Stowarzyszenie Sieć Solidarności, czyli byli działacze ruchu społecznego Solidarność, zaprosili studentki i studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego na spotkanie pokoleń pod nazwą Solidarność.21.
W poniedziałek, 25 stycznia przed ekranami komputerów zebrało się ponad 40 osób. Po krótkim przedstawieniu stowarzyszenia przez Edwarda E. Nowaka, animowanie dyskusji przejęła prof. Beata Kowalska, łączniczka między pokoleniami, bowiem jako młoda osoba uczestniczyła w ruchu Solidarność, a obecnie jest nauczycielką akademicką w Instytucie Socjologii UJ. Gościem specjalnym dyskusji był wybitny psychoterapeuta prof. Bogdan de Barbaro.
W dyskusji wypowiadali się: Aleksandra Trybulska studentka III roku, która pisze pracę licencjacką o protestach z 2020 r., Radek Nawojski, który badał protesty Solidarności z 1988 r., Beata Kowalska, Edward E. Nowak, Kuba Juzwa, Zygmunt Łenyk, Józef Lassota, Julia Warmuz, Danuta Kinaszewska, Bartek Janiczak, Jan Ciesielski, Anna Rapacz, Adam Kramarczyk, Dominika, i inni.
Ta pierwsza dyskusja uwidoczniła zarówno duże zbieżności, podobieństwa pomiędzy nami i latami '80 ub. w, a współczesnymi wydarzeniami, ale także duże różnice w pojmowaniu i ocenie zdarzeń, wydaje się jednak, że wartości mamy te same, chociaż nieco inaczej odczytywane.
Nie sposób ukazać całej złożoności dyskusji, która trwała ponad dwie godziny, więc spisałem (może niezbyt dokładnie) trochę cytatów.
Refleksje:
- Demokracja to nie Wersal, ale wielka różnorodność interesów, poglądów; ważne aby pomimo to one nie dopuściły do zerwania dialogu, ważne aby zauważyć każdego
- nasze czyny zawierają kierunki wartości, w których się wychowujemy
- Historia była opisywana głównie przez liderów, gdzieś znikali ludzie z dalszych szeregów
- Stale pomija się udział kobiet, które teraz odgrywają tak wielką rolę, nie tylko w Polsce.
Osobiście:
- odważyłam się wyjść z rodzinnej bańki( bardzo konserwatywnej)
- świadomie wywoływano konflikt
- przeszłam z posłuszeństwa do nieposłuszeństwa,
- przeżywam swoje obywatelstwo,
Obecne protesty:
- trwają w Polsce od kilku lat,
- przełomowy był 22 październik 2020 rok, bunt przeciwko zakazie aborcji
- ale ten bunt się zmienia, dołączają inni, teraz to antyrządowa walka
- te protesty tworzą grunt pod nowe instytucje i organizacje
Prof. de Barbaro:
- podoba mi się niepokój (reaktywność), ale potem potrzeba refleksyjności
- konserwatywne, ale ważne trzeba ochronić,
- brać co dobre z każdego źródła,
-przeceniamy rozum (racjonalizację emocji)
- nie spłycać problemów, sięgać do głębi,
- aby rozmawiać międzypokoleniowo, należy opisywać a nie oceniać, należy pamiętać, że "dziadek" żył w innym otoczeniu kulturowym,
- bardzo trudno wyjść z posłuszeństwa,
- partnerstwo !
Marzę:
- o politykach głębiej myślących,
- o demokracji zaangażowanej
- o porozumieniu
- o wyjściu poza granice kraju, do Europy, świata,
- o wolności, pod różnymi postaciami, dla różnych ludzi,
Obawiam się
- kapitalizmu w obecnej formie,
- policji, chciałabym aby zmieniła się na jakąś inną,
- czy nie stracę dachu nad głową, pracy,
- o co będzie z klimatem
prof. de Barbaro:
- w rodzinie warto próbować,
- pętla, która obustronnie boli,
- wczuwać się w to czego boi się babcia i na odwrót
- wolność nie musi być przeciwko miłości
- umieć unieść ból odrzucenia
- tłumaczenie racjonalne słabo się ma do skuteczności
Walczymy:
- aby dać świadectwo
- szukamy poczucia solidarności
- obywatelstwo jest codzienną praktyką
- nasze priorytety są inne, czy to zaakceptujecie ?
- aborcja jest metaforą tego, o co nam naprawdę chodzi
- jak każde pokolenie, ale inaczej
- radośniej, barwniej, głośniej,
- jesteśmy wściekłe, przeklinamy
- nie wyobrażam sobie usiąść do stołu z kimś kto odmawia mi człowieczeństwa
- żyłam w wolnym kraju, a ktoś chce mi to odebrać
Obejrzeliśmy krótki film pokazujący protesty kobiet 8 marca 2020. Demonstrantki łączyły się z tysiącami kobiet w wielu miejscach na świecie tańcząc ten sam taniec "Un violador en tu camino" ("Gwałcicielem jesteś ty"), przeciwko przemocy wobec kobiet - przemocy systemowej ze strony patriarchalnego państwa i policji. Ten performans, wykonany po raz pierwszy niespełna pięć miesięcy wcześniej przez chilijski kolektyw Las Tesis, stał się rodzajem globalnego manifestu.
Popieramy Was:
- jesteście wspaniali
- bądźcie konsekwentni
- zmieńcie priorytety
- nie możemy zaakceptować wulgaryzmów
- cel mamy wspólny
Spotkanie było pokrzepiające, dające nadzieję, z niecierpliwością czekamy na kolejne.
