Andrzej Ciesielski, (ur. 7 VII 1947 w Żmigrodzie, zm. 13.09.2013 r. w Krakowie, jest pochowany na cmentarzu Batowickim kw. XX płd. m.2), ukończył liceum oraz szkołę muzyczną w Poznaniu, gdzie wówczas mieszkała rodzina, rozpoczął studia historii sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Pasjonowała go muzyka, grał jazz. Występował w wielu zespołach w Poznaniu, na festiwalu Jazz nad Odrą w 1966 r. (laureat II miejsca w kategorii klarnetu), od 1968 grał w klubach Nurt i Od Nowa.
Wtedy także, w marcu 1968 r. wziął udział w akcjach protestacyjnych w Poznaniu. Gdy jechał z kolegami do Warszawy aby nawiązać kontakt z protestującymi tam studentami został aresztowany, a po trzech miesiącach spędzonych w areszcie, relegowany ze studiów z 5-letnim zakazem studiowania a następnie powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej.
Rodzina przeniosła się do Krakowa. Andrzej grywał w różnych klubach: Pod Jaszczurami, w Piwnicy pod Baranami, w Krzysztoforach, w Helikonie. Rozpoczął pracę. Pracował w szpitalu dr. Anki (obecnie im. Jana Pawła II) a następnie w Geoprojekcie (1976-1981), gdzie zastała go "Solidarność". Był współorganizatorem dwóch strajków tym przedsiębiorstwie, członkiem Komitetu Strajkowego a potem komitetu założycielskiego związku przekształconego w NSZZ "Solidarność". W marcu 1981 roku rozpoczął pracę w Zarządzie Regionu Małopolskiej Solidarności jako pracownik etatowy sekcji informacji o a potem sekretariatu. Zaangażował się także w działalność w Komitecie Więzionych za Przekonania (KOWzaP).
12 grudnia 1981 roku został zatrzymany w Areszcie Śledczym w Krakowie-Podgórzu, następnie internowany w Nowym Wiśniczu a potem, w Załężu k. Rzeszowa. Siedział m.in. wraz z Adamem Grudzińskim, Piotrem Marcem. Brał udział w głodówkach protestacyjnych, w styczniu i w czerwcu 1982 roku, podczas tej pierwszej został dotkliwie pobity. Podczas wizytacji więzienia w Załężu przez Międzynarodowy Czerwony Krzyż, zaleciła ona zwolnienie go ze względu na stan zdrowia. 3 sierpnia 1982 r. został zwolniony z internowania.
Współpracował z opozycją, ale starał się działać poza strukturami. Skupiał się na organizacji systematycznego dokumentowania (zdjęcia, filmy) manifestacji w Krakowie. Pracował jako elektryk w firmie prywatnej. Dzięki posiadanym kontaktom ale także związkom rodzinnym z siostrą Barbarą i bratem Jankiem organizował zaopatrzenie z Francji, w sprzęt, materiały poligraficzne, radiostacje (2-krotnie) i wydawnictwa paryskie, m.in. "Kontakt", przekazując je dla podziemnych struktur AGH, HiL i in..Wówczas pracował w Wawel Tourist, gdzie w 1988 roku współtworzył Komitet Założycielski "Solidarność", którego celem była reaktywacja Związku. Gdy wybuchł strajk kwietniowo-majowy 1988 roku w Hucie im. Lenina, był łącznikiem pomiędzy hutą i strukturą regionalną.
W 1989 działał w Krakowskim Komitecie Obywatelskim. Był jego członkiem, a 4 czerwca 1989 roku, także członkiem Komisji Wyborczej i mężem zaufania z ramienia KO w Krakowie-Nowym Prokocimiu. Był przewodniczącym Komisji Zakładowej "Solidarności" w Wawel-Tourist do likwidacji zakładu w 1990 roku.
W późniejszych latach starał się działać społecznie a nawet politycznie. W latach 1990-2004 był w ROAD (współzałożyciel), UD, UW. Kilka lat pracował w Fundacji Promocji Gospodarczej Regionu Krakowskiego; był założycielem i dyrektorem Inkubatora Przedsiębiorczości. Od 1997 był na rencie. Wówczas rozpoczął działalność samorządową. W okresie 1998-2002, był członkiem Zarządu Dzielnicy III w Krakowie, przewodniczącym Komisji ds. Budownictwa i Inwestycji oraz Komisji Spraw Społecznych, Komunikacji z Mieszkańcami i Instytucjami.
Od powstania w 2013 roku był członkiem Stowarzyszenia Sieć Solidarności, niestety krótko. Wkrótce, po spotkaniu sierpniowym ludzi Solidarności w Nowej Hucie, w sierpniu 2013 roku, niespodziewanie zmarł na serce, z którym miał kłopoty od czasów internowania. Pozostawił żonę Jadwigę i dwie córki. Andrzej Ciesielski pochodził z bardzo patriotycznej rodziny. Jego rodzeństwo, niemal wszyscy, byli działaczami opozycji: Barbara Labuda, Jan Ciesielski, Hanna Ciesielska, Małgorzata. Uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2020)
Uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2020).
