Jacek M. Stokłosa ur. 2.07.1944 r. w Krakowie; ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. Jako 19 latek związał się na dwadzieścia lat z teatrem Cricot 2 Tadeusza Kantora (od 1963 r.). Był jednym ze współzałożycieli "Drugiej Grupy" (1967) obok braci Lesława i Wacława Janickich, z którymi znał się od dzieciństwa. Rozpoczął studia na kierunku Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie z, z którego jednak został relegowany po Marcu 1968 r. (podobno za wykonanie wystawy bez zezwolenia a nie za udział w zajściach studenckich; wówczas wykonywał wiele zdjęć z tych wydarzeń. Wrócił na uczelnię i zdał dyplom na Wydziale Grafiki z semifotografii (1972); fotografia była jego pasją od dzieciństwa, zaczął robić swoje pierwsze prezentacje.

Ona sam i "Druga Grupa" związała się artystycznie z Galerią Krzysztofy, gdzie tworzyli widowiska i happeningi, grał równolegle w sztukach Kantora. Jednym z nich było IXI, happening będący formą protestu związaną z inwazją na Czechosłowację. W tym okresie zaczęli także współpracować z warszawską Galerią Foksal stając się jednym z w kluczowych zespół awangardy artystycznej. To bardzo intensywny okres życia artystycznego, nowe sztuki, happeningi, wydarzenia artystyczne, wystawy, dużo fotografowania, także wyjazdy zagraniczne, na których budzili ogromne zainteresowanie jako artyści awangardowi zza żelaznej kurtyny. Jacek M. Stokłosa dokumentował fotograficznie występu Teatru Kantora, potem przygotowywał ekspozycje, pokazywane w kraju i na świecie.

Bracia Janiccy i J.M. Stokłosa zagrali także w filmie Potop, gdzie stworzyli tzw. odwrotny dubbing czyli granie do przygotowanego na taśmie dźwięku; wielokrotnie to odgrywali. Druga Grupa w 1973 r. pokazała instalację "Gwarancja 25-35" na 8. Biennale Sztuki Młodych w Paryżu.

W 1980 r. oraz po wprowadzeniu stanu wojennego wielu artystów wzięło udział w bojkocie władzy komunistycznej. Jacek i jego żona Monika zaangażowali się w podziemie, w pomoc tajnym strukturom. Jacek M. Stokłosa bierze udział w manifestacjach ulicznych, sporo wówczas fotografuje, dokumentuje prasę podziemną, robi z tego mikrofilmy i wysyła za granicę (do znajomej w Iraku); niestety prawie nic z tego nie ocalało. Pracuje także dla Tajnej Komisji Robotniczej Hutników projektując różne potrzebne podziemiu rzeczy.

W 1989 r. zaangażował się w kampanię wyborczą Małopolskiego Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" w którym odpowiadał za fotografie i promocję kandydatów; zrobił wówczas słynne zdjęcie z Lechem Wałęsą wskazującego kandydatów Solidarności z Krakowa ale także inne z posiedzeń MKO i akcji wyborczej.

Po 1989 r. pracował jako wykładowca w ASP do 2010 r.

W l. 1996-2022 prezes okręgu krakowskiego Związku Polskich Artystów Plastyków w Krakowie. . Główny Plastyk m. Krakowa w l. 2001-2013.

Jest członkiem ZPAP, Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF) oraz Stowarzyszenia Sieć Solidarności, dla której wykonał tysiące zdjęć, ale najważniejsze to zaprojektowanie Medalu "Dziękujemy za wolność", logo stowarzyszenia i niemal wszystkich ważnych projektów graficznych. W 2014 r. podczas wizyty prezydenta Bronisława Komorowskiego w Nowej Hucie przygotował wielką wystawę fotograficzną "Ludzie 4 czerwca".

Odznaczony Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze "Gloria Artis"(2021). Uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2015)