Solidarność to znaczy razem

Medale - Solidarność. Opozycja - Filharmonia Krakowska - edycja II (nr 29-110)

To był wieczór spotkań przyjaciół, pełen wzruszeń, pięknej muzyki i słów. Wczoraj 29 sierpnia 2014 r., z okazji 34.rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych w zapełnionej publicznością Sali Krakowskiej Filharmonii im. Karola Szymanowskiego odbyła się uroczystość wręczenia Medali "Dziękujemy za wolność". Po wprowadzeniu sztandaru NSZZ "Solidarność" Regionu Małopolska, odśpiewaliśmy trzy zwrotki Mazurka Dąbrowskiego. Prowadząca koncert Pani Lidia Jazgar wprowadziła nas pięknymi słowami Ojca Świętego Jan Pawła II w świat poezji. Przemawiał na otwarcie Przewodniczący Sejmiku Małopolskiego Pan Kazimierz Barczyk, nie tylko mówił o pięknej idei Solidarności i jej Ludziach ale także deklarował wsparcie Regionu dla idei organizowania corocznego Koncertu Wolności i Solidarności, o potrzebie zbudowania regionalnej instytucji Solidarności. Przewodniczący Zarządu Regionu Małopolska Wojciech Grzeszek, nawiązał do potrzeby kontynuacji drogi Solidarności, zaś dyrektor IPN w Krakowie Marek Lasota historycznych korzeniach ruchu społecznego Solidarność. Edward Nowak przedstawił, powstałe dwa lata temu Stowarzyszenie Sieć Solidarności oraz ideę Medalu "Dziękujemy za wolność", który ma stanowić symboliczne wyrażenie wdzięczności i podziękowania dla możliwie szerokiego kręgu ludzi, którzy w okresie po 13 grudnia 1981 roku brali udział w tworzeniu wolności, niepodległości, demokratycznej i samorządnej Rzeczpospolitej Polskiej.

Rozpoczął się Koncert. Orkiestrą Stowarzyszenia PASSIONART oraz chórem Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II Psalmodia, dyrygował Janusz Wierzgacz, przy fortepianie zasiadł Marek Pawełek, który dokonał aranżacji utworów koncertowych. Solistami koncertu byli: Przemysław Bałka, Agata Paciorek, Mateusz Prendota, Dagmara Sysuła, Żaneta Polak.

Koncert rozpoczęły "Mury", którego melodię i buntownicze ale i gorzkie słowa podchwyciło niemało osób z publiczności. O sierpniowych strajkach mówiły słowa "Piosenki dla córki" . Rozpoczęło się wręczanie Medali. Otrzymali je: Józefa Hennelowa, Jan Maria Rokita, Celina Balik, Marek Bik, Jan Ciesielski, Fryderyk Czerwiński, Wojciech Daniel, Anna Duda, śp. Mirosław Dzielski, Zbigniew Ferczyk, Jan Franczyk, Julian Gąsior. Były serdeczne uściski przyjaciół, rodziny, kolegów.

W drugiej części usłyszeliśmy tekst, że "... są w Ojczyźnie rachunki krzywd ..." oraz przejmująco zaśpiewaną "Balladę o Janku z Gdyni". Kolejne medale otrzymali: śp. Franciszek Grabczyk, śp. Zbylut Grzywacz, Stanisław Handzlik, Leszek Jaranowski, Zdzisław Jurkowski, Bolesław Kowalski, Zbigniew Kruk Strzeboński, śp. Edward Kubisiowski, śp. Roman Laskowski, Tadeusz Legutko.

Trzecią część koncertu wypełniła muzyka i słowa nieżyjących bardów Solidarności: Jacka Kaczmarskiego oraz Przemysława Gintrowskiego "Arka Noego" a także hymn "Żeby Polska była Polską" Jan Pietrzaka. Medal otrzymali: Zygmunt Łenyk, Maciej Mach,. Stanisław Malara, Józef Mandryk, Wojciech Marchewczyk, Wiesław Mazurkiewicz, Tadeusz Nitka, Jerzy Ostałowski, ks. Władysław Palmowski, Stanisław Pałka, śp. Tadeusz Piekarz, Włodzimierz Pietrus.

Publiczność gromkimi brawami dodawała otuchy ciężko choremu Stanisławowi Pałce, którego reprezentowała żona.

"Tango na głos, orkiestrę i jeszcze jeden głos" otworzyło czwartą cześć koncertu. A potem była dowcipna piosenka "Solidarność Góralska czyli, "...choćbyś Wojtek sto dekretów wyrychtował...". senator Bogdan Klich sprostował, że piosenka ta powstała w obozie internowania, gdzie przebywał wraz z jej rzeczywistym autorem kolegą Zacharko z Zakopanego.

Medale otrzymali: Jerzy Mielniczuk, śp. Zbigniew Solak, Krystyna Starzyńska, Jacek Stokłosa, Jerzy Surdykowski, Czesław Talaga, Andrzej Tarnawski, Jerzy Uczkiewicz, ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski.

Gorące brawa towarzyszyły każdemu wręczanemu medalowi. Edward Nowak apelował do zebranych a szczególnie osób, które otrzymały medale o zgłaszanie do Sieci Solidarności wniosków o nadanie kolejnych medali.

Rozpoczął się finał koncertu. "Obława" czyli "Polowanie na wilki", zapewne niejednemu kojarzyło się z trudami konspiracji, stanu wojennego, poszukiwań, rewizji, aresztowań.

"Modlitwa o wschodzie słońca", to jeden z najpiękniejszych utworów często wykonywanych w latach '80, a jej przesłanie wciąż aktualne:

"... co postanowisz niech się ziści
Niechaj się wola twoja stanie
Ale zbaw mnie od nienawiści
Ocal mnie od pogardy Panie ..."

Wspólne odśpiewanie Hymnu Solidarności, po którym odprowadzono sztandar "Solidarności", zakończyło to piękne spotkanie ludzi Solidarności.

Przyznano znacznie więcej Medali, niestety do kilku osób lub rodzin zmarłych nie udało się dotrzeć, inni nie przybyli.

Edward E. Nowak

**********

Finał wręczania medali tej edycji miał miejsce w dniu 7 lutego 2017 r., w biurze Sieci Solidarności, kiedy Edward E. Nowak wręczył paniom Elżbiecie i Urszuli Ambrozik, Medal "Dziękujemy za wolność" dla ich śp. ojca Adolfa Ambrozika. Był to jeden z pierwszych medali przyznany już w sierpniu 2014 roku, który ze względu na brak kontaktu do tej pory czekał na przekazanie rodzinie. Dzięki temu, że podczas akcji "Znicz Solidarności" postawiliśmy znicz z plakietką "Dziękujemy za wolność" rodzina dotarła do naszego stowarzyszenia.

Przypomnijmy, że ś.p. Ambrozik Adolf (ur. 8 VI 1939 - zm. 2 VI 2004) był tokarzem w Fabryce Silników Elektrycznych "Tamel" w Tarnowie. Gdzie uczestniczył w tworzeniu "solidarności i był członkiem TKZ NSZZ "S" a także członkiem ZR Małopolska - delegatura w Tarnowie. Po wybuchu stanu wojennego został internowany 13.12.1981 decyzją nr 54/81 KWMO w Tarnowie z powodu działalności w regionalnych strukturach NSZZ "Solidarność". Osadzony w Areszcie Śledczym w Rzeszowie. Przeniesiony 30.12.1981 do ZK w Łodzi, a 28.01.1982 ponownie do AŚ w Rzeszowie. Zwolniony 05.03.1982 decyzją nr 28/82 KWMO w Tarnowie. Został ponownie internowany 20.05.1982 decyzją nr 58/82 KWMO w Tarnowie z powodu kontynuowania działalności w strukturach NSZZ "Solidarność". Osadzony w OO w Rzeszowie. Zwolniony 28.06.1982 decyzją nr 51/82 KWMO w Tarnowie.

Po wyjściu z internowania kontynuował działalność i był rozpracowywany w ramach SOR krypt. "Malarze" (3.05.1984) jako główny podejrzany. Ponownie rozpracowywany przez SB w roku 1989 w ramach SOR "Awangarda" w związku z odbudowywaniem regionalnych struktur NSZZ "Solidarność".

Adolf Ambrozik zmarł 2 czerwca 2014 roku i został pochowany na cmentarzu w Tarnowie - Krzyż II (tzw. mały cmentarz obok sióstr zakonnych) w kw. 45 m. 84.

Zdjęcia


fotografii: 21, na stronach: 2