Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.1

Ur. 14 listopada 1941 r. w Bochni; zm. 15 października 1989 r. w Bethesda (USA); pochowany na cmentarzu na Salwatorze w Krakowie.

Absolwent Wydziału Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego (1966); doktorat (1975).

Od 1966 r. pracownik Zakładu Filozofii Nauk Przyrodniczych na Wydziale Filozofii UJ.

W l. 70. publicysta pism "Student" oraz "Merkuryusz Krakowski i Światowy" (ps. Adolf Romański); w styczniu 1973 r. autor listu do przewodniczącego Rady Państwa H. Jabłońskiego z prośbą o skorzystanie z prawa łaski wobec J. Kowalczyka.

W NSZZ "S" od 1980 r. na UJ; od 1980 r.

doradca Komisji Robotniczej Hutników w Hucie im. Lenina, współautor (wraz ze S. Jurczakiem, M. Kanią, Z. Wagnerem) programu KRH w dziedzinie społeczno-ekonomicznej; od 1981 r. pracownik Sekcji Informacji MKZ "S" Małopolska, redaktor "Gońca Małopolskiego", a od 1 października 1981 r. rzecznik prasowy ZRM; po 13 grudnia 1981 r. ukrywał się; od marca 1982 r. współpracował, a następnie został redaktorem podziemnego pisma "13 grudnia" (od 1984 r. zmiana nazwy na "13").

Członek Rady Programowej Chrześcijańskich Uniwersytetów Robotniczych w Krakowie; od 1984 r. uczestnik prac Dziekanii, od września 1988 r. wiceprezes Klubu Myśli Politycznej Dziekania; w czerwcu 1986 r. powołany do Prymasowskiej Rady Społecznej; w 1985 r. pomysłodawca, współzałożyciel i prezes Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego (1987); w 1988 r. współtwórca (z A. Machalskim i A. Sadowskim) Akcji Gospodarczej; uczestnik zebrania założycielskiego KO przy L. Wałęsie (1988).

Współpracował z podziemną "Arką" oraz pismami oficjalnymi: "Tygodnikiem Powszechnym", "W Drodze", "Przeglądem Katolickim", "Ładem" i "Królową Apostołów"; w styczniu 1989 r. wyjechał do USA na zaproszenie rządowej Agencji Informacyjnej (USIA), gdzie wygłosił serię wykładów i odczytów.

Autor wielu publikacji, m.in.: "Wiara Sokratesa" ("Znak" nr 276, 1977); "Kim są liberałowie" ("Merkuryusz Krakowski i Światowy", nr 4, 1979); "Liberalizm a chrześcijaństwo" ("13 Grudnia" nr 11 (26)); "Odrodzenie ducha - budowa wolności" (Consensus, 1982; 1983); "Duch nadchodzącego czasu" (Wektory, 1985); pośmiertnie opublikowano jego prace "Odrodzenie ducha - budowa wolności. Pisma zebrane" (Kraków 1995) oraz "Bóg, wolność, własność" (Kraków 2001).

W 1996 r. jego współpracownicy, uczniowie i sympatycy stworzyli w Krakowie Centrum im. Mirosława Dzielskiego; w 1996 r.

powstał również film w reżyserii J. Sztwiertni zatytułowany "Dzielski: bankietem do kapitalizmu". Mirosława Dzielskiego upamiętniają dwie tablice w Krakowie na budynkach przy Al. J. Słowackiego 64 i przy ul. Poselskiej 24; jego imię nosi również jedna z ulic w Dzielnicy III w Krakowie.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31

Biogram w Indeksie Osobowym SSS

Mirosław Dzielski był synem Wiesława Dzielskiego (1916 1979) - prawnika i działacza spółdzielczego oraz Zofii dd. Ledźwoń; dzieciństwo spędził w Bochni. Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim (1959-1966); pracował w Instytucie Filozofii UJ, z którym związany był do końca życia; wówczas także związał się z grupą krakowskich publicystów i filozofów. Obronił doktorat na UJ w 1974 r.

Na początku lat '70 ub.w. rozpoczął także działalność publicystyczną na łamach krakowskiego "Studenta", natomiast pod koniec lat'70 ub.w. zaczął publikować w podziemnym piśmie "Merkuriusz Krakowski i światowy" (ps. Adolf Romański), wchodząc tym samym w kręgi krakowskiej opozycji.

Po powstaniu "Solidarności", został jej członkiem a pod koniec 1980 r. został doradcą Komisji Robotniczej hutników NSZZ "Solidarność", w Hucie im. Lenina, współautor (wraz ze S. Jurczakiem, M. Kanią, Z. Wagnerem) programu KRH w dziedzinie społeczno-ekonomicznej. W czerwcu 1981 roku z jego inicjatywy na Uniwersytecie Jagiellońskim założono Klub Inicjatyw Gospodarczych. W 1981 r. został pracownikiem Sekcji Informacji MKZ "S" Małopolska, redaktor "Gońca Małopolskiego", a od 1 października 1981 r. rzecznikiem prasowym Zarządu Regionu Małopolska.

Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. ukrywał się kilka tygodni. Od marca 1982 roku współpracował z krakowskim pismem podziemnym "13 grudnia" (potem "13"), szybko został jego redaktorem naczelnym i głównym publicystą. Współpracował z konserwatywno-liberalnym kwartalnikiem "Stańczyk" a także z podziemną "Arką".

Był uczestnikiem wielu chrześcijańskich inicjatyw; członek Rady Programowej Chrześcijańskich Uniwersytetów Robotniczych w Mistrzejowicach, w Krakowie; od 1984 r. uczestnik prac Dziekanii, od września 1988 r. wiceprezes Klubu Myśli Politycznej Dziekania; w czerwcu 1986 r. powołany do Prymasowskiej Rady Społecznej (1987); współpracował z pismami oficjalnymi: "Tygodnikiem Powszechnym", "W Drodze", "Przeglądem Katolickim", "Ładem" i "Królową Apostołów"; zaangażował się także w niezależną działalność edukacyjną, wygłaszając odczyty w kościołach i klasztorach.

W 1985 r. Mirosław Dzielski był pomysłodawca, współzałożycielem i prezesem Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego (KTP, założonym w 1987 roku); w 1988 r. współtwórca (z A. Machalskim i A. Sadowskim) Akcji Gospodarczej.

Od grudnia 1988 roku Członek Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" przy Lechu Wałęsie.
W styczniu 1989 roku wyjechał na stypendium do Stanów Zjednoczonych, na zaproszenie rządowej Agencji Informacyjnej (USIA), gdzie wygłosił serię wykładów i odczytów. Z powodu choroby pozostał tam na leczeniu. Zmarł 15 października 1989 roku w Bethesda. Pochowany został na cmentarzu na Salwatorze w Krakowie.

Autor wielu publikacji, m.in.: "Wiara Sokratesa" ("Znak" nr 276, 1977); "Kim są liberałowie" ("Merkuryusz Krakowski i Światowy", nr 4, 1979); "Liberalizm a chrześcijaństwo" ("13 Grudnia" nr 11 (26)); "Odrodzenie ducha - budowa wolności" (Consensus, 1982; 1983); "Duch nadchodzącego czasu" (Wektory, 1985); pośmiertnie opublikowano jego prace "Odrodzenie ducha - budowa wolności. Pisma zebrane" (Kraków 1995) oraz "Bóg, wolność, własność" (Kraków 2001).

W Krakowie wciąż działa Krakowskie Towarzystwo Przemysłowe, skupiające ludzi współpracujących z Mirosławem Dzielskim, którego prezesem jest dr. Tadeusz Syryjczyk, kultywujące pamięć o swoim założycielu. W 1996 r. jego współpracownicy, uczniowie i sympatycy stworzyli w Krakowie Centrum im. Mirosława Dzielskiego; w 1996 r. powstał również film w reżyserii J. Sztwiertni zatytułowany "Dzielski: bankietem do kapitalizmu". Mirosława Dzielskiego upamiętniają dwie tablice w Krakowie na budynkach "Herbewo" przy Al. J. Słowackiego 64 i przy ul. Poselskiej 24; jego imię nosi również jedna z ulic w Dzielnicy III w Krakowie.

Mirosław Dzielski był żonaty z Marią Dzielską (1942-2018) - historykiem, filologiem klasycznym, tłumaczką tekstów źródłowych, a także przewodnicząca Rady Programowej Narodowego Centrum Kultury, znaną badaczką antycznego Rzymu oraz jednym z najczęściej tłumaczonych na języki obce współczesnych historyków polskich. Mieli syna Witold Dzielskiego (1977) - urzędnika państwowego, od 2022 ambasador RP w Kanadzie.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2007), uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2014).