Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.2
Ur. 7 czerwca 1933 r. w Łodzi.
Pracownik Rejonu Budowy Dróg i Mostów w Bochni (późniejsze Przedsiębiorstwo Robót Drogowych i Mostowych "Dromost") jako kierownik Wytwórni Mas Bitumicznych.
W NSZZ "Solidarność" od 1980 r.; w dn. 6 września 1980 r. podczas spotkania z dyrekcją Rejonu przedstawił pakiet wniosków i postulatów opracowanych przez KRD II w Zawadzie Uszewskiej i KRD IV w Łukanowicach.
Uczestnik zebrania założycielskiego NSZZ "S" w dn. 22 września 1980 r. w świetlicy Kopalni Soli w Bochni, na którym przy udziale 65% załogi został wybrany na organizatora i przewodniczącego Komitetu Założycielskiego (zarejestrowanego w MKZ w Krakowie w dn. 15 listopada 1980 r.); 6 grudnia 1980 r. wybrany na przewodniczącego KZ NSZZ "S"; delegat na I WZD RM w Tarnowie w lipcu 1981 r.; po utworzeniu delegatury ZR w Bochni odpowiadał w niej za sekcję kultury.
Za wywieszenie w dn. 17 grudnia 1981 r. w Łukanowicach biało-czerwonej flagi z czarną szarfą na terenie bazy RDiM w Bochni został zatrzymany i internowany; osadzony w ZK w Załężu; aresztowany 29 grudnia 1981 r.; w dn. 9 stycznia 1982 r. skazany przez Sąd Wojewódzki w Tarnowie na 3 miesiące aresztu oraz grzywnę, osadzony w AŚ w Tarnowie; zwolniony 12 stycznia 1982 r.; prokuratura dwukrotnie wniosła rewizję od wyroku z dn. 9 stycznia 1982 r. i z dn. 23 września 1982 r., po których Sąd Najwyższy zwracał sprawy do Sądu Wojewódzkiego w Tarnowie. Aresztowany 18 maja 1982 r. za posiadanie ulotek; ponownie internowany 20 maja 1982 r. w ZK w Tarnowie, Kielcach-Piaskach i w Załężu; zwolniony 5 listopada 1982 r.; w dn. 23 września 1982 r. po rewizji wniesionej przez obrońców oraz przez prokuratora uwolniony od zarzucanego czynu przez Sąd Wojewódzki w Tarnowie (adw. J. Bystrzonowski). W dn. 24 czerwca 1983 r. została zabrana na przesłuchanie jego żona.
Współorganizator m.in. marszu 11 listopada 1984 r. w Bochni; w l. 1982-1988 uczestnik nielegalnych mszy św. w kościele ks. Filipinów i manifestacji upamiętniających zbrodnię katyńską, m.in. uczestnik demonstracji w dn. 14 kwietnia 1985 r., za co został skazany 5 marca 1986 r. na karę grzywny; przesłuchany w 1987 r. przed wizytą Ojca Św. Jana Pawła II. Członek zespołu redakcyjnego "Kurierka B", pisma bocheńskiej "Solidarności".
Członek Komisji Interwencji i Praworządności Regionu Małopolska (styczeń 1987 r.); członek Zespołu Organizacyjnego NSZZ "S" w Tarnowie (5 grudnia 1988 r.) wraz z M. Chuchrowskim, A. Lisem, A. Olejnikiem, R. Strachem, B. Wiatrem, W. Ziemirskim i R. Zięciną; od stycznia 1989 r. członek Międzyzakładowego Komitetu Organizacyjnego NSZZ "S" (przewodniczący A. Olejnik).
Przewodniczący Komisji Organizacyjnej NSZZ "S" w RBDiM Bochnia utworzonej 20 stycznia 1989 r. (skład: J. Cebula, S. Gałka, Z. Gałązka, A. Gwóźdź, S. Kmiecik, R. Magiera, K. Molczyk, A. Piotrowski i R. Włodarczyk); członek-założyciel w dn. 9 lutego 1989 r. Tarnowskiego Komitetu Praworządności (wraz z M. Janiszewskim, A. Kaczorem, J. Legutem, W. Mojkiem, G. Syrkiem i T. Wojciechowskim).
Działalność związkowa: KZ NSZZ "S" RBDiM w Bochni: przewodniczący (1980-1981, 1989-1994; delegat na WZD RM (1989-1995); członek ZRM (1990-1992); Okręgowa Komisja Koordynacyjna Drogownictwa NSZZ "S": przewodniczący (1989-1992); Krajowa Sekcja Drogownictwa: wiceprzewodniczący (od 1993 r.).
W l. 1990-1993 kierownik delegatury ZRM w Bochni-Brzesku; w 1992 r. współzałożyciel Regionalnej Sekcji Drogownictwa NSZZ "S".
Członek wojewódzkiej komisji kwalifikacyjnej w Tarnowie, zajmującej się oceną byłych funkcjonariuszy SB; po ujawnieniu przypadków przywracania do pracy byłych funkcjonariuszy, zrezygnował z udziału w jej pracach (1990).
Kandydat w wyborach do Sejmu RP z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum z poparciem "S" (1991) i Senatu RP z listy BBWR (1993).
Mediator i negocjator przy MPiPS; wiceprzewodniczący Powiatowej Rady Zatrudnienia w Bochni (1993).
Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31
Biogram w Indeksie Osobowym SSS
Wacław Niemirski (ur. 7 czerwca 1933 r. w Łodzi, zm. 17 września 2018; pochowany w Tarnowie-Rzędzinach)
Pracownik Rejonu Budowy Dróg i Mostów w Bochni (późniejsze Przedsiębiorstwo Robót Drogowych i Mostowych "Dromost") jako kierownik Wytwórni Mas Bitumicznych.
W NSZZ "Solidarność" od 1980 r.; w dn. 6 września 1980 r. podczas spotkania z dyrekcją Rejonu przedstawił pakiet wniosków i postulatów opracowanych przez KRD II w Zawadzie Uszewskiej i KRD IV w Łukanowicach.
Uczestnik zebrania założycielskiego NSZZ "Solidarność" w dn. 22 września 1980 r. w świetlicy Kopalni Soli w Bochni, na którym przy udziale 65% załogi został wybrany na organizatora i przewodniczącego Komitetu Założycielskiego (zarejestrowanego w MKZ w Krakowie w dn. 15 listopada 1980 r.); 6 grudnia 1980 r. wybrany na przewodniczącego KZ NSZZ "S"; delegat na I WZD RM w Tarnowie w lipcu 1981 r.; po utworzeniu delegatury ZR w Bochni odpowiadał w niej za sekcję kultury.
Za wywieszenie w dn. 17 grudnia 1981 r. w Łukanowicach biało-czerwonej flagi z czarną szarfą na terenie bazy RDiM w Bochni został zatrzymany i internowany; osadzony w ZK w Załężu; aresztowany 29 grudnia 1981 r.; w dn. 9 stycznia 1982 r. skazany przez Sąd Wojewódzki w Tarnowie na 3 miesiące aresztu oraz grzywnę, osadzony w AŚ w Tarnowie; zwolniony 12 stycznia 1982 r.; prokuratura dwukrotnie wniosła rewizję od wyroku z dn. 9 stycznia 1982 r. i z dn. 23 września 1982 r., po których Sąd Najwyższy zwracał sprawy do Sądu Wojewódzkiego w Tarnowie. Aresztowany 18 maja 1982 r. za posiadanie ulotek; ponownie internowany 20 maja 1982 r. w ZK w Tarnowie, Kielcach-Piaskach i w Załężu; zwolniony 5 listopada 1982 r.; w dn. 23 września 1982 r. po rewizji wniesionej przez obrońców oraz przez prokuratora uwolniony od zarzucanego czynu przez Sąd Wojewódzki w Tarnowie (adw. J. Bystrzonowski). W dn. 24 czerwca 1983 r. została zabrana na przesłuchanie jego żona.
Współorganizator m.in. marszu 11 listopada 1984 r. w Bochni; w l. 1982-1988 uczestnik nielegalnych mszy św. w kościele ks. Filipinów i manifestacji upamiętniających zbrodnię katyńską, m.in. uczestnik demonstracji w dn. 14 kwietnia 1985 r., za co został skazany 5 marca 1986 r. na karę grzywny; przesłuchany w 1987 r. przed wizytą Ojca Św. Jana Pawła II. Członek zespołu redakcyjnego "Kurierka B", pisma bocheńskiej "Solidarności" a takze pisam "Tarnina".
Członek Komisji Interwencji i Praworządności Regionu Małopolska (styczeń 1987 r.); członek Zespołu Organizacyjnego NSZZ "S" w Tarnowie (5 grudnia 1988 r.) wraz z M. Chuchrowskim, A. Lisem, A. Olejnikiem, R. Strachem, B. Wiatrem, W. Ziemirskim i R. Zięciną; od stycznia 1989 r. członek Międzyzakładowego Komitetu Organizacyjnego NSZZ "S" (przewodniczący A. Olejnik).
Przewodniczący Komisji Organizacyjnej NSZZ "S" w RBDiM Bochnia utworzonej 20 stycznia 1989 r. (skład: J. Cebula, S. Gałka, Z. Gałązka, A. Gwóźdź, S. Kmiecik, R. Magiera, K. Molczyk, A. Piotrowski i R. Włodarczyk); członek-założyciel w dn. 9 lutego 1989 r. Tarnowskiego Komitetu Praworządności (wraz z M. Janiszewskim, A. Kaczorem, J. Legutem, W. Mojkiem, G. Syrkiem i T. Wojciechowskim).
Działalność związkowa: KZ NSZZ "S" RBDiM w Bochni: przewodniczący (1980-1981, 1989-1994; delegat na WZD RM (1989-1995); członek ZRM (1990-1992); Okręgowa Komisja Koordynacyjna Drogownictwa NSZZ "S": przewodniczący (1989-1992); Krajowa Sekcja Drogownictwa: wiceprzewodniczący (od 1993 r.).
W l. 1990-1993 kierownik delegatury ZRM w Bochni-Brzesku; w 1992 r. współzałożyciel Regionalnej Sekcji Drogownictwa NSZZ "S".
Członek wojewódzkiej komisji kwalifikacyjnej w Tarnowie, zajmującej się oceną byłych funkcjonariuszy SB; po ujawnieniu przypadków przywracania do pracy byłych funkcjonariuszy, zrezygnował z udziału w jej pracach (1990).
Kandydat w wyborach do Sejmu RP z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum z poparciem "Solidarność" (1991) i Senatu RP z listy BBWR (1993).
Mediator i negocjator przy MPiPS; wiceprzewodniczący Powiatowej Rady Zatrudnienia w Bochni (1993)
.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007)< Krzyżem Wolności i Solidarności (2019)
Informacja z listy Internowani
pracownik Rejonu Budowy Dróg i Mostów w Bochni, internowany 17.12.1981 - decyzja nr 59/82, Załęże, zwolniony 30.12.1981. Aresztowany od 30.12.1981 do 12.01.1982, ponownie internowany 20.05.1982, Załęże, Kielce, zwolniony 05.11.1982.
Informacja z listy Aresztowani
aresztowany w Tarnowie II - VII 1984.