Zbigniew Kruk-Strzeboński (ur. 22.02.1951 w Krakowie, zm. 6.07.2020 r. tamże; do 1993 nosił nazwisko Zbigniew Hobrzyk),). Absolwent Technikum Mechanicznego nr 2 w Krakowie (1972). 1972-1981 asystent projektanta w Biurze Projektów Przemysłu Skórzanego Biproskór w Krakowie.

Jesienią 1977 nawiązał kontakt z SKS, w 1979 z KPN; korzystał z wydawnictw niezależnych. Od wrzesnia 1980 w "Solidarności", inicjator, organizator i wiceprzewodniczący Komitetu Założycielskiego w Biproskórze, następnie wiceprzewodniczący KZ; od grudnia 1980 reprezentant MKZ Małopolska na zebraniach "S" w zakładach pracy; po nawiązaniu współpracy z Bolesławem Śliwińskim współorganizator systemu ABC; od 15 stycznia 1981 etatowy pracownik MKZ Małopolska, od marca 1981 szef systemu ABC. Od wiosny 1981 członek KOWzP. 17 maja 1981 uczestnik Białego Marszu po zamachu na Jana Pawła II, 25 maja 1981 marszu w obronie więźniów politycznych, 7 sierpnia 1981 przeciwko zubożeniu, 29 listopada 1981 manifestacji w obronie uwięzionych.

Po 13 grudnia 1981 w ukryciu, kontynuował działalność związkową; wraz z Dorota Stec, Małgorzatą Żłobińską, Adamem Grudzińskim, Pawłem Studnickim organizator zbierania informacji o sytuacji w kraju (strajkach, nastrojach) oraz druku "Aktualności" (pierwsze podziemne wydanie 15.12.1981).

28.12.1981 zatrzymany, osadzony w areszcie KW MO przy ul. Mogilskiej, zastraszany bronią palną; od 29.12.1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, odmówił pobrania odcisków palców, osadzony w izolatce; 1.01.1982 uczestnik buntu przeciwko warunkom pobytu, następnie, m.in. z Adamem Macedońskim, Jarosławem Zadenckim, Bogusławem Sonikiem, uznany za ekstremistę, którego należało np. izolować od innych osadzonych; od wiosny 1982 organizator działalności samokształceniowej (wykłady dla internowanych), rozpowszechniał teksty literackie; 1.03.1982 Garnizonowa Prokuratura Wojskowa w Rzeszowie wszczęła wobec niego śledztwo w związku z pisaniem i rozpowszechnianiem tekstów antypaństwowych i antysocjalistycznych, następnie umorzone; 8.07.1982 przeniesiony do Ośr. Odosobnienia w Uhercach, 19.07.1982 nie dał sobie odebrać krzyża, zwolniony 23.07.1982.

Od 1982 działacz podziemnych struktur; 1982/1983 do końca 1987 współinicjator i organizator Duszpasterstwa Ludzi Pracy pod nazwą Zespół Apostolstwa Świeckich Kamieniołom przy parafii św. Józefa w Krakowie-Podgórzu, organizator, moderator działalności samokształceniowej (wykłady z historii najnowszej, doktryn politycznych, zagadnień gospodarczych), wystaw, przedstawień teatru niezależnego, organizator i uczestnik pielgrzymek w ramach ZAŚ, 1984-1986 organizator filii Chrześcijańskiego Uniwersytetu Robotniczego im. kard. Stefana Wyszyńskiego przy ZAŚ; współpracownik podziemnego pisma "13 grudnia", współorganizator kolportażu; zbierał informacje na temat restrykcji wobec opozycji.

W 1983 technik-laborant w Zakładzie Pszczelnictwa na Akademii Rolniczej w Krakowie, następnie pracownik prywatnej pasieki.

1983-1987 uczestnik spotkań Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego. 1983-1984 samodzielny projektant w Zjednoczonych Zakładach Urządzeń Jądrowych ZUP Polon (zmuszony do odejścia), w 1984 projektant w Wytwórni Urządzeń Komunalnych Presko (zwolniony), w 1985 bosman w SKS Nadwiślan (nie przedłużono mu umowy o pracę), 1985-1986 referent w dziale głównego mechanika w Spółdzielni Inwalidów Manifest Lipcowy, 1987-1988 konstruktor w Zakładzie Konstrukcji Stalowych Elbud.

Do 9.05.1983 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Krakowie w ramach SOR krypt. Drukarnia. Kilkakrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, uniemożliwiano mu zatrudnienie.

W 1991 członek Partii Republikańskiej. Od 2008 pracownik ZPH PIWI.

Został pochowany w kolumbarium na cmentarzu w Grębałowie. Uhonorowany Krzyżem Wolności i Solidarności (2017) oraz Medalem "Dziękujemy za wolność" (2014).