Solidarność to znaczy razem

Dulba Józef Leszek

Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.2

Ur. 16 stycznia 1949 r. w Uniejowie, pow. miechowski.

Absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej (1973), doktorat (AGH, 1982).

Pracownik naukowo-dydaktyczny na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH w Krakowie w l. 1974-1995; od 1987 r. indywidualna działalność gospodarcza (produkcja aparatów do wydłużania kości i stabilizatory złamań); od 1990 r. właściciel hurtowni farmaceutycznej; od 2007 r. właściciel i współpracownik rodzinnych firm budowlanych.

Członek NSZZ "Solidarność" w AGH w Krakowie od września 1980 r.; mąż zaufania a następnie sekretarz komisji na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (do 13 grudnia 1981 r.).

Uczestnik strajku pracowników AGH po wprowadzeniu stanu wojennego w dniach 1416 grudnia 1981 r. Po rozbiciu strajku zaangażowany w budowę podziemnych struktur NSZZ "Solidarność" na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W l. 1983-1989 organizował wraz z B. Niewczasem tajną drukarnię jednego z największych i najważniejszych czasopism podziemnych w Małopolsce – "Biuletynu Małopolskiego", oficjalnego pisma Regionalnego Komitetu Solidarności (red. m.in. J. Zdrada, R. Laskowski, Z. Chłap, T. Studnicki i T. Syryjczyk). Po wpadce pierwszego numeru w styczniu 1982 r. i wysokich karach dla zatrzymanych, L. Dulba i B. Niewczas podjęli się ryzykownego zadania odbudowy drukarni i prowadzenia procesu drukarskiego. L. Dulba odpowiadał do 1989 r. za organizowanie i kierowanie pracą zespołu drukarzy, obejmującego w tym zakresie ponad 20 osób: (G. Bednarz, A. Dziwisz, A. Firek, A. Gancarzewicz, J. Gonciarczyk, J. Jackowska, T. Jurkowski, M. Lewandowski, L. Liszka, J. Kusak, S. Patyk, J. Radło, W. Romanowski, J. Salwiński, G. Siudyła, W. Snopek, A. Styczeń i A. Troszok). Organizował papier, materiały poligraficzne, odbiór nakładów i nadzorował przygotowanie materiałów drukarskich. W 1983 r. z jego inicjatywy maszyny drukarskie zostały potajemnie zainstalowane w miejscowości Swojczany, k. Charsznicy w prywatnym domu Z. i M. Sudelskich. Istnienie drukarni upamiętnia od 2016 r. pomnik w Swojczanach, ufundowany przez Małopolską "Solidarność", przygotowany przez J. M. Stokłosę. W 1986 r. drukarnia została przeniesiona do Żarek-Letnisko, pow. myszkowski, a następnie do domu G. i J. Radłów w Krakowie.

W latach osiemdziesiątych wielokrotnie dokonywano przeszukań w mieszkaniu L. Dulby w Krakowie.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2016) i medalami "Za zasługi dla Małopolskiej Solidarności" (2016) i "Dziękujemy za Wolność" (2016).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31


Biogram w Indeksie Osobowym SSS

Józef Leszek Dulba ur. 16 stycznia 1949 r. w Uniejowie, pow. miechowski. Absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej (1973), doktorat (AGH, 1982). Pracownik naukowo-dydaktyczny na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH w Krakowie w l. 1974-1995; od 1987 r. indywidualna działalność gospodarcza (produkcja aparatów do wydłużania kości i stabilizatory złamań); od 1990 r. właściciel hurtowni farmaceutycznej; od 2007 r. właściciel i współpracownik rodzinnych firm budowlanych.

Członek NSZZ "Solidarność" w AGH w Krakowie od września 1980 r.; mąż zaufania a następnie sekretarz komisji na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (do 13 grudnia 1981 r.).

Uczestnik strajku pracowników AGH po wprowadzeniu stanu wojennego w dniach 1416 grudnia 1981 r. Po rozbiciu strajku zaangażowany w budowę podziemnych struktur NSZZ "Solidarność" na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W l. 1983-1989 organizował wraz z B. Niewczasem tajną drukarnię jednego z największych i najważniejszych czasopism podziemnych w Małopolsce - "Biuletynu Małopolskiego", oficjalnego pisma Regionalnego Komitetu Solidarności (red. m.in. J. Zdrada, R. Laskowski, Z. Chłap, T. Studnicki i T. Syryjczyk). Po wpadce pierwszego numeru w styczniu 1982 r. i wysokich karach dla zatrzymanych, L. Dulba i B. Niewczas podjęli się ryzykownego zadania odbudowy drukarni i prowadzenia procesu drukarskiego. L. Dulba odpowiadał do 1989 r. za organizowanie i kierowanie pracą zespołu drukarzy, obejmującego w tym zakresie ponad 20 osób: (G. Bednarz, A. Dziwisz, A. Firek, A. Gancarzewicz, J. Gonciarczyk, J. Jackowska, T. Jurkowski, M. Lewandowski, L. Liszka, J. Kusak, S. Patyk, J. Radło, W. Romanowski, J. Salwiński, G. Siudyła, W. Snopek, A. Styczeń i A. Troszok). Organizował papier, materiały poligraficzne, odbiór nakładów i nadzorował przygotowanie materiałów drukarskich. W 1983 r. z jego inicjatywy maszyny drukarskie zostały potajemnie zainstalowane w miejscowości Swojczany, k. Charsznicy w prywatnym domu Z. i M. Sudelskich. Istnienie drukarni upamiętnia od 2016 r. pomnik w Swojczanach, ufundowany przez Małopolską "Solidarność", przygotowany przez J. M. Stokłosę. W 1986 r. drukarnia została przeniesiona do Żarek-Letnisko, pow. myszkowski, a następnie do domu G. i J. Radłów w Krakowie. W latach osiemdziesiątych wielokrotnie dokonywano przeszukań w mieszkaniu L. Dulby w Krakowie.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2016) i medalami "Za zasługi dla Małopolskiej Solidarności" (2016) oraz Medalem "Dziękujemy za Wolność" (2016).