Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.2

Ur. 10 lipca 1946 r. w Nisku.

Ukończył Wydział Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej im. T. Kościuszki (1975); uprawnienia budowlane (1980).

Od 1973 r. zatrudniony jako młodszy asystent i starszy asystent projektanta w Biurze Studiów i Projektów Spółdzielczości Pracy; inżynier i kierownik budów w Krakowskim Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych nr 2 w Krakowie, Biurze Studiów Projektów i Realizacji Inwestycji Przemysłu Mleczarskiego i w SKR Gdów; inspektor nadzoru inwestorskiego budowlanego UJ; inżynier w firmie L-Lbud i SM "Podgórze; od 1993 r. na rencie; od 2011 r. na emeryturze.

Dyplomowany mistrz w zawodzie pszczelarz (1976), zawodowy pszczelarz (od 1979 r.), rolnik.

W marcu 1968 r. uczestniczył w protestach studentów Politechniki Krakowskiej.

Od 1980 r. zaangażowany w kolportaż biuletynów KOR-u oraz po sierpniu 1980 r. prasy NSZZ "Solidarność".

Zaangażowany w działalność konspiracyjną po wprowadzeniu stanu wojennego, ps. "Gucio". Prowadził pasiekę pszczelarską na własnej ziemi oraz w posiadłości Hlebowiczów w Zagórzanach. Włączył się w budowę bunkra – siedziby drukarni "Wilno" imienia gen. L. Okulickiego "Niedźwiadka" pod pracownią pszczelarską w posiadłości Hlebowiczów (nadzór nad tajną budową pod kątem inżynierskim). W drukarni, uruchomionej na początku 1984 r. wydawano czasopisma aż do 1993 r. Posiadając samochód transportowy "Tarpan", regularnie przewoził na trasie Kraków – Zagórzany wydrukowaną w bunkrze prasę podziemną i ulotki oraz z Krakowa papier (niejednokrotnie ponad 100 ryz jednorazowo), farbę, sprzęt, jak również ludzi związanych z działalnością konspiracyjną. Wielokrotnie użyczał samochodu osobom z Porozumienia Prasowego "Solidarność Zwycięży" oraz z "Solidarności Walczącej".

Kolporter prasy podziemnej. Członek Porozumienia Prasowego "Solidarność Zwycięży", zaprzysiężony i przyjęty do organizacji "Solidarność Walcząca" przez P. Hlebowicza w 1986 r. Współpracownik Wydziału Wschodniego "Solidarności Walczącej" w l. 1988-1990. W okresie strajków kwietniowo-majowych w Nowej Hucie (1988) kolportował ulotki i gazety, przewożąc je codziennie pomiędzy Zagórzanami a Krakowem.

W pamięci drukarzy i działaczy związanych z Porozumieniem Prasowym zapisał się również faktem przekazywania im nieodpłatnie miodu pszczelego.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2017).

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31