Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.2
Ur. 9 lutego 1932 r. w Stanisławowie (obecnie Ukraina).
Prawnik, specjalista w zakresie historii prawa i postępowania karnego, profesor nauk prawnych, wieloletni nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Absolwent Wydziału Prawa UJ (1954); doktorat (1962); habilitacja (1968); profesor nadzwyczajny (1979), profesor zwyczajny (1987).
Po ukończeniu studiów został skierowany do pracy w prokuraturze, w której pracował w charakterze asesora, referendarza śledczego, podprokuratora w Prokuraturze Wojewódzkiej w Krakowie. W l. 1962-1964 radca Prokuratora Wojewódzkiego w Krakowie.
W 1956 r. objął stanowisko asystenta w Katedrze Postępowania Karnego na UJ, pełnił m.in. funkcję jej kierownika; od 2002 r. na emeryturze; wykładowca Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie (od 1997 r.); w l. 1977-2011 dyrektor Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius.
Jest autorem, współautorem i redaktorem około 400 publikacji naukowych, głównie z zakresu postępowania karnego, w tym wznawianego i aktualizowanego podręcznika akademickiego "Proces karny, zarys systemu".
W l. 80. uczestniczył w pracach Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności i Społecznej Rady Legislacyjnej. Od maja 1981 r. pracował, a następnie kierował "Zespołem prawa prasowego" (który przyjął projekt prawa prasowego w późnych godzinach wieczornych, 12 grudnia 1981 r.); członek Komisji Kodyfikacyjnej ds. Kodeksu Postępowania Karnego.
Ekspert Rady Europy (1992-1997) i rządu Republiki Łotewskiej (1994); członek Polskiej Akademii Nauk (członek prezydium) i Polskiej Akademii Umiejętności.
Uczestniczył w pracach nad kodyfikacjami karnymi z 1997 r.; był inicjatorem wprowadzenia do polskiej procedury karnej instytucji świadka anonimowego i świadka koronnego; członek Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów (2000-2002), Przewodniczący Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego (2004-2006).
Wiceprzewodniczący prezydium Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Muzeów ICOM; przewodniczący Stałej Konferencji Dyrektorów Muzeów Krakowskich (2004-2014); członek Prezydium Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa; redaktor naczelny "Archivum Iuridicum Cracoviense" (1995-2002), członek komitetów redakcyjnych, m.in. "Państwa i Prawa" i "Czasopisma Prawno-Historycznego"; redaktor naczelny "Opuscula Musealia" (1980-2012).
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1998) i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2011); laureat V edycji Nagrody im. prof. Aleksandra Gieysztora; Doktor honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (2004), Uniwersytetu Warszawskiego (2011) i Uniwersytetu w Kaliningradzie (2007). W 2012 r. został wyróżniony tytułem profesora honorowego UJ.
Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31
