Jerzy Orzeł, ur. 27 marca 1953 r. w Żegocinie, pow. bocheński, zm. 9 września 2023 r. w Dąbrowie Tarnowskiej. Absolwent Wydziału Zarządzania AGH w Krakowie (2003).

Zatrudniony w dziale kontroli jakości w Krakowskich Zakładach Elektronicznych Telpod w Krakowie (1974); elektronik utrzymania ruchu w Zakładzie Przetwórstwa Hutniczego w Bochni (obecnie Stalprodukt SA) w l. 19741991; w l. 1991-1994 wojewoda tarnowski; w l. 1994-1996 koordynator stacji doświadczalnej Akademii Rolniczej w Krakowie; w l. 1996-2001 prezes Zarządu w MPEC w Bochni; w l. 2001-2002 zarządca komisaryczny w Kopalni Soli w Bochni; dyrektor ds. ekonomiczno-finansowych w Wytwórni Silników Wysokoprężnych w Andrychowie (2003-2004), a następnie prezes Zarządu w Zakładach Mechanicznych Andoria w Andrychowie (2004-2005); w l. 2007-2009 dyrektor biura Zarządu w KEM Sp. z o. o. w Dąbrowie Górniczej; w l. 2009-2011 dyrektor ZOZ w Dąbrowie Tarnowskiej; od 2004 r. prowadzi własną działalność gospodarczą w zakresie doradztwa.

W NSZZ "Solidarność" od 1980 r.; w okresie sierpnia i września 1980 r. inicjator przerw w pracy w ZPH w Bochni; od września 1980 r. członek Komitetu Robotniczego Hutników, od listopada zastępca przewodniczącego KZ "S", a od lutego 1981 r. przewodniczący; w marcu 1981 r. wszedł w skład Komisji Robotniczej Hutników; przewodniczący MKK w Bochni (październik 1980 r. - luty 1981 r.); członek MKZ Małopolska; delegat na I WZD RM w Tarnowie w lipcu 1981 r.

Od września 1981 r. do kwietnia 1989 r. współzałożyciel, wydawca, drukarz i autor tekstów "Kurierka B"; kolporter książek i prasy, m.in. "Gońca Małopolskiego", "Robotnika", "Kurierka B".

W dn. 13-15 grudnia 1981 r. przewodniczący Komitetu Strajkowego w ZPH w Bochni (z E. Oleksińskim, J. Uczkiewiczem, S. Kurnikiem, M. Mazurem i W. Bawolskim); w dn. 15 grudnia 1981 r. aresztowany i przetrzymywany w AŚ w Tarnowie; skazany przez Sąd Wojewódzki w Tarnowie na 3,5 roku więzienia (5 stycznia 1982 r.); w marcu 1982 r. po rewizji nadzwyczajnej wyrok podwyższono do 4,5 roku; osadzony w ZK w Hrubieszowie (prowadził tu głodówkę przez okres ok. 1 tyg. w obronie praw więźniów); zwolniony ze względu na stan zdrowia matki 23 grudnia 1982 r., a następnie (19 kwietnia 1983 r.) warunkowo zwolniony z odbycia reszty kary.

Do 1989 r. kierował podziemnymi strukturami "S" w Bochni: organizował demonstracje rocznicowe, był zaangażowany w działalność wydawniczą ("Kurierek B"), organizował kolportaż m.in. "Hutnika" i "Tygodnika Mazowsze"; współorganizator mszy św. za Ojczyznę; organizator podziemnego radia w Bochni (1984-1988).

W 1982 r. i w 1986 r. zwolniony z pracy; zatrzymany 1 maja 1986 r., a następnie 28 lipca 1986 r.; aresztowany i przetrzymywany w aresztach w Krakowie do 25 kwietnia 1987 r. pod zarzutem wykonania urządzenia do zdalnego sterowania wyrzutnią ulotek oraz próbę zakłócenia wiecu 1-majowego na Rynku Głównym w Krakowie (sprawa tzw. "terrorystów krakowskich"); postępowanie zostało umorzone 28 maja 1987 r. przez Sąd Najwyższy.

W 1987 r. przewodniczący Komitetu Założycielskiego "S" w Bochni, który 21 października 1987 r. złożył wniosek do sądu o ponowną rejestrację "S". Organizator w ZPH jednodniowego strajku solidarnościowego z HiL w Nowej Hucie (26 kwietnia 1988 r.); członek Wojewódzkiej Komisji Kwalifikacyjnej w Tarnowie (w sierpniu 1990 r. złożył rezygnację wobec deprecjacji prac komisji weryfikującej byłych pracowników SB).

Przewodniczący KO "S" w Bochni (19891991); współtwórca i członek PC (1990-1991). W l. 1989-1991 poseł na Sejm RP z listy KO; w l. 1991-1994 wojewoda tarnowski.

Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich (1976-1989), Członek Stowarzysszenia Sieć Solidarnośści.

Oznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Medalem za Wytrwałość w Pracy o Ideały "Solidarności" 1980-1989 "Plus Ultra" (1989), medalem "Niezłomnym w słowie" (2007) i medalem Za zasługi dla Małopolskiej "Solidarności" (2005, 2010) oraz Medalem "Dziękujemy za wolność" (2014). Jerzy Orzeł, ur. 27 marca 1953 r. w Żegocinie, pow. bocheński. Absolwent Wydziału Zarządzania AGH w Krakowie (2003).

Zatrudniony w dziale kontroli jakości w Krakowskich Zakładach Elektronicznych Telpod w Krakowie (1974); elektronik utrzymania ruchu w Zakładzie Przetwórstwa Hutniczego w Bochni (obecnie Stalprodukt SA) w l. 19741991; w l. 1991-1994 wojewoda tarnowski; w l. 1994-1996 koordynator stacji doświadczalnej Akademii Rolniczej w Krakowie; w l. 1996-2001 prezes Zarządu w MPEC w Bochni; w l. 2001-2002 zarządca komisaryczny w Kopalni Soli w Bochni; dyrektor ds. ekonomiczno-finansowych w Wytwórni Silników Wysokoprężnych w Andrychowie (2003-2004), a następnie prezes Zarządu w Zakładach Mechanicznych Andoria w Andrychowie (2004-2005); w l. 2007-2009 dyrektor biura Zarządu w KEM Sp. z o. o. w Dąbrowie Górniczej; w l. 2009-2011 dyrektor ZOZ w Dąbrowie Tarnowskiej; od 2004 r. prowadzi własną działalność gospodarczą w zakresie doradztwa.

W NSZZ "Solidarność" od 1980 r.; w okresie sierpnia i września 1980 r. inicjator przerw w pracy w ZPH w Bochni; od września 1980 r. członek Komitetu Robotniczego Hutników, od listopada zastępca przewodniczącego KZ "S", a od lutego 1981 r. przewodniczący; w marcu 1981 r. wszedł w skład Komisji Robotniczej Hutników; przewodniczący MKK w Bochni (październik 1980 r. - luty 1981 r.); członek MKZ Małopolska; delegat na I WZD RM w Tarnowie w lipcu 1981 r.

Od września 1981 r. do kwietnia 1989 r. współzałożyciel, wydawca, drukarz i autor tekstów "Kurierka B"; kolporter książek i prasy, m.in. "Gońca Małopolskiego", "Robotnika", "Kurierka B".

W dn. 13-15 grudnia 1981 r. przewodniczący Komitetu Strajkowego w ZPH w Bochni (z E. Oleksińskim, J. Uczkiewiczem, S. Kurnikiem, M. Mazurem i W. Bawolskim); w dn. 15 grudnia 1981 r. aresztowany i przetrzymywany w AŚ w Tarnowie; skazany przez Sąd Wojewódzki w Tarnowie na 3,5 roku więzienia (5 stycznia 1982 r.); w marcu 1982 r. po rewizji nadzwyczajnej wyrok podwyższono do 4,5 roku; osadzony w ZK w Hrubieszowie (prowadził tu głodówkę przez okres ok. 1 tyg. w obronie praw więźniów); zwolniony ze względu na stan zdrowia matki 23 grudnia 1982 r., a następnie (19 kwietnia 1983 r.) warunkowo zwolniony z odbycia reszty kary.

Do 1989 r. kierował podziemnymi strukturami "S" w Bochni: organizował demonstracje rocznicowe, był zaangażowany w działalność wydawniczą ("Kurierek B"), organizował kolportaż m.in. "Hutnika" i "Tygodnika Mazowsze"; współorganizator mszy św. za Ojczyznę; organizator podziemnego radia w Bochni (1984-1988).

W 1982 r. i w 1986 r. zwolniony z pracy; zatrzymany 1 maja 1986 r., a następnie 28 lipca 1986 r.; aresztowany i przetrzymywany w aresztach w Krakowie do 25 kwietnia 1987 r. pod zarzutem wykonania urządzenia do zdalnego sterowania wyrzutnią ulotek oraz próbę zakłócenia wiecu 1-majowego na Rynku Głównym w Krakowie (sprawa tzw. "terrorystów krakowskich"); postępowanie zostało umorzone 28 maja 1987 r. przez Sąd Najwyższy.

W 1987 r. przewodniczący Komitetu Założycielskiego "S" w Bochni, który 21 października 1987 r. złożył wniosek do sądu o ponowną rejestrację "S". Organizator w ZPH jednodniowego strajku solidarnościowego z HiL w Nowej Hucie (26 kwietnia 1988 r.); członek Wojewódzkiej Komisji Kwalifikacyjnej w Tarnowie (w sierpniu 1990 r. złożył rezygnację wobec deprecjacji prac komisji weryfikującej byłych pracowników SB).

Przewodniczący KO "S" w Bochni (19891991); współtwórca i członek PC (1990-1991). W l. 1989-1991 poseł na Sejm RP z listy KO; w l. 1991-1994 wojewoda tarnowski.

Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich (1976-1989), Członek Stowarzyszenia Sieć Solidarności (2013-2023).

Oznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Medalem za Wytrwałość w Pracy o Ideały "Solidarności" 1980-1989 "Plus Ultra" (1989), medalem "Niezłomnym w słowie" (2007) i medalem Za zasługi dla Małopolskiej "Solidarności" (2005, 2010) oraz Medalem "Dziękujemy za wolność" (2014), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015).