Biogram w Indeksie Osobowym SSS
Maciej Gawlikowski (ur. 6.04.1967) - działacz Konfederacji Polski Niepodległej, reporter, autor filmów i książek, producent telewizyjny.
Od wprowadzenia stanu wojennego aktywny w opozycji młodzieży szkół średnich, w 1983 r. związał się z Konfederacją Polski Niepodległej; członek KPN (1984-1990), był jednym z liderów Organizacji Młodzieżowej KPN. Współzałożyciel, redaktor podziemnego pisma Komitetu Samoobrony Młodzieży "Niezależność", autor, drukarz; 1983-1984 drukarz pisma RKW/RKS Małopolska "Aktualności", organizator drukarni w swoim domu. Wydawca, redaktor, drukarz, autor pism KPN: "Niepodległość" (od 1984), "Przegląd Krakowski" (1985), "Informator" (pismo OM KPN i NZS), "Contra" (1986-1987), "Detonator" (1988); organizator kolportażu, kolporter wydawnictw podziemnych m.in. KPN i Solidarności Walczącej.
Od 1983 członek Komitetu Opieki nad Kopcem Józefa Piłsudskiego, do 1989 uczestnik rocznicowych Marszów Szlakiem I Kompanii Kadrowej (od 1984 współorganizator marszów, członek Komendy).
Po porwaniu ks. J.Popiełuszko, 21 X - 2 XI 1984 uczestnik straży porządkowej przy kościele Św. Stanisława Kostki na Żoliborzu w Warszawie; W lutym 1985 uczestnik rotacyjnej głodówki w parafii Narodzenia NMP w Krakowie-Bieżanowie, zorganizowanej przez Inicjatywę Obywatelską w Obronie Praw Człowieka "Przeciw Przemocy", wraz z Ryszardem Majdzikiem wydawali komunikaty.
Represjonowany, wielokrotnie zatrzymywany; w I 1984 zatrzymany i pobity, oskarżony przed Sądem dla Nieletnich o druk i kolportaż nielegalnych wydawnictw (sprawę umorzono w VIII 1984 na mocy amnestii), następnie relegowany z liceum z zakazem nauki w państwowych szkołach dziennych; wielokrotnie przeszukiwany; karany przez kolegia ds. wykroczeń na kary grzywny; w X 1985 uciekł funkcjonariuszom SB, nast. w ukryciu; po ujawnieniu się w XII 1985 pobity przez tzw. nieznanych sprawców, 3 V 1987 pobity przez milicyjne bojówki podczas ataku na pochód KPN; rozpracowywany prze SB w ramach SOR: "Aerozol", "Historyk", "Ośmiornica", "Nowy", "Tor", "Konspiratorzy" oraz prowadzonej przeciw niemu sprawie o kryptonimie "Desperat.
W 1985 pracownik Miejskiej Biblioteki Publicznej w Krakowie, 1986-1987 recepcjonista w Polskim Towarzystwie Schronisk Młodzieżowych, 1987-1988 pracownik księgarni wysyłkowej Wydawnictwa Znak. 1988-1990 dziennikarz niezależnego tygodnika "Czas Solidarności".
W kolejnych latach jeden z przywódców KPN w Małopolsce, członek Rady Politycznej KPN. W 1989 współorganizator akcji KPN: kampanii wyborczej w wyborach do Sejmu i Senatu, blokady baz sowieckich, protestów przeciwko wyborowi Czesława Kiszczaka na premiera oraz Wojciecha Jaruzelskiego na prezydenta; w I 1990, w ramach ogólnopolskiej akcji KPN, współorganizator okupacji gmachu KW PZPR w Krakowie.
Po 1989 r. skupił się na pracy dziennikarskiej; w l. 1990-1993 dziennikarz, reporter, wydawca Kroniki Krakowskiej w TV Kraków, korespondent "Wiadomości" TVP 1, w 1992 reporter "Panoramy" w TVP 2; 1993-1994 redaktor Agencji Informacyjnej SIS-Serwis w Warszawie; 1994-1996 współorganizator i wydawca "Pulsu Dnia" w TVP 1; 1996-1997 szef redakcji informacji w TV Wisła; 1997-2000 korespondent telewizji RTL 7, programów "7 minut" i "Zoom"
Od 1996 niezależny producent telewizyjny znany z odważnych, demaskatorskich reportaży, m.in. Drugi szereg (1992), Fachowcy (2007) oraz filmów dokumentalnych, m.in. Zastraszyć księdza (we współpracy,2006), Maciej Słomczyński (2007), Władysław Broniewski (2008), Pod prąd (2009).
Publikował m.in. w "Newsweeku Polska", "Tygodniku Powszechnym", "Pressjach". Współautor, wraz z Mirosławem Lewandowskim, książek Bez wahania (1993),Prześladowani, wyszydzani, zapomniani... Niepokonani.Tom I. ROPCiO i KPN w Krakowie 1977-1981 (2009), Gaz na ulicach. KPN w Krakowie. Stan Wojenny 1981-1982 (2011), "No Future! Historia krakowskiej FMW".
Jest autorem notacji filmowych dla Stowarzyszenia Sieć Solidarności (2022-2024) nt. Obywatelskiej Inicjatywy w Obronie Praw Człowieka "Przeciw Przemocy" oraz "Więźniowie Montelupich" w okresie stanu wojennego.
Maciej Gawlikowski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009) oraz uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2015).
