Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.2

Ur. 16 października 1948 r. w Kamienicy Polskiej, pow. częstochowski.

Absolwent Średniego Studium Zawodowego w Krakowie, kierunek mechanika (1978).

Zatrudniony w Kopalni Rudy Żelaza Osiny (1964-1974); w l. 1968-1970 służba wojskowa; w l. 1974-1983 pracownik Zakładu Surowcowego (Wielkie Piece) w Hucie im. Lenina w Krakowie (obecnie ArcelorMittal Poland); po 1989 r. własna działalność gospodarcza.

W NSZZ "Solidarność" od września 1980 r.; zaangażowany w tworzenie struktur związku na Wydziale Wielkie Piece; zastępca przewodniczącego, a od 18 września 1980 r. do 3 września 1981 r. przewodniczący Komitetu Założycielskiego NSZZ "S" na Wydziale Wielkie Piece; członek Plenum KRH (od września 1980 r.) oraz prezydium KRH (od 3 września 1981 r.); współautor (wraz ze S. Jurczakiem, M. Kanią i M. Dzielskim) programu społeczno-ekonomicznego KRH, opartego na ruchu spółdzielczym; zaangażowany w prace sekcji KRH: organizacyjnej, socjalno-bytowej (uczestnik rozmów z ministrem handlu wewnętrznego i usług w Warszawie w listopadzie 1981 r.) oraz sportu i rekreacji (reprezentant związku w KS Hutnik Kraków).

Członek Regionalnej Komisji Wyborczej (od 6 maja 1981 r.), przygotowującej wybory władz regionalnych NSZZ "Solidarność"; delegat na I WZD Regionu Małopolskiego NSZZ "Solidarność" w lipcu 1981 r. w Tarnowie.

W maju i wrześniu 1981 r. nakłaniany do podjęcia współpracy z SB; na składane propozycje zdecydowanie odmówił.

Uczestnik strajku po wprowadzeniu stanu wojennego w HiL (13-16 grudnia 1981 r.); członek Regionalnego Komitetu Strajkowego, odpowiedzialny za zaopatrzenie strajkujących w żywność.

Po rozbiciu strajku (16 grudnia 1981 r.) odpowiedzialny za wyprowadzenie części studentów poza teren kombinatu; w kolejnych dniach w ukryciu (m.in. w mieszkaniach przy ulicach Wygoda i Retoryka i na os. Słonecznym); poszukiwany przez MO; w dn. 21 grudnia 1981 r. zgłosił się na wezwanie na KW MO przy ul. Mogilskiej w Krakowie; od tego czasu obserwowany przez MO i SB; po powrocie do pracy w hucie przeniesiony na niższe stanowisko.

W l. 1982-1983 uczestnik manifestacji w Nowej Hucie i w Krakowie, dwukrotnie zatrzymany i przewieziony na KW MO przy ul. Mogilskiej i KM MO w Proszowicach, ukarany grzywnami; uczestnik akcji malowania napisów antyrządowych na terenie huty; zaangażowany w kolportaż prasy podziemnej (m.in. wraz z W. Marchewczykiem i E. Sarapatą); zbierał i przekazywał informacje dla pism podziemnych; w 1982 r. włączył się w akcję wymiany płodów rolnych przywożonych przez rolników do parafii w Mistrzejowicach.

W 1982 r. ponownie bezskutecznie namawiany do podjęcia współpracy z SB, która próbowała wykorzystywać m.in. chorobę jego córki; organizator m.in. zbiórki pieniędzy na pomoc dla rodziny aresztowanego J. Sowy.

W marcu 1983 r. po kolejnej akcji malowania napisów na terenie Wielkich Pieców oraz w związku z pomocą dla J. Sowy zwolniony z pracy.

Od 1983 r., dzięki pomocy kierownika J. Nowaka, zatrudniony w PRMiUE "Remak" z Opola, wykonującym prace zewnętrzne m.in. w HiL jako mistrz energetyki i kierownik robót; w l. 1985-1986 pracował w Czechosłowacji, a w l. 1988-1989 w RFN, delegowany w ramach robót eksportowych macierzystego zakładu pracy.

Działacz sportowy, m.in. założyciel MZKS Kamienica Polska, wieloletni członek zarządu (od 1998 r.), wiceprezes oraz prezes zarządu, a następnie przewodniczący Komisji Rewizyjnej KS Grębałowianka Kraków; sędzia piłkarski (1978-1981); członek Zarządu i równocześnie wiceprzewodniczący Wydziału Gier Małopolskiego Związku Piłki Nożnej (2008-2012).

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31

Biogram w Indeksie Osobowym SSS

Zdzisław Wagner urodził się 16 października 1948 r. w Kamienicy Polskiej k. Częstochowy. Był absolwentem Średniego Studium Zawodowego w Krakowie, mechanikiem. Początkowo pracował w Kopalni Rudy Żelaza Osiny (1964-1974), potem odbywał służbę wojskową, a od 1974 r. pracował na wydziale Wielkie Piece Huty im. Lenina, do 1983 r. Potem prowadził własną działalność gospodarczą.

We wrześniu 1980 r. przystąpił do "Solidarności", tworzył struktury na swoim wydziale, był przewodniczącym komitetu założycielskiego. Został członkiem Prezydium Komisji Robotniczej Hutników (KRH). W zespole z Mirosławem Dzielskim, Stefanem Jurczakiem i Marianem Kanią tworzyli program społeczno-gospodarczy KRH, oparty m.in. na idei ruchu spółdzielczego. W KRH angażował się także w działalność socjalno-bytowa oraz sportowo-rekreacyjną, był m.in. przedstawicielem KRH w KS "Hutnik". W 1981 r. brał udział w pracach Regionalnej Komisji Wyborczej przygotowującej wybory małopolskich władz NSZZ "Solidarność"., delegatem na I WZD w Tarnowie.

Po wprowadzeniu stanu wojennego brał udział w strajku okupacyjnym w Hucie im. Lenina w dn. 13-16 grudnia 1981 r. Po rozbiciu strajku wyprowadzał grupę studentów z huty, potem krótko ukrywał się. W kolejnych latach brał udział w manifestacjach, zaangażował się kolportaż prasy podziemnej, zbieranie informacji dla niezależnej prasy, pomoc dla represjonowanego kolegi. Był zatrzymywany, karany grzywnami, przesłuchiwany przez SB namawiany do współpracy. W 1983 r. został zwolniony z pracy w HiL. Znalazł pracę prywatnej firmie, wyjechał na prace zagranicę. (do 1989r.)

Po powrocie zaangażował się w działalność sportową, szczególnie dla KS Grębałowianka, gdzie był prezesem klubu. Był także sędzią piłkarskim.

W ostatnich latach bardzo zaangażowany w działalność obywatelską w Komitecie Obrony Demokracji. Zdzisław Wagner przez wiele lat zmagał się z ciężka chorobą, zmarł 27 października 2020 r. Został pochowany na cmentarzu Prądnik Czerwony.