Biogram w Indeksie Osobowym SSS
Maria Osterwa-Czekaj (ur. 26.10.1942 w Krakowie, zm. 12.08.2024, tamże) - dziennikarka, grafik, działaczka obywatelska.
Urodziła się w Krakowie jako córka Juliusza Osterwy i Matyldy z książąt Sapiehów (1906-1983).
Ukończyła podstawową szkołę muzyczną w Krakowie (wiolonczela) oraz Liceum Sióstr Niepokalanek w Szymanowie. Przez dwa lata studiowała architekturę na Politechnice Krakowskiej, następnie studiowała na Wydziale Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Do 1981 r. była asystentką prof. Andrzeja Pawłowskiego na krakowskiej ASP.
W latach 80. współpracowała z Tajną Komisją Robotniczą Hutników Solidarność w Nowej Hucie głównie przy wydawaniu podziemnych pism oraz druków (grafika) oraz z Duszpasterstwem Ludzi Pracy w Mistrzejowicach prowadzonym prze ks. Kazimierza Jancarza. Zajmowała się m.in. przyjazdami zagranicznych gości (tłumaczenie), oraz organizacją pomocy humanitarnej.
Członek Małopolskiego Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" organizującego wybory czerwcowe do sejmu i senatu. Pracowała w sztabie wyborczym, w którym zajmowała się promocją kampanii wyborczej. M.in. zaproponowała stworzenie małopolskich plakatów wyborczych, niezależnie od tzw. plakatów z Wałęsą, uczestniczyła w spotkaniach wyborczych. Po wygranej kampanii 4 czerwca, zajmowała się także organizowaniem kampanii wyborczej KO w wyborach samorządowych w 1990 r.
W latach 1990-1991 była dyrektorem biura kongresowego w Urzędzie m. Krakowa, następnie była dziennikarką w Telewizji Kraków (1991-2000). Pełniła funkcję Zastępcy Prezesa Zarządu Fundacji Książąt Czartoryskich. Odwołana z tej funkcji 13 lipca 2011 przez księcia Adama Karola Czartoryskiego, fundatora i prezydenta Rady Fundacji Książąt Czartoryskich.
Mężem był architekt Jacek Bronisław Czekaj (01.07.1942-4.10.2008); dzieci: s.Jakub (1968), c. Matylda (1972). Maria Osterwa-Czekaj przekazała Teatrowi Słowackiego w Krakowie egzemplarz drugiego "paryskiego" wydania "Dziadów części trzeciej" Adama Mickiewicza z 1833 roku, pochodzący z biblioteki ojca ofiarodawczyni, Juliusza Osterwy. Ostatnie lata życia była ciężko chora.
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014), uhonorowana Medalem "Dziękujemy za wolność" (2019)
