Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Ciesielski Jan

Ur. 5 marca 1949 r. w Poznaniu.

Ukończył Technikum Mechaniczne dla pracujących przy Zespole Szkół Zawodowych przy HiL w Krakowie (1977).

W l. 1967-1969 zatrudniony w Biurze Studiów i Projektów Hutnictwa "Biprostal" w Krakowie jako introligator i pracownik pracowni mikrofilmowej; pracownik Fabryki Maszyn Rolniczych Agromet-Pilmet we Wrocławiu (1975); w l. 1975-1981 pracownik Działu Kontroli Jakości w Stalowni Konwertorowej HiL (obecnie ArcelorMittal Poland); w l. 1983-1986 zatrudniony w Dziale Kontroli Jakości Zakładu Materiałów Ogniotrwałych HiL; w l. 1986-1989 podejmował prace dorywcze (m.in. jako kierowca w Spółdzielni Kółek Rolniczych "Kocmyrzów" i w Wojewódzkiej Kolumnie Transportu Sanitarnego w Krakowie), z których był zwalniany po interwencjach SB; w l. 1987-1988 kierowca karetki w pogotowiu w Szpitalu im. Żeromskiego w Krakowie; w 1990 r. współwłaściciel firmy Garmond, w l. 1991-1994 własna działalność gospodarcza, następnie praca w różnych firmach prywatnych; od 1998 r. zatrudniony w ASC Sp. z o.o.

Od l. 70. XX w. utrzymywał kontakty ze środowiskiem opozycyjnym skupionym wokół KOR; dostarczał nieregularnie na teren HiL "Biuletyn Dolnośląski" (otrzymywanego z Wrocławia za pośrednictwem siostry - Barbary Labudy).

W NSZZ "S" od września 1980 r.; przewodniczący Komitetu Założycielskiego na Wydziale Technicznej Kontroli Jakości w HiL; przewodniczący Komisji Wydziałowej, członek Prezydium Komisji Robotniczej Hutników "S"; w KRH odpowiedzialny za sprawy płacowo-pracownicze; uczestnik prac komisji resortowych i porozumiewawczych hutnictwa w Warszawie i Katowicach; sygnatariusz Klubu Samorządnej Rzeczypospolitej Wolność Sprawiedliwość Niepodległość.

W 1980 r. współredaktor (ze St. Handzlikiem, M. Mirowskim, Cz. Szewczukiem, J. Piekarskim i M. Obarą) niezależnego pisma "Biuletyn Informacyjny Hutników" (od sierpnia 1981 r. "Obserwator Robotniczy KRH"); organizator sprzętu poligraficznego i papieru dla KRH (1980).

Członek-założyciel Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania (5 marca 1981 r.); sekretarz Ośrodka Badań Społecznych przy MKZ Małopolska (1981); w dn. 13 grudnia 1981 r. współorganizator strajku w HiL; członek ścisłego grona Komitetu Strajkowego, odpowiedzialny za łączność; po pacyfikacji strajku ukrywał się przez niemal 1,5 roku; w 1982 r. współzałożyciel RKW "S" Regionu Małopolska; organizator Radia "S" (wraz ze S. Tyczyńskim, K. Sajbothem, E. Kochem, J. Mandrykiem i później z G. Surdym) do 1988 r.; przygotowane na potrzeby radia nadajniki były wykorzystywane również w Zakopanem oraz przez FMW w Krakowie; inicjator zbiórki środków na przygotowany we Francji przez S. Tyczyńskiego nowoczesny zestaw nadawczy, który nigdy jednak do Polski nie dotarł.

Utrzymywał kontakty z zakładami pracy w całej Małopolsce; uczestnik spotkań TKK w Małopolsce; posługiwał się pseudonimami: "Marek", "Maks", "225", "M-2" i "3500".

Tracąc wpływ na działalność RKW, ujawnił się w dn. 1 kwietnia 1983 r.; zwolniony na mocy amnestii; w l. 1983-1989 r. wielokrotnie (ponad 60 razy) zatrzymywany i przesłuchiwany; w l. 1986-1989 często zwalniany z pracy pod naciskiem SB; w 1986 r. wszedł w skład jawnego Komitetu Robotniczego Hutników (M. Gil, E. Nowak, St. Handzlik).

W dn. 26 kwietnia - 4/5 maja 1988 r. uczestnik strajku w HiL; członek Komitetu Strajkowego odpowiedzialny za łączność telefoniczną; współpracownik "Przeglądu Wiadomości Strajkowych"; po rozbiciu strajku w ukryciu; w maju 1988 r. w składzie Komitetu Organizacyjnego NSZZ "S" przy kościele w Nowej Hucie-Mistrzejowicach.

W 1989 r. w Małopolskim Komitecie Obywatelskim, wiceprzewodniczący sztabu wyborczego ds. informacji; w okresie luty-czerwiec 1989 r. członek redakcji "Czasu Solidarności" (wraz z M. Gilem i M. Kozłowskim); w 1989 r. sprowadził z Francji na potrzeby redakcji "Nowohuckiego Biuletynu Solidarności" komputer Macintosh; podczas wyjazdu do Francji nawiązał kontakty z "Kulturą" i "Kontaktem"; w 1990 r. startował do Rady Miasta Krakowa z listy "Bloku Wyborczego Młodych".

W 1989 r. szef Biura Prasowego Tadeusza Mazowieckiego w wyborach prezydenckich.

Współtwórca ROAD (1990); w l. 1991-1994 w UD, członek Zarządu; w l. 1994-1995 w UW; w 1991 r. kandydował na posła z listy UD.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Medalem Pamiątkowym za Wytrwałość w Pracy o Ideały "Solidarności" (1988) oraz medalem "Niezłomnym w słowie" (2007).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31