Rok temu zmarł Edward Petlic, wkrótce po swoich 100. urodzinach
Był młodym partyzantem BCh, więźniem niemieckiego karnego obozu pracy, PPS-owcem, pracownikiem Walcowni Zgniatacza a także działaczem robotniczym, Społecznym Inspektorem Pracy w HiL, uczestnikiem strajków, internowanym w stanie wojennym., a jego pasją była turystyka.
Cześć Jego Pamięci
Stowarzyszenie Siec Solidarności
Edward Petlic urodził się 11 września 1924 r. w Zadrożu k. Olkusza, w rodzinie robotniczej, jego ojciec był PPS-owcem.
Jako młody chłopak brał udział w partyzantce Batalionów Chłopskich, aresztowany we wrześniu 1943 r. został wywieziony do niemieckiego karnego obozu pracy, gdzie doczekał wyzwolenia przez Amerykanów, po czym wrócił do kraju.
Działał w PPS, uczestniczył w regionalnym zjeździe połączeniowym z PPR-em, w Teatrze Słowackiego w Krakowie w 1948 r., a następnie wystąpił z PPS, chociaż "PPS-owcem" wciąż się czuje.
Ukończył IV Państwowe Licem i Gimnazjum w Krakowie (1949). Pracował w Spółdzielni Wydawniczej "Czytelnik" a potem RSW "Prasa" w Krakowie, po czym w 1955 r. rozpoczął pracę w Hucie im. Lenina na Wydziale Zgniatacza (P-60).
W 1956 roku został wybrany do rady zakładowej za upominanie się o płace i warunki pracy dla pracowników tzw. oczyszczaczy w Walcowni Zgniatacz. W 1960 roku był głównym organizatorem protestu - petycji na Zgniataczu w sprawie podwyżek dla nisko zarabiających robotników Zgniatacza. W tym samym czasie (kwiecień 1960 r.) w Nowej Hucie trwały walki o krzyż nowohucki, dlatego ich protest został zaklasyfikowany jako polityczny. Aby jakoś uniknąć represji wycofali się.
Był jednym ze współorganizatorów strajku sierpniowego na Zgniataczu (20-22.08.1980), członkiem Komitetu Robotniczego Zgniatacza o a potem Komitetu Robotniczego Hutników, wreszcie w marcu 1981 r. został Społecznym Inspektorem Pracy w Hucie im. Lenina.
Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. został internowany w więzieniu w Nowym Wiśniczu, oraz od 30 grudnia w Rzeszowie- Załężu. Ponieważ był poważnie chory na serce, został 10 stycznia 1982r. przeniesiony do ośrodka internowania w Darłówku, a następnie 5 marca 1982 r. zwolniony z internowania.
Pod koniec 1987 roku powrócił do działalności PPS-owskiej, m.in. rozprowadzał pismo socjalistów "Naprzód" w Nowej Hucie, głównie po kościołach. wydawane przez "odbudowaną" w 1987 r. Polską Partię Socjalistyczną.
Edward Petlic został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1972), Krzyżem Batalionów Chłopskich (1995) Krzyżem Wolności i Solidarności (2015), uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2014) oraz wieloma odznakami za pracę społeczną oraz działalność turystyczną, gdyż przez lata był zawołanym turystą i przewodnikiem.
Był często odwiedzany w domu oraz w DPS, przez Edwarda Nowaka, który skrzętnie notował jego opowieści. Niektóre z nich można znaleźć na tej stronie na facebook'u, do czego zachęcamy. Ostatnie odwiedziny miały miejsce podczas 100. rocznicy urodzin, która wspaniale zorganizowali mu pracownicy DPS. Dwa dni potem zmarł 13 września 2024 r., jakby czekał na te ostatnie odwiedziny.
[EEN]
