Jacek Marchewczyk (ur. 18.01.1941 w Krzeszowicach, zm. 13.04.2016 w Krakowie) ukończył Akademię Medyczną w Krakowie (1964). Podczas studiów był członkiem Zrzeszenia Studentów Polskich (1962-1964). W latach 1965-1967 odbył staż w szpitalu powiatowym w Jędrzejowie. Od roku 1964 do 2003 roku był pracownikiem Kliniki Ortopedii Państwowego Szpitala Klinicznego i Akademii Medycznej w Krakowie. Od 1967 roku był członkiem Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. W 1976 roku uzyskał specjalizację II stopnia w chirurgii i ortopedii kostno-stawowej. Od 2003 roku pracował w prywatnej poradni chirurgiczno-ortopedycznej.

Dla środowiska Solidarności, był jednym z wielkiej rodziny Marchewczyków działających w opozycji: bracia Wojtek i Rafał, jego żona Krystyna. Ojciec Czesław, był znanym sportowcem i olimpijczykiem. Jacek, był zaangażowany w Solidarność od samego początku. W okresie 1980 - 81 był działaczem w Akademii Medycznej i Państwowym Szpitalu Kliniczny, był wiceprzewodniczącym Komisji Zakładowej, delegatem na I WZD Regionu Małopolska, członkiem Zarządu Regionu i delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ "Solidarność" oraz członkiem Komisji Krajowej. W tym okresie uczestniczył także w pracach Komisji Koordynacyjnej Akademii Medycznych, był również sygnatariuszem porozumienia z Ministerstwem Zdrowia.

Po wprowadzeniu stanu wojennego współpracował z licznymi strukturami i pismami podziemnymi, współtworzył i współredagował czasopisma podziemne "Hutnik", "Aktualności", "Bez Dekretu", "Kazik", "Obserwator Wojenny Bis", był także współpracownikiem Radia "Solidarność".

Niezwykle cenna była jego pomoc lekarska dla działaczy podziemia.

Był członkiem grupy eksperckiej TKK oraz współtworzył (1984) Niezależny Ośrodek Badania Opinii Publicznej. W latach '80 ub. wieku był wielokrotnie zatrzymywany i aresztowany, rozpracowywany przez SB. Był tłumaczem wydanej w drugim obiegu książki Aleksandra Zinowjewa "Rosja i Zachód" (1984).

Za działalność społeczną w ruchu "Solidarność" odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017) a także uhonorowany Medalem "Niezłomnym w słowie" (2011) oraz Medalem "Dziękujemy za wolność" (2015).

Członek Stowarzyszenia "Sieć Solidarności".