Marian Stachniuk, ur. 8.09.1955 w Krakowie, zm. 02.11.2023 tamże. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej (1979). 1979-1981 zatrudniony w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach.

Od września 1980 w "Solidarności", wiceprzewodniczący Komitetu Założycielskiego w IMN.

Po 13 grudnia 1981 zwolniony z pracy; we wrześniu 1982 współzałożyciel (z Jerzym Karpińczykiem), działacz Porozumienia Prasowego Solidarność Zwycięży, współorganizator kolportażu, akcji ulotkowych i plakatowych, wydawca pisma "Solidarność Zwycięży", współorganizator działalności samokształceniowej, manifestacji, m.in. wszystkich marszów hutników, wspomagał represjonowanych, prowadził niezależną bibliotekę PPSZ.

W 1983 współuczestnik (z Jerzym Hlebowiczem i Piotrem Hlebowiczem) budowy bunkra na drukarnię PPSZ w Zagórzanach; w 1986 uczestnik przygotowywania udaremnionej przez SB akcji zakłócenia obchodów 1-majowych przez rozrzucenie ulotek i nabojów z gazem łzawiącym za pomocą specjalnej wyrzutni z dachu kamienicy na Rynku Głównym.

Współpracownik Solidarności Walczącej, Liberalno-Demokratycznej Partii Niepodległość. 11.07.1986 aresztowany, przetrzymywany bez wyroku do 28.04. 1987. Od 27.05.1986 rozpracowywany przez Wydz. III/Insp. II WUSW w Krakowie w ramach SOR krypt. Liberał; 1989 - 20 V 1990 przez Insp. II/WSiA w ramach SOR krypt. Ośmiornica.

Członek Stowarzyszenia Sieć Solidarności. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015). Uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2015)