Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Chłap Zbigniew

Ur. 8 kwietnia 1928 r. w Dąbrowie Górniczej.

Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Krakowie (1952); doktorat (1959); habilitacja (1963); profesura (1977).

Adiunkt, docent oraz profesor Akademii Medycznej w Krakowie oraz Wydziału Lekarskiego Collegium Medicum UJ; w l. 1950-2000 pracownik Instytutu Patologii AM (potem Collegium Medicum UJ); od 1973 r. kierownik Katedry Patofizjologii; dziekan Wydziału Lekarskiego CM UJ (1991-1993); w latach 19701973 profesor patologii klinicznej uniwersytetu w Oranie (Algieria); stypendysta Światowej Organizacji Zdrowia w Paryżu (1965-1966); od 2000 r. na emeryturze.

Autor ok. 180 publikacji naukowych, współautor podręczników, m.in. "Patofizjologia", "Atlasu Cytologii Płuc"; promotor siedmiu doktoratów.

W trakcie II wojny światowej członek Szarych Szeregów AK w Częstochowie, podchorąży - pseudonim "Robur".

W NSZZ "S" od 1980 r.; członek-założyciel NSZZ "S" w AM i PSK; delegat krakowskiej służby zdrowia na ogólnopolski strajk okupacyjny w Sali Herbowej w Gdańsku w listopadzie 1980 r.; członek Komisji Porozumiewawczej Komitetów Założycielskich Akademii Medycznych w Polsce (wrzesień 1980 r.); wiceprzewodniczący Komisji Koordynacyjnej "S" AM i PSK oraz przewodniczący podkomisji ds. nauki; w l. 1980-1981 reprezentował "S" w Senacie AM, doprowadzając m.in. do zmiany systemu wyboru władz uczelni z uwzględnieniem elektorów.

Był członkiem Krakowskiej Komisji Porozumiewawczej Nauki NSZZ "S" (od listopada 1980 r.), współpracując m.in. przy przygotowaniu projektów ustaw o szkolnictwie wyższym oraz o stopniach i tytułach naukowych - od 1982 r. Komisja ta działała tajnie.

W dn. 13-16 grudnia 1981 r. współorganizował akcję protestacyjną w AM i PSK; brał udział w tajnym posiedzeniu Senatu AM, który wyraził protest wobec wprowadzenia stanu wojennego; po zatrzymaniu studenta AM B. Klicha przygotował petycję i zbierał podpisy pod wnioskiem o zwolnienie go z internowania.

Współpracował z Arcybiskupim Komitetem Pomocy Internowanym i Więzionym w Krakowie; współtwórca lekarskiego punktu konsultacyjnego przy kościele św. Anny w Krakowie, zajmującego się pomocą lekarską dla osób poszkodowanych, organizacją wizyt domowych oraz dystrybucją leków, które dzięki zaangażowaniu wielu organizacji charytatywnych z zagranicy trafiały do Kurii w Krakowie; dzięki pomocy tych organizacji a szczególnie Médecins du Monde uruchomiona została Apteka Darów przy kościele św. Anny (przeniesiona później do oo. Pijarów), prowadzona przez dr Z. Michalską; w okresie stanu wojennego i późniejszym współpracował z organizacjami Médecins du Monde, Médecins sans Frontieres, Pharmaciens sans Frontieres, Equilibre/ Amitié Pologne oraz z francuskim związkami zawodowymi CFTC i CFDT.

Członek redakcji "Biuletynu Niezależnego Służby Zdrowia RKS Małopolska" oraz pisma "Acta Medica Cracoviensia Tempore Status Belli", w którym publikował pod pseudonimem "M. Robowicz"; współpracował z "Zeszytami Niezależnej Myśli Lekarskiej".

Był autorem opinii medycznej dotyczącej pobicia przez "nieznanych sprawców" ks. T. Zaleskiego (1985).

Z racji swojej działalności był obiektem zainteresowania SB, wiele razy był przesłuchiwany.

Sygnatariusz pisma do Sejmu PRL w sprawie powołania komisji ds. zmiany ustawy o związkach zawodowych (25 lutego 1988 r.); na przełomie kwietnia i maja 1988 r. organizował dystrybucję leków dla strajkujących hutników oraz wizyty lekarskie w domach poszkodowanych; członek Wikariatu Solidarności z Pokrzywdzonymi przy kościele św. Maksymiliana Marii Kolbego w Krakowie Mistrzejowicach; w dn. 25-28 sierpnia 1988 r. uczestniczył w Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w kościele w Mistrzejowicach; w 1988 r.

współorganizował zebranie założycielskie "S", a w 1989 r. wszedł w skład KZ "S" (do 1992 r.); członek RKS Małopolska (1988); członek Zespołu Inicjującego Małopolski KO "S" i Komisji Służby Zdrowa KO "S" (1988); uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w ramach podstolika ds. zdrowia; delegat na WZD RM (1990-1992); delegat na KZD (1990-1992).

W 1989 r., po kilku latach starań, sąd zezwolił na działalność krakowskiej filii Médecins du Monde, której został przewodniczącym; w 1990 r. współorganizował w Krakowie europejską konferencję "Medycyna humanitarna a prawa człowieka"; od 1995 r. przewodniczący humanitarno-charytatywnego Stowarzyszenia Lekarze Nadziei, organizującego m.in. akcje pomocowe dla ludności w Rwandzie, RPA, Kamerunie, Czeczenii i Sarajewie; współtwórca przychodni lekarskich dla osób biednych i bezdomnych oraz organizator pomocy dla Polaków na Kresach Południowo-Wschodnich.

Wiceprzewodniczący Komisji Etyki Polskiej Akademii Umiejętności (od 1992 r.) i autor wielu publikacji z zakresu bioetyki; przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Izb Lekarskich i pierwszy przewodniczący Komisji Etyki Naczelnej Izby Lekarskiej; w l. 1991-1994 rzecznik Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.

Członek Papieskiej Akademii "Pro Vita" (od 1994 r.) i Związku Polskich Kawalerów Maltańskich (od 1996 r.); członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (1995-2000); członek Zespołu ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia Konferencji Episkopatu Polski (1999-2006); członek wielu krajowych i zagranicznych towarzystw i stowarzyszeń medycznych; członek małopolskiej grupy "Ujawnić prawdę" (2005).

Odznaczony Medalem Wojska (Londyn, 1948), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978), Krzyżem Armii Krajowej (Londyn, 1981), Medalem Medicina Cracoviensis (2000), Medalem im. Dr. A. Kremera (2001), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004), Krzyżem Wolności i Solidarności (2011), medalem "Chevalier de l'Ordre des Palmes Académiques" (1994), Złotym Medalem Alberta Schweizera (1998) oraz odznaczeniami "Pro gloria medici" (1999) i "Pro Publico Bono" (2004), "Gloria Medicinae" (2005), medalem im. Prof. J. Bogusza (2006); wyróżniony patentem Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny (2007), Nagrodą Zaufania "Złoty OTIS" (2010), dyplomami za pomoc humanitarną Polakom na Kresach Południowo-Wschodnich, ludności w Afryce (Kamerun) oraz za zasługi dla NSZZ "Solidarność" (2005).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31