Halina Nowak ur. 22.04.1952 r. w Nowym Sączu; inżynier, Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie (1980). Pracowała w Hucie im. Lenina w Pionie głównego Automatyka a nastepnie gdy została zmuszona do zwolnienia się w "Elektroprojekt" Kraków

Członek NSZZ "Solidarność" Huty im. Lenina w Krakowie od września 1980 roku do 31.12.1989 roku, w tym w okresie zdelegalizowanej działalności związkowej.

Po wprowadzeniu stanu wojennego, w związku poszukiwaniem męża Edwarda była poddana stałej inwigilacji przez SB. Po aresztowaniu męża pełniła funkcje łącznika, przekazując informacje o osobach przetrzymywanych, warunkach w więzieniach, stosowanych represjach, głodówkach itp., przenosiła grypsy oraz sporządzała informacje dla Arcybiskupiego Komitetu Pomocy oraz do struktur podziemnych w Krakowie i Nowej Hucie, szczególnie dla tajnych struktur regionalnych Solidarności (RKW/RKS) oraz dla TKR.

Ze względu na liczne kontakty w środowiskach opozycyjnych kolportowała pisma i wydawnictwa podziemne (1982-89) w Krakowie, szczególnie pisma "Tymczasem", "Hutnik", "Solidarność Zwycięży", "Tygodnik Mazowsze" i inne, w tym m.in. dla Zakopanego.

W latach 1983 - 1989 organizowała miejsca, gdzie przechowywano ludzi przed aresztowaniami prewencyjnymi, związanymi z prowadzonymi działaniami operacyjnymi przed SB, jej domu mieścił się także ważny punkt kontaktowy gdzie były pozostawiane ważne informacje dla potrzeb struktur podziemnych.

Uczestniczyła w wielu demonstracjach jakie odbywały się w Nowej Hucie, głównie w okresie stanu wojennego, podczas których była zatrzymywana przez ZOMO, ale bez poważniejszych konsekwencji oraz demonstracjach solidarnościowych, np. podczas strajku wiosennego (26.04-4/5.05.1988) w b. Hucie im. Lenina. Występuje na wykonanych zdjęciach oraz na filmach z tamtych wydarzeń; w różnych akcjach organizowanych prze struktury opozycyjne, np. nasłuchu milicji podczas tłumienia przez nich demonstracji w Nowej Hucie, w akcji liczenia frekwencji podczas bojkotu wyborów ogłoszonych przez władze podziemne TKK i RKW/RKS Małopolska w 1984 do rad narodowych oraz w 1985 roku do Sejmu.

Aktywnie uczestniczyła w akcji wyborczej do Sejmu i Senatu, kandydatów "Solidarności w 1989 roku a także w wyborach samorządowych 1990 roku, m.in. w akcji kolportażu ulotek wyborczych popierających Solidarność, zrywaniu ulotek przeciwników, za co została zatrzymana i ukarna grzywna. itp.

Z powodu aktywności męża oraz swojej była inwigilowana, przesłuchiwana i szantażowana (np. dzieckiem) przez funkcjonariuszy SB, rozpracowywana operacyjnie przez tajnych współpracowników (TW), w mieszkaniu często przeprowadzano rewizje.

Jest członkiem założycielem Stowarzyszenia Sieć Solidarności.

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za działalność opozycyjną (2017) oraz uhonorowana Medalem "Dziękujemy za wolność" (2020)