1

Ur. 27 lipca 1930 r. w Warszawie; zm. 12 sierpnia 2002 r. w Krakowie; pochowana na cmentarzu na Salwatorze w Krakowie.

Absolwentka Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Krakowie (1954).

W trakcie II wojny światowej po Powstaniu Warszawskim w wieku 14 lat została wywieziona do Niemiec w okolice Norymbergi na roboty przymusowe; pracowała jako robotnica na kolei oraz jako sprzątaczka.

W trakcie studiów pracowała w Pogotowiu Ratunkowym w Krakowie; w l. 1954-1960 chirurg w Szpitalu im. Narutowicza w Krakowie; w l. 1960-1965 przebywała we Francji; od 1965 r. zatrudniona jako specjalista chirurgii dziecięcej w Przychodni Rejonowej nr 1 w Nowej Hucie ZOZ oraz w Szpitalu im. Żeromskiego w Nowej Hucie.

W NSZZ "S" od 1980 r.; przewodnicząca KZ "S" w ZOZ nr 2 w Nowej Hucie (1980-1981); od 1980 r. zaangażowana w tworzenie struktur "S" służby zdrowia w Małopolsce, członek Komisji Problemowej.

W trakcie stanu wojennego odpowiedzialna za kolportaż oraz zabezpieczenie medyczne akcji strajkowych; dostarczała także fałszywe dokumenty działaczom podziemnej "S" (ich wyrób organizował jej syn Piotr).

Działalność związkowa: KZ NSZZ "S" przy ZOZ nr 2 w Krakowie: przewodnicząca (19801981); delegat na WZD RM (1981, 1989-1992); członek ZRM (1990-1992), delegat na KZD (1990-1992).

Współpracowała z Amnesty International oraz ze Stowarzyszeniem Lekarze Świata.

Zastępca rzecznika odpowiedzialności zawodowej Krakowskiej Izby Lekarskiej (1991).

Członek Unii Demokratycznej (1991); kandydowała do Sejmu RP z listy UD (1991).

Żona wybitnego historyka literatury, pisarza i i krytyka prof. J. Błońskiego; jej synowie Krzysztof i Piotr również działali w "S"; K.

Błoński był wiceprzewodniczącym KZ "S" na WSP w Krakowie w 1981 r., a w latach 19871989 kierował Radiem Solidarność w Paryżu; P. Błoński prowadził w Krakowie drukarnię KZ "S" PAN, a w stanie wojennym organizował wyrób fałszywych dowodów osobistych dla działaczy podziemnej "S"; po wyjeździe do Francji w 1983 r. pracował w Radiu Solidarność w Paryżu, a następnie w sekcji polskiej Radio France Internationale.

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31