W strugach deszczu żegnaliśmy śp. Teresę Dobrowolską, doktora etnografii, 30 letniego pracownika naukowego Uniwersytetu Jagiellońskiego, adiunkta w katedrze Etnografii Słowian UJ, byłego członka Komisji Etnograficznej Polskiej Akademii Umiejętności. Była wychowawcą i nauczycielem kilku pokoleń etnologów, osobę pracowitą, wytrwałą, godną i niezależną. Była działaczką społeczną, najpierw Związku Nauczycielstwa Polskiego a po sierpniu jedną z założycielek NSZZ "Solidarność" na uczelni, by po tragicznym 13 grudnia 1981 roku zaangażować się w działalność podziemną, oraz socjalną na Uniwer- sytecie, na rzecz potrzebujących, rodzin uwięzionych i internowanych. Gdy nadeszły wybory 1989 roku znowu stanęła w szeregu aktywnych obywateli, albo gdy potrzeba było nieść pomoc na Ukrainę.
Na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w dniu 6 października 2017 żegnaliśmy śp. Teresę Dobrowolską (ur. 26.06.1930 w Krakowie; zm. 24.09.2017 tamże). Ofiarność pani Teresy, nie myślenie o sobie, ale o innych zapewne zgromadziły tłum wdzięczności, w Jej ostatniej drodze. Wspomnienie aktywności w Senackiej Komisji Socjalnej pozostaje wciąż żywa wśród wielu ludzi. Pod koniec życia, oni starali się pomagać także Jej, w długotrwałej chorobie. Wnuk przypomniał o wyrazach wdzięczności wobec wielu ludzi.
W miejscy wiecznego spoczynku, przy urnie okrytej flagą "Dziękujemy za wolność", kierowaliśmy do niej ostatnie słowa i myśli. Bardzo obszerną mowę wygłosiła prof. Halina Florkowska-Francic, ze szczegółami opisując drogę życiową i zawodową, ale także społeczną Teresy Dobrowolskiej. Miejmy nadzieję, że to obszerne pożegnanie znajdzie się gdzieś dostępne. Teresa Dobrowolska, za wybitnie osiągnięcia naukowe i dydaktyczne odznaczona była Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Potem, bardziej refleksyjnie głos zabrał prof. Janusz Barański, który wspominał panią doktor, jako Jej uczeń. Przytoczył znamienną historię, o tym jak przed 1980 roku p. Teresa nosiła z dumą orzełka w koronie, co może wydawać się dzisiaj niczym niezwykłym, ale wtedy mogło i najczęściej stawało się powodem represji, było jednak widomym dowodem niezależności i patriotyzmu. Na koniec mowę wygłosił prof. Jerzy Zdrada jeden z przywódców podziemia Solidarnościowego oraz poseł na Sejm, na którego rzecz, w wyborach 1989 roku pracowała kol. Dobrowolska, przypominając jej zaangażowanie w Solidarność a wcześniej, mało znany fakt, że była zaangażowana w organizacji Polskie Porozumienie Niepodległościowe. Za swoją działalność patriotyczną i społeczną została odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności.
Na ręce, córki Agnieszki i licznego grona rodzinnego, Edward E. Nowak wręczył Medal "Dziękujemy za wolność", dla Teresy Dobrowolskiej, jako wyraz naszej koleżeńskiej wdzięczności za wybitne zasługi, na rzecz wolności, niepodległości, demokratycznej i samorządnej Rzeczpospolitej Polskiej. Koledzy z Sieci Solidarności zapalili znicz solidarnościowy. Złożyliśmy kondolencje rodzinie i przekazaliśmy także plakietę nagrobną do ew. umocowania na nagrobku, znajdującym się w kwaterze VII wschodniej.
Dziękujemy za SOLIDARNOŚĆ
