Ur. 14 września 1960 r. w Krakowie.

Absolwentka Wydziału Konserwacji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie, kierunek konserwacja i restauracja malarstwa (dyplom z wyróżnieniem 1992).

Konserwator zabytków sztuki oraz nauczyciel plastyki i techniki; oligofrenopedagog.

W l. 1982-1990 wraz z matką – Ireną Strzałkowską – pomagała w działalności konspiracyjnej strukturom Porozumienia Prasowego "Solidarność Zwycięży" i "Solidarności Walczącej" Oddziału Krakowskiego (kierowanymi przez M. Stachniuka i P. Hlebowicza) oraz OKOR-u.

Mieszkanie Strzałkowskich w Krakowie-Podgórzu przy ul. Cekiery (dziś Legionów Piłsudskiego) było ważnym punktem kontaktowym dla działaczy różnych struktur, a także miejscem wymiany prasy i przekazywania informacji wykorzystywanych do przygotowania i wydawania czasopism. Z mieszkania korzystali kurierzy, m.in. Z. Wachel z Bochni, który odbierał gazetę "Kurierek B" dla Bochni, Tarnowa i Brzeska. Z punktu Strzałkowskich korzystał również ukrywający się do 1985 r. J. Mroczek z Bochni. Odbywały się tam także kilkakrotnie spotykania z ukrywającymi się J. Teligą oraz J. J. Chmielowską.

Jolanta Strzałkowska i Irena Strzałkowska odbierały materiały, przechowywały nakłady gazet i papier w mieszkaniu, a także zdobywały papier na potrzeby drukarni w Zagórzanach.

Jolanta Strzałkowska pomagała również w niektórych pracach redakcyjnych. Zaangażowana w kolportaż wydawanych czasopism, ulotek i plakatów, m.in. na ASP w Krakowie, na której studiowała.

W 1988 r. w mieszkaniu Strzałkowskich zaczęły pojawiać się osoby z kręgów opozycji antykomunistycznej z republik radzieckich (Litewskiej, Ukraińskiej i Białoruskiej), które przyjeżdżały do Polski w ramach współpracy z założonym przez P. Hlebowicza i J. J. Chmielowską Autonomicznym Wydziałem Wschodnim "Solidarności Walczącej".

Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2015) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31