Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Kuś Stanisław

Ur. 2 lutego 1940 r. w Iwieńcu, obwód miński (Białoruś).

Absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej (1963); doktorat (1974).

Stażysta na Politechnice Krakowskiej (1962-63 ); w l. 1963-1988 i 1994-2006 starszy asystent projektanta, projektant i starszy projektant w Krakowskim Biurze Projektów Dróg i Mostów "Transprojekt"; w l. 1988-1993 starszy wykładowca w Ahmadu Bello University w Zarii (Nigeria); od 2007 r. na emeryturze.

Autor 50 projektów obiektów mostowych (w tym m.in. wiaduktu w ciągu ul. Zakopiańskiej w Opatkowicach) oraz kilkunastu programów komputerowych (m.in. "Żelbet NL").

W NSZZ "S" od 1980 r.; współzałożyciel "Solidarności" w Biurze Projektów Dróg i Mostów w Krakowie; członek KZ "S"; autor tekstów w "Gońcu Małopolskim"; delegat na I WZD RM w lipcu 1981 r. w Tarnowie, na którym został wybrany na członka ZRM; sekretarz ZRM; odpowiedzialny z ramienia ZRM za działalność małopolskiego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, członek Prezydium KOWzP (od 9 października 1981 r.), zwolennik zorganizowania w sierpniu 1981 r. marszu do Warszawy pod hasłem "Uwolnić więźniów politycznych", zaangażowany w gromadzenie danych na temat przejawów represji (wraz z H. Gorazd i R. Majdzikiem); w dn. 4 października 1981 r. wygłosił przemówienie pod Kopcem Piłsudskiego podczas uroczystości składania ziem z pól bitewnych, w którym powiedział: "Nowa Targowica wydała podstępną wojnę własnemu narodowi; w imię niskich, egoistycznych celów ci zbrodniarze, tyrani i obłąkani dręczyciele chcieli nas pozbawić ojczyzny", za co prokuratura zarzuciła mu przestępstwo "rozpowszechniania fałszywych wiadomości, które mogły wyrządzić poważną szkodę interesom PRL"; śledztwo zostało umorzone w 1983 r.

W dn. 13 grudnia 1981 r. internowany; osadzony w ZK w Nowym Wiśniczu, a następnie w ZK w Załężu; zwolniony 24 lipca 1982 r.

Zaangażowany w działalność podziemną w ramach MKS Grzegórzki; przedstawiciel MKS Grzegórzek w MKS Kraków; zatrzymany 28 października 1982 r., internowany dzień później i osadzony w ZK w Kielcach; zwolniony 7 grudnia 1982 r.; współpracownik KOS 241 ("Zomorządność"); członek redakcji "Zomorządności", wydawanej przez jego syna - Macieja; autor tekstów, rysunków oraz znaczków pocztowych.

Uczestnik i organizator demonstracji ulicznych (m.in. pochodu w dn. 11 listopada 1984 r.), wielokrotnie karany grzywnami (m.in. 14 listopada 1983 r. na kwotę 20 000 zł) i aresztowaniami (m.in. 1 maja - 31 lipca 1986 r.); współzałożyciel Inicjatywy Obywatelskiej w Obronie Praw Człowieka "Przeciw Przemocy" (7 listopada 1984 r.); w 1988 r. został zwolniony z pracy, po czym wyemigrował do Nigerii, gdzie podjął pracę jako wykładowca na uniwersytecie w Zarii.

Po 1993 r. członek Zarządu Okręgu Krakowskiego KPN; członek Obywatelskiego Komitetu Opieki nad Kopcem Piłsudskiego.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), Srebrną Odznaką "Przodujący drogowiec" (1976), Brązową Honorową Odznaką "Zasłużony dla Transprojektu" (1979), Srebrną Odznaką "Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii" (1979), oraz Srebrną Honorową Odznaką "Zasłużony dla Transprojektu" (1985).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31