Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Ferczyk Zbigniew

Ur. 1 października 1925 r. w Nowej Wilejce, pow. wileńsko-trocki (Litwa).

Absolwent policealnego Studium Ekonomii i Organizacji Turystyki w Krakowie; w l. 60-tych XX w. student prawa na UW i UJ.

W l. 1943-1944 pracownik Huty Ludwików w Kielcach; w l. 1944-1945 pracownik kolei w Częstochowie; w l. 1947-1949 kasjer w Spółdzielni Inwalidów Wojennych w Szczecinie; od 1949 r. pracował we Wrocławiu m.in. jako reporter sportowy w redakcji "Słowa Polskiego" oraz pracownik opery i teatru we Wrocławiu; w l. 1953-1954 pracownik Budostalu w Nowej Hucie; od 1954 r. pracownik Huty im. Lenina (obecnie ArcelorMittal Poland): inspektor socjalny (1954-1962), ekonomista gospodarki materiałowej w Stalowni Konwertorowej i Zakładzie Materiałów Ogniotrwałych (19621972), kierownik ośrodka wypoczynkowego HiL w Koninkach (1972-1974) oraz inspektor zaopatrzenia w Dyrekcji Inwestycji (19741982); na emeryturze od 1983 r.

W okresie II wojny światowej w AK i NSZ na Kielecczyźnie; żołnierz 4. Pułku Piechoty Legionów AK (brał udział m.in. w bitwie pod Radkowem i Antoniowem oraz w marszu na Warszawę w ramach akcji "Burza").

W 1945 r. po wkroczeniu Armii Czerwonej działał w konspiracji; w jego mieszkaniu w Kielcach zorganizowano skrzynkę kontaktową i skład broni na użytek Ruchu Oporu AK.

W 1956 r. i 1968 r. uczestnik demonstracji w Krakowie; w 1961 r. inicjator i wykonawca akcji naklejania plakatów nawołujących do bojkotu wyborów parlamentarnych.

W NSZZ "S" od września 1980 r.; w sierpniu 1980 r. brał udział w wiecach na terenie huty; współorganizator i przewodniczący Komitetu Założycielskiego "S" w Dyrekcji Inwestycji HiL, następnie przewodniczący Komisji Wydziałowej; uczestnik strajku w marcu 1981 r.; przygotowywał informator strajkowy w Centrum C-2.

W dn. 13-16 grudnia 1981 r. brał udział w strajku na Wydziale Walcowni Zgniatacz; odpowiedzialny za rozdział materiałów informacyjnych oraz leków; po rozbiciu strajku zatrzymany i przewieziony na komisariat MO przy ul. Siemiradzkiego, a następnie przy ul. Mogilskiej; zwolniony 18 grudnia 1981 r.; przeszedł na wcześniejszą emeryturę w obawie przed ewentualnym zwolnieniem z pracy.

Zaangażowany w tworzenie podziemnych struktur "S" w Nowej Hucie, m.in. współpracownik TKRH; współorganizator manifestacji w Nowej Hucie; w 1982 r. inicjator i twórca Duszpasterstwa Hutników przy Parafii Matki Boskiej Częstochowskiej na os. Szklane Domy w Nowej Hucie (proboszcz o. N. Karsznia); Duszpasterstwo organizowało m.in. pomoc dla internowanych i ich rodzin z terenu Polski południowej, pomoc dla chorych (we współpracy z Kurią Metropolitarną), wypłacało ekwiwalent za stracone dniówki w trakcie strajków i opłacało kolegia uczestników strajków i protestów w HiL oraz koordynowało pomoc dla dzieci (m.in. paczki mikołajowe i "pod choinkę", którymi obejmowano jednorazowo nawet do 2 tys. dzieci); od 1983 r. kierował organizacją, we współpracy ze Społecznym Funduszem Pomocy Pracowniczej (ks. W. Palmowski) kolonii dla dzieci, m.in. w Grzechyni, Rutce-Tartaku, Kasince, Żarnówce, Zawoi, Kłodzku, RabceZdroju i w Uhercach; do 1989 r. na kolonie wyjechało ok. 2 tys. dzieci.

Organizator nabożeństw za Ojczyznę oraz m.in. w dn. 1 maja, 4 maja (Dzień Hutnika), 21 listopada (rocznica poświęcenia sztandaru KRH); zatrzymany m.in. 1 maja 1986 r. po nabożeństwie w Bieńczycach; kilkakrotnie w jego mieszkaniu przeprowadzano rewizje.

W okresie strajku w HiL (kwiecień-maj 1988 r.) łącznik z KS i organizator centrum strajkowego przy parafii na os. Szklane Domy, zajmującego się m.in. organizacją kolportażu dokumentów strajkowych i informacją; zatrzymany 1 maja 1988 r. po przemarszu pod bramy kombinatu po mszy św. w kościele na os. Kalinowym.

W dn. 25-28 sierpnia 1988 r. brał udział w Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka i Obywatela w Mistrzejowicach.

Od 1989 r. członek "S" w Komisji Emerytów i Rencistów "S" przy HiL.

Od 1989 r. przewodniczący KO "S" w Nowej Hucie; w 1989 r. prowadził centrum informacyjne przy Parafii na os. Szklane Domy przed wyborami parlamentarnymi oraz organizował sztab wyborczy Okręgu 49 (m.in. wraz z T. Skibą i A. Potockim); członek Krakowskiego KO "S".

W 1989 r. współtwórca (z M. Gilem i E. E. Nowakiem) Sejmiku Samorządowego dla Nowej Huty i 17 gmin, w ramach którego zorganizowano dziewięć sesji tematycznych poświęconych m.in. samorządności.

Radny Miasta Krakowa z listy KO (19901994), członek Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej; przewodniczący Sejmiku Samorządowego Województwa Krakowskiego (1990-1994).

W 2006 r. współinicjator próby powołania Centrum Pamięci "S" i Duszpasterstwa Hutników w dawnej kaplicy w parafii M. B. Częstochowskiej na os. Szklane Domy (zlikwidowanego w 2008 r.).

Współzałożyciel Chrześcijańskiej Demokracji oraz Porozumienia Centrum w Krakowie (1990, pełnomocnik ds. tworzenia PC w Krakowie, członek rady politycznej).

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2001), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009) oraz medalem "Niezłomnym w słowie" (2011).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31