Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Barczyk Kazimierz

Ur. 25 stycznia 1950 r. w Wolbromiu, pow. olkuski.

Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Wydział Prawa (1972) oraz studiów podyplomowych z aplikacją sędziowską (1974).

W l. 1974-1976 orzekał jako asesor w Sądzie Powiatowym w Olkuszu, w l. 1976-1978 w Sądzie Rejonowym w Sosnowcu i w l. 19781982 także jako sędzia w Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Śródmieścia; w l. 1972-1980 członek dyrekcji i wicedyrektor Szkoły Letniej Kultury i Języka Polskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1972-1980); w l. 1982-1997 radca i doradca prawny; własna kancelaria adwokacka (1994-1997 i od 2002 r.).

W NSZZ "S" od września 1980 r.; organizator i lider "S" w sądach krakowskich i w sądach Polski południowo-wschodniej; wiceprzewodniczący KZ "S" przy Sądzie Wojewódzkim w Krakowie; jesienią 1980 r. był pomysłodawcą i założycielem, oraz do 1992 r. prezesem Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych "S" skupiającego ok. 200 prawników oraz sekretarzem Społecznej Rady Legislacyjnej COIU "S", kierowanej przez b. rektora UJ prof. S. Grzybowskiego; COIU "S" opracowało kilkadziesiąt społecznych projektów ustaw (por. - "Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze "Solidarności" 1980-1990" - Wydawnictwo Sejmowe 2001, www.coiu.pl); historyk państwa i prawa prof. S. Grodziski stwierdził, że "był pod wrażeniem skali i wielkości prac prawniczych podjętych dla naprawy Rzeczypospolitej - największego społecznego wysiłku prawników od czasu Konstytucji 3 Maja." Delegat na I WZD RM NSZZ "S" w Tarnowie (1981); członek Prezydium KKK "S" Pracowników Wymiaru Sprawiedliwości; w dn. 7 stycznia, 13-14 czerwca i 28-29 października 1981 r. zorganizował w Krakowie Ogólnopolskie Fora Prawników "S"; w 1981 r. inicjator i organizator skutecznego votum nieufności wobec ministra sprawiedliwości Jerzego Bafii i prokuratora generalnego gen. Lucjana Czubińskiego.

W lutym 1982 r. został odwołany przez Radę Państwa z zakazem wykonywania zawodu adwokata (jedyny sędzia krakowski odwołany po 13 grudnia 1981 r.); w 1987 r. wpisany na listę adwokatów po wygraniu procesu z ministrem sprawiedliwości przed Sądem Najwyższym.

W l. 1982-1992 koordynator działalności COIU "S" stanowiącego zaplecze doradztwa prawnego "S", a po 1989 r. OKP; w l. 19842000 członek KIK; współinicjator i współpracownik ogólnopolskiego podziemnego pisma "Paragraf" (1986-1989); doradca prawny strajkujących w HiL (1988); członek NSZZ "S" do 1994 r.

W l. 1993-1996 r. inicjator powołania Społecznej Komisji Konstytucyjnej "S", współautor solidarnościowego obywatelskiego projektu Konstytucji (2 mln podpisów).

W l. 1989-1991 i od 2006 r. sędzia Trybunału Stanu (w l. 2006-2007 zastępca przewodniczącego); wybrany przez Sejm na oskarżyciela przed Trybunałem Stanu: w 1992 r. byłego premiera Mieczysława F. Rakowskiego, w 1993 r. gen. W. Jaruzelskiego i gen. Cz. Kiszczaka.

W l. 1990-1998 radny Miasta Krakowa; w l. 1990-1993 przewodniczący Rady Miasta Krakowa; w l. 1991-1993 i 1997-2001 poseł na Sejm RP (z listy PC i AWS); w l. 1997-1999 sekretarz stanu w Kancelarii premiera Jerzego Buzka, sekretarz Komitetu Społecznego Rady Ministrów, pracującego przy czterech reformach społecznych; w l. 1999-2001 główny doradca premiera ds. samorządu terytorialnego; w 2001 r. inicjator i autor projektu powołania Rządowego Centrum Legislacji; współautor reform samorządowych: gminnej (1990) oraz powiatowej i wojewódzkiej (1998); członek Rady Służby Cywilnej przy Premierze (od 2009 r.).

W l. 1998-2002 i 2006-nadal radny Województwa Małopolskiego, wiceprzewodniczący Sejmiku (2006-2010), przewodniczący (2010-nadal); od 2011 r. przewodniczący Konwentu Przewodniczących Sejmików Województw RP i członek Komisji Rewizyjnej Związku Województw RP.

W l. 1989-1991 członek prezydium Krakowskiego Komitetu Obywatelskiego "Solidarności" oraz od 1990 r. Komitetu Obywatelskiego przy L. Wałęsie.

Przewodniczący Chrześcijańskiej Demokracji (1990); członek Rady Politycznej Porozumienia Centrum (1990-1992); wiceprzewodniczący Ruchu dla Rzeczypospolitej (1992-1993); przewodniczący Zjednoczenia Polskiego (19931997); członek Akcji Wyborczej "Solidarność" (1996-1997) i Ruchu Społecznego AWS (19972004); w l. 1997-2002 sekretarz Zarządu Krajowego RS AWS ds. samorządu terytorialnego, w l. 2002-2004 sekretarz generalny.

Autor specjalnej ustawy o finansowaniu z budżetu państwa budowy Kampusu 600-lecia Odnowienia UJ (2000); autor ustawy o uregulowaniu własności mieszkań spółdzielczych (2001); współautor ustawy o wspieraniu rozwoju ziem górskich (2001); inicjator powołania Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w Krakowie (2009).

Od 1991 r. przewodniczący Stowarzyszenia Gmin i Powiatów Małopolski; od 1993 r. współzałożyciel i przewodniczący Federacji Regionalnych Związków Gmin i Powiatów RP, zrzeszającej 1000 powiatów, gmin i województw; fundator i członek Rady Fundacji Pomocy Potrzebującym "Amicus" (1991-2000); członek Bractwa Kurkowego (od 1998 r.); w 1997 r. inicjator powołania samorządowego Muzeum Armii Krajowej w Krakowie, od 2001 r. przewodniczący Rady MAK; członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (1995-2001); członek Honorowego Komitetu Ratowania Kopca Tadeusza Kościuszki (od 1999 r.); od 2006 r. członek Rady Patronów Centrum Jana Pawła II "Nie lękajcie się".

Uhonorowany tytułem Małopolanina Roku "Samorządowiec Dziesięciolecia" (2000), Medalem Kraków 2000 i Medalem 600-lecia Odnowienia UJ (2000), medalem Zasłużony dla Uniwersytetu Jagiellońskiego (2005), odznaką Honoris Gratia Prezydenta Miasta Krakowa (2006), ogólnopolską nagrodą im. Grzegorza Palki "Samorządowy Oskar" (2009); odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), medalem "Niezłomnym w słowie" (2011) oraz medalem im. dr. Henryka Jordana (2011) za wieloletnie organizowanie wakacyjnych przyjazdów polskich dzieci ze Wschodu.


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31