Solidarność to znaczy razem

Gaberle Andrzej

Biogram w Indeksie Osobowym SSS

Andrzej Gaberle, ur. 2 sierpnia 1937 w Rozalinie, zm. 1 lutego 2012 w Krakowie, syn Eustachego i Zofii ze Strzeleckich, prof. dr hab. Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Ojciec Eustachy, do 1939 dyrektor Biblioteki Uniwersytetu Lwowskiego, uwięziony przez władze sowieckie w Zagłębiu Donieckim; w 1946 r. rodzina opuściła Lwów i zamieszkała w Krakowie, gdzie Andrzej w latach 1859-1964 studiował na Wydziale Prawa i Administracji UJ, a w latach 1964-1970 socjologię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ. W 1964 pod kierunkiem Prof. Władysława Woltera uzyskał stopień mgr praw, w 1969 stopień doktora nauk prawnych, w 1975 doktora habilitowanego, a w 1989 tytuł naukowy profesora; w latach 1878-2006 kierował Katedra Kryminologii, jego główne zainteresowania naukowe obejmowały prawo karne, kryminologie i postępowanie w sprawach nieletnich. Był stypendystą Fundacji im. Alexandra von Humboldta, członkiem Towarzystwa Naukowego Prawa Karnego oraz Polskiego Towarzystwa Kryminologicznego, członkiem Komisji Nauk Prawnych PAN.

Od 1980 w ruchu „Solidarności” na UJ; we wrześniu 1988 r. należał grona wnioskodawców o rejestrację NSZZ „Solidarność” UJ, a po sądowej odmowie wszedł do komisji „S”, która w marcu 1989 przeprowadziła wybory KZ NSZZ” Solidarność w UJ. Następnie z wielkim zaangażowaniem organizował kampanię wyborczą do sejmu w 1989 r. w okręgu obejmującym śródmieście Krakowa i 15 gmin podmiejskich, co przyniosło zwycięstwo kandydata Komitetu Obywatelskiego „S” Jerzego Zdrady.

W latach 1993-1997 był posłem na Sejm RP z listy Unii Demokratycznej w Krakowie; był członkiem Klubu Parlamentarnego Unii Wolności; należał do sejmowych komisji: sprawiedliwości (jako zastępca przewodniczącego) oraz regulaminowej i spraw poselskich. Szczególną aktywność w pracach nad kodeksem karnym i kodeksem postepowania karnego.

Za swe zasługi w naukach prawnych i pracy parlamentarnej został uhonorowany w 2005 Krzyżem Kawalerskim, a w 2012 pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Środowisko prawnicze poświęciło mu w 70 rocznice urodzin publikacje Nauki penalne wobec problemów współczesnej przestępczości.

Andrzej był członkiem Towarzystwa Sportowego „Wisła” Kraków, członkiem jego Rady, przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego sądu dyscyplinarnego.

Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Uhonorowany medalem "Dziękujemy za wolność" (2024).