Solidarność to znaczy razem

Małopolska

Marchewczyk Jacek

Ur. 18 stycznia 1941 r. w Krzeszowicach, pow. krakowski.

Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Krakowie (1964); specjalizacja I i II stopnia z ortopedii i traumatologii narządu ruchu (1976).

W l. 1965-1967 stażysta w Szpitalu Powiatowym w Jędrzejowie; od 1967 do 2003 r. pracownik Kliniki Ortopedii Państwowego Szpitala Klinicznego i AM w Krakowie (od 1993 r. Klinika Ortopedii Collegium Medicum UJ); od 2003 r. zatrudniony w Przychodni Ortopedycznej NZOZ "Batory" w Krakowie.

W NSZZ "S" od września 1980 r. w AM; wybrany na wiceprzewodniczącego KZ "S"; delegat na I WZD RM w Tarnowie w lipcu 1981 r., na którym został wybrany na członka ZRM i na delegata na I KZD; brał udział w I KZD w Gdańsku w Hali Olivii, na którym został wybrany na członka KK; w l. 1980-1981 brał udział w pracach Komisji Koordynacyjnej Akademii Medycznych oraz w Krajowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ "S" Pracowników Służby Zdrowia (1980-1981); sygnatariusz porozumienia KK AM z Ministerstwem Zdrowia ws. trybu wyborów do władz uczelni medycznych w Warszawie; od listopada 1981 r. członek redakcji "Biuletynu Informacyjnego NSZZ Solidarność AM i PSK".

Po wprowadzeniu stanu wojennego uniknął zatrzymania; po powrocie z obrad KK do Krakowa (16 grudnia 1981 r.) dwa tygodnie spędził w Klinice Ortopedii PSK; bliski współpracownik RKW Małopolska i członek jego ścisłego grona (lipiec-sierpień 1982 r.); członek grupy wsparcia dla TKK, w skład której wchodził m.in. J. Onyszkiewicz, J. Pinior i J. Kropiwnicki; zaangażowany w niesienie pomocy lekarskiej potrzebującym działaczom podziemia.

W l. 1982-1986 współpracownik pism "Hutnik" i "Aktualności"; współzałożyciel pism "Bez dekretu", "Kazik" i "Obserwator Wojenny"; kolporter pism i książek; współpracownik Radia "S".

Współzałożyciel Niezależnego Ośrodka Badań Opinii Publicznej oraz grupy zbierającej dane na temat cen podstawowych produktów - wyniki prac były wykorzystywane przez redakcje pism podziemnych.

W l. 80. kilkakrotnie zatrzymywany i aresztowany, m.in. 22 listopada 1982 r.; przetrzymywany w KW MO w Krakowie i AŚ przy ul. Montelupich w Krakowie; zwolniony 1 stycznia 1983 r. w ramach kolejnej amnestii.

W 1986 r. wyjechał do Paryża, gdzie m.in. współpracował z "Kontaktem"; w 1993 r. wrócił do Polski.

Od 1967 r. członek Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego w Krakowie.

Autor licznych publikacji naukowych z dziedziny ortopedii; tłumacz książki Aleksandra Zinowiewa "Rosja i Zachód" (Biblioteka Obserwatora Wojennego, 1984).

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31