Solidarność to znaczy razem

Ryczaj-Marchewczyk Krystyna

Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.2

Ur. 27 listopada 1951 r. w Krakowie.

Absolwentka Wydziału Chemicznego UJ (1975); doktorat z nauk chemicznych (UJ, 1981). Ukończyła m.in. Podyplomowe Studium Public Relations, Studium Zarządzania Zasobami Ludzkimi oraz Studium Redagowania.

W l. 1975-1988 pracownik naukowo-dydaktyczny Wydziału Chemii UJ; pracownik Akademii Medycznej w Krakowie (1988-1990); specjalista ds. public relations w Elektrociepłowni Kraków (1993-2000); od 2001 r. prowadzi własną działalność gospodarcza w zakresie doradztwa w komunikacji społecznej.

W NSZZ "Solidarność" od września 1980 r.; uczestniczka strajku studentów UJ w grudniu 1981 r.

Po wprowadzeniu stanu wojennego pomagała w ukrywaniu działaczy podziemnych struktur "S" (m.in. J. Paculi); w l. 1981-1989 zaangażowana w podziemny ruch wydawniczy jako autor tekstów, redaktor i drukarz oraz kolporter; od 1982 r. współpracowniczka redakcji podziemnego pisma "Hutnik"; współredaktor "Serwisu Informacyjnego RKS Małopolska" i "Aktualności Serwisu Informacyjnego"; w l. 1982-1983 w ukryciu w związku z podejrzeniami o działalność podziemną i próbami zatrzymania przez SB.

Zaangażowana w działalność Grupy Kraków 2000, zorganizowanej w latach 80. przez K. Görlicha (zespołu fachowców przygotowujących diagnozę i projekty działań w całościowym aspekcie funkcjonowania miasta, od zagadnień ochrony środowiska poprzez transport zbiorowy, mieszkalnictwo, kulturę i sztukę).

Autorka publikacji w czasopismach fachowych i gazetach zakładowych; autorka książki "Lubię wyzwania" (Warszawa 2007) oraz współautorka książek: "Stulecie elektrowni warszawskich" (Warszawa 2004) i "Od socjalizmu do normalności. Prywatyzacja elektrociepłowni warszawskich" (Warszawa 2006).

W l. 1970-1975 członek i sekretarz sekcji żeglarskiej w AZS UJ; członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego (1975-1988); członek Forum Młodych Pracowników Nauki (1977-1980) oraz NOT; członek Polskiego Stowarzyszenia Public Relations (1994-2002); od powstania członek Stowarzyszenia Sieć Solidarności; aktywna działaczka Stowarzyszenia Przyjaciół Woli Duchackiej.

Odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności (2012) oraz medalami "Niezłomnym w Słowie" (2011) oraz "Dziękujemy za Wolność" (2014).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31


Biogram w Indeksie Osobowym SSS

Krystyna Ryczaj Marchewczyk, ur. 27.11.1951 w Krakowie. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego (1975), w 1981 doktorat z nauk chemicznych.

1970-1973 w ZSP; 1973-1975 w SZSP. 1975-1988 pracownik naukowo-dydaktyczny UJ. 1970-1975 członek i sekretarz sekcji żeglarskiej w AZS UJ. 1975-1988 członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego; 1977-1980 Forum Młodych Pracowników Nauki oraz NOT.

Od września 1980 w "Solidarności".

Po 13 grudnia 1981 pomaga w ukrywaniu działaczy podziemnych struktur "Solidarności", m.in. Jana Paculę ps. Maciek. W tamtym okresie wspólpracowała z Jadem Środoniem, Krzysztofem Goerlichem, Andrzejem Łaptasiem. Mąż Jacek był czlonkiem Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" a potem aktywnym działaczaem podziemia.

1981-1989 uczestniczka podziemnego ruchu wydawniczego oraz kolportażowego. Od 1982 współpracowniczka zespołu redakcyjnego podziemnego pisma "Hutnik" (szefem był Wojciech Marchewczyk brat męża), m.in. współorganizatorka pierwszych punktów druku i kolportażu; współredaktor "Serwisu Informacyjnego RKS Małopolska" i "Aktualności Serwisu Informacyjnego". W tym czasie ukrywała się do maja 1983 r.

1988-1990 pracownik Akademii Medycznej w Krakowie; 1993-2000 specjalista public relations w Elektrociepłowni Kraków. 1994-2002 członek Polskiego Stowarzyszenia Public Relations. Od 2001 własna działalność gospodarcza, doradztwo w zakresie komunikacji społecznej.

Autorka publikacji w czasopismach fachowych i gazetach zakładowych. Autorka książki Lubię wyzwania oraz współautorka książki Od socjalizmu do normalności. Prywatyzacja elektrociepłowni warszawskich, 2006.

Członek założyciel Stowarzyszenia Sieć Solidarności

Odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności (2011), uhonorowana Medalem "Niezłomnym w słowie" (2011) oraz Medalem "Dziękujemy za wolność" (2015)