Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.2

Ur. 5 lutego 1940 r. w Krakowie; zm. 12 stycznia 2016 r. w Krakowie; pochowany na Cmentarzu w Prokocimiu.

Ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne Zaoczne w Krakowie, kierunek budowa maszyn (1969).

Pracownik Przedsiębiorstwa Robót Kolejowych nr 9 w Krakowie jako ślusarz-spawacz (1957-1961); służba wojskowa (1961-1963); od 1965 r. zatrudniony w Hutniczym Przedsiębiorstwie Remontowym Zakład nr 3 w Krakowie jako brygadzista, mistrz zmiany, kierownik zmiany i kierownik oddziału maszynowego w Wydziale Mechanicznym; od 2010 r. na emeryturze.

W NSZZ "Solidarność" od 1980 r. w HPR; od 1980 r. członek samorządu pracowniczego w HPR.

Uczestnik strajku okupacyjnego w Hucie im. Lenina w Krakowie po wprowadzeniu stanu wojennego (13-16 grudnia 1981 r.) mimo zakazu przebywania na terenie kombinatu wydanego przez dyrekcję HPR; w 1982 r. zmuszony do przeniesienia się do pracy na Wydziale Pieców Martenowskim HiL na stanowisko pracownika fizycznego o obniżonej stawce zaszeregowania w stosunku do innych zatrudnionych; w sierpniu 1982 r. aresztowany i przesłuchany przez MO po dokonaniu przeszukania w jego mieszkaniu i w miejscu pracy.

Po aresztowaniu i zwolnieniach z pracy członków KZ "S" HPR w 1982 r. stanął na czele powołanej Tajnej KZ NSZZ "S"; uczestnik tajnych spotkań w bunkrze przy kościele w Mistrzejowicach; uczestnik Pielgrzymek Ludzi Pracy na Jasną Górę; członek Społecznego Funduszu Pomocy Pracowniczej.

Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego NSZZ "S" w HPR-3 (23 stycznia 1989 r.); Po 1989 r. współpracownik RKS Małopolska, zaangażowany w działania sekcji kontaktów z zakładami pracy.

Działalność związkowa: OZ NSZZ "S" HPR-3: przewodniczący Komisji Rewizyjnej (1989-1991); delegat na WZD RM (1989-1991); delegat i uczestnik I Kongresu Połączeniowego Branżowych Sekcji NSZZ "Solidarność" Hutnictwa, Metalowców, Przemysłu Motoryzacyjnego, Przemysłu Okrętowego i Samolotowego; członek Rady Krajowej Sekcji Hutnictwa NSZZ "S" (1989-1991); członek Rady Sekretariatu Pracowników Przemysłu Metalowego NSZZ "S" (1991), członek Rady Sekcji Krajowej Hutnictwa NSZZ "S".

Współorganizował kampanię wyborczą KO "S" przed wyborami do Sejmu w 1989 r., organizator spotkań wyborczych.

Prezes Fundacji Gospodarczej Pracowników HPR w Krakowie; aktywnie działał w dziedzinie krzewienia kultury fizycznej, założył i prowadził m.in. siłownię "Gladiator" w Krakowie; współtwórca Krakowskiego Związku Kulturystyki Trójboju Siłowego; członek Stowarzyszenia Sieć Solidarności (od 2012 r.)

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1977) i Złotym Krzyżem Zasługi (1990); uhonorowany medalami "Za zasługi dla Małopolskiej Solidarności" (2005) i "Dziękujemy za Wolność" (2014); otrzymał Medal z okazji trzydziestopięciolecia założenia HPR, Odznakę "Za zasługi dla HPR" oraz Medal za krzewienie idei kulturystyki (2005).

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31

Biogram w Indeksie Osobowym SSS

Bronisław Marian KOWYNIA (ur. 5 luty 1940 w Krakowie, zm. 12 stycznia 2016 tamże), technik mechanik - specjalności budowa maszyn. Od 1966 r. do przejścia na emeryturę, zatrudniony był w Hutniczym Przedsiębiorstwie Remontowym Zakład nr 3 w Krakowie. Za wieloletnią i wyróżniającą się pracę w hutnictwie został uhonorowany Medalem z okazji trzydziestopięciolecia założenia HPR oraz Odznaka za zasługi dla HPR a także Srebrnym Krzyżem Zasługi (1977) oraz Złotym Krzyżem Zasługi (1990).

W 1980 r. wstąpił do NSZZ "Solidarność" w zakładzie. W stanie wojennym brał udział w strajku okupacyjnym na terenie Huty im. Lenina, organizowanym przez Komisję Zakładową NSZZ "S", za co został zmuszony do przeniesienia ze stanowiska kierownika Oddziału Remontu Maszyn i Urządzeń Hutniczych na stanowisko pracownika fizycznego o obniżonej stawce zaszeregowania w stosunku do innych pracowników fizycznych. Po aresztowaniach i zwolnieniach z pracy członków Komisji NSZZ "S" oraz Przewodniczącego, powstał Tajny Komitet Założycielski NSZZ "S", który jednogłośnie powołał Bronisława Kowynia na Przewodniczącego. Przeprowadzano w jego domu i w pracy rewizje, był przesłuchiwany. W dalszej działalności związkowej był członkiem Zarządu Regionu Małopolska NSZZ "S", był członkiem Rady Głównej Sekcji Krajowej Hutnictwa oraz Zarządu Metalowców.

W 2005 roku jego działalność związkowa został nagrodzona Medalem za zasługi w działalności związkowej nadanym przez Zarząd Regionu Małopolska NSZZ "Solidarność" a także Medalem "Dziękujemy za wolność" w 2014 r.

Współorganizował wybory do Sejmu w 1989 r. - m.in. poprzez organizowanie kampanii wyborczej kandydatów Komitetu Obywatelskiego Solidarność w okręgu krakowskim.

Był także aktywny w dziedzinie krzewienia kultury fizycznej m.in. był współtwórcą Krakowskiego Związku Kulturystyki i Trójboju Siłowego, założył i rozwijał siłownię Gladiator. Medal za krzewienie idei kulturystyki nadany przez Zarząd Kulturystyki i Trójboju Siłowego w 2005 r., był wyrazem uznania za jego działalność.

W 2013 roku Bronisław Kowania oraz Małżonka Jadwiga zostali odznaczeni Medalem "Za długoletnie, 50 letnie, pożycie małżeńskie.

Bronisław Kowynia był aktywnym członkiem Stowarzyszenia "Sieć Solidarności".